Anna Piotrowska, fot. Krzysztof Kadis
XIII Mandala Performance Festival 2019 zaprasza na wieczór składający się z trzech spektakli: performance – in space of d-organization Wiktorii Reszki i Alexeya Torgunakova, don’t call me my little sweet pony Anny Piotrowskiej i 9.81 Pracowni Teatru Tańca.
O spektaklach:
performance – in space of d-organization
Badanie zasad relacji osób i przestrzeni. Osób między sobą i przestrzenie między nimi. Jak dziecinna zabawa, tylko z naruszeniem podstawowej zasady. Jednocześnie bawiąc się ruchem i tworząc nowe abstrakcyjne formy.
Wiktoria Reszka
Wiktoria szkoli się w dziedzinie tańca współczesnego. Uczęszczała na kursy tańca m.in. GaGa Intensive w Batsheva Dance Company, Vertigo Intensive oraz Kibbutz Intensive. Od września 2019 będzie studiować w Maslool – profesjonalnym programie nauki tańca w Tel Awiwie. Uczyła się u takich nauczycieli jak Talia Paz, Sharon Vaisvasser, Joseph Timm czy Ohad Naharin. Wzięła udział w projekcie DEEP End, który miał premierę w Saint Petersburgu oraz w Moskwie, pod okiem choreografki Aliny Belyaginy.
Alexey Torgunakov
Ukończył Moskiewską Akademię Choreografii jako artysta baletu (2004) i jako pedagog (2008). Następnie dołączył do zespołu artystycznego Teatru Bolszoj, gdzie występował w repertuarze klasycznym i współczesnym. Tańczył w pierwszych obsadach baletów neoklasycznych i współczesnych. Występował w spektaklach takich choreografów jak: Angelin Preljocaj, Jiří Kylián, Roland Petit, Alexei Ratmanski, John Neumeier, Tatiana Baganova, Yuri Grigorovich, Natalia Shirokova i in.. Po produkcji z Tatianą Baganovą (The Rite of Spring) został zaproszony do kierowanego przez nią prestiżowego Provincial Dances Theater, gdzie zaczął również pracę pedagoga.
W 2007 roku Alexey wygrał International Dance Competition Hellas w Atenach w kategorii tańca współczesnego i klasycznego. W 2013 roku, wspólnie z Olegiem Stepanovem utworzyli mover|evermore creative|duet, w którym tworzą i poszukują, łącząc taniec z innymi dziedzinami sztuki. Jako duet współpracują także z innymi artystami i grupami, między innymi z Vozdukh Dance company (Krasnodar, Rosja). W 2016 roku z Olegiem Stepanovem był nominowani do Rosyjskiej Złotej Maski za spektakl All I could ever be w kategorii najlepsza choreografia we współczesnym teatrze tańca i najlepszy spektakl teatru tańca, a w 2018 roku za spektakl Object in the distance w tych samych kategoriach. Obecnie Alexey jest związany z Teatrem ROZBARK w Bytomiu jako tancerz i pedagog.
don’t call me my little sweet pony
Jedną z ostatnich fascynacji choreografki, poza tematami transu i śmierci, jest droga. Miniatura choreograficzna don’t call me my little sweet pony dedykowana jest głównie przemierzaniu, swoistej wewnętrznej i zewnętrznej wędrówce, w której istotne jest postrzeganie upływu czasu, który naznacza ciało.
kreacja i wykonanie: Anna Piotrowska
premiera: 24 marca 2018, Teatr ROZBARK, Bytom
Anna Piotrowska
Tancerka, choreografka, reżyserka, nauczycielka tańca współczesnego, Fundatorka i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca eferte, założycielka „mufmi” w Warszawie (1995), producentka teatralna. Kierowniczka artystyczna zespołu Teatru ROZBARK w Bytomiu (2014-2018). Od 1996 roku stworzyła ponad 100 autorskich choreografii i przedstawień. Pedagog na uczelniach: Akademia Muzyczna w Łodzi, kierunku Taniec na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych. Otrzymała nagrodę Województwa Śląskiego Złota Maska 2016 za całokształt pracy, za reżyserię i choreografie spektakli dla Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK w 2015 roku. W 2018 roku spektakl bless the king_nieliryczna pieśń, współtworzony przez nią z Kamilem Bończykiem, otrzymał nagrodę na Festiwalu Szekspirowskim w nurcie alternatywnym.
9.81
Teoria dysonansu społecznego utworzona przez Leona Festingera zakłada, że wszyscy posiadamy silną potrzebę zgodności myśli i sądów, a także myśli i postaw. Jeśli jednak elementy te są ze sobą sprzeczne, wówczas organizm reaguje silnym napięciem i dążeniem do natychmiastowej redukcji przykrego stanu emocjonalnego. Jednym ze sposobów radzenia sobie w takiej sytuacji jest przeformułowanie znaczenia wypowiedzianych słów lub przyjętej postawy. Innymi słowy, znacznie łatwiej jest się przyznać, nawet samemu przed sobą, że hejtuje się daną osobę czy grupę społeczną, niż że się ją nienawidzi. Zjawisko mowy nienawiści ma poważne konsekwencje, często niedostrzegane lub bagatelizowane przez obrońców naiwnie rozumianej wolności słowa. Reakcja na mowę nienawiści wśród mniejszości (etnicznych, seksualnych itp.) przypomina reakcję na każde inne traumatyczne przeżycie i może prowadzić do depresji, wyuczonej bezradności, uzależnień, a nawet do prób samobójczych.
reżyseria: Marek Zadłużny
wykonawcy: Agnieszka Jodłowska, Magdalena Bębenek, Kalina Grupa, Kinga Górska, Natalia Zaleszczak, Martyna Blachowska, Marek Zadłużny, Radosław Bajon, Gabriel Zaborniak
premiera: 18 marca 2017, Sfera Ruchu Z2017G | Zakład Animacji Kultury i Andragogiki UZ, Zielona Góra
Pracownia Teatru Tańca od 2010 roku funkcjonuje i rozwija się w strukturach Młodzieżowego Centrum Kultury i Edukacji w Zielonej Górze pod kierunkiem artystycznym Marka Zadłużnego – choreografa, dyplomowanego artysty tancerza, pedagoga, teoretyka tańca. Estetyka Pracowni Teatru Tańca zderza w sobie nurty minimalizmu i ruchu organicznego, charakterystyczne dla teatru fizycznego oraz wybranych technik tańca współczesnego. Jednocześnie bazuje na fundamencie improwizacji strukturalnej, co stanowi o autorskim, dynamicznym i mocnym stylu choreografii kreowanych przez zespół. Spektakle są zawsze wynikiem twórczej, kolektywnej współpracy i łączą różne języki komunikacji przez sztukę.
***
Wstęp wolny
Program współfinansowany przez Miasto Wrocław, oraz Kultur Stadt Bern, Swisslos Kultur Kanton Bern, Ernst Göhner Stiftung, Migros Kulturprozent, Burgergemeinde Bern, Bürgi Willert Stiftung
Pokaz spektaklu Pink Mama Theatre we współpracy ze Strefą Kultury Wrocław.
Kurator festiwalu: Adam Kamiński
Współpraca: Ewa Staroń, Małgorzata Gietler
