Fot. materiały organizatorów.
LU-CI-JA – Tutaj, ale nie Teraz to sceniczna impresja, w której materia słów, dźwięków i ruchu przenosi Nas w świat przeżyć Bohaterki Inspiracją do powstania tej krótkiej i smutnej opowieści jest życie Lucii Joyce, córki Jamesa Joyce’a.
Bolesny paradoks, polega na tym, że awangardowy, ekscentryczny, łamiący wszelkie konwenanse pisarz nie był w stanie zrozumieć pragnienia osobistej wolności, które towarzyszyło jego córce. Oklaskiwał ją, gdy stała na scenie, ale tylko do czasu gdy jej pasja taneczna i ambicje zawodowe nie zaczęły kolidować z jego karierą. Wówczas z pobłażaniem przekonywał ją: „Wystarczy, że kobieta umie napisać list i z gracją nosić parasolkę” (s. 69), unieważniając tym jednym zdaniem całe życie Lucii….
(Monika Świerkosz, Mój chłodny ojcze szaleńcze – „Znak” nr 715, grudzień 2014)
Od chwili przyjścia na świat ciąży na nas obowiązek ocalenia własnych marzeń
Dla LU obowiązek ten okazał się zbyt trudny i niemożliwy
Jako młoda dziewczyna LU odkrywa w sobie
Wielką pasję i najlepszą dla niej formę ekspresji – taniec
Mimo talentu, entuzjazmu i wielkiej energii twórczej jej obiecująca
Kariera taneczna została przerwana
Relacje rodzinne
Uwarunkowania społeczne
Bogata, ale skomplikowana osobowość
Skierowały ją na ścieżkę
głębokiej frustracji
Większość swojego życia spędza w klinikach psychiatrycznych
W jednej z nich umiera w zapomnieniu i osamotnieniu
obsada: Ewa Staroń, Joanna Potkowska
scenariusz i koncepcja reżyserska:Yola Wesołowska
muzyka: Franz Schubert, Giuseppe Verdi, Yola Wesołowska & Stan Michalak
realizacja świateł i dźwięku: Sylwia Wierzbicka premiera realizowana w ramach projektu Twórcza dyspozycja
organizator: Fundacja Ludzka Sprawa
Dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Kultura – Interwencje 2017.
