Zakrzewo/Wielkopolska: Mikołaj Mikołajczyk i Grupa Spektaklowa GS Zakrzewo „Projekt Dziadek do orzechów”

Dom Polski – Zakrzewski Dom Kultury zaprasza na premierę spektaklu Projekt Dziadek do orzechów Mikołaja Mikołajczyka i Grupy Spektaklowej GS Zakrzewo.

Od twórców:

W tym roku w Zakrzewie Grupa Spektaklowa GS dokona przewrotu kopernikańskiego i przesunie Święta Bożego Narodzenia na bliżej nam dogodny termin. Dziwnym trafem w wyniku losowania, Święta owe odbędą się w dniach 5 oraz 6 września. Spektakl „Projekt Dziadek do orzechów” adresujemy przede wszystkim do tych, którzy trzymają za nas kciuki i wierzą w Święta zimowe w lato. Dla nas nic nie jest niemożliwe. Niech się święci, niech się święci, hurra!!

reżyseria i choreografia: Mikołaj Mikołajczyk

scenografia: Marta Hela Fijałkowska

wideo: Patrycja Płanik

światło i dźwięk: Henryk Szopiński

produkcja: Barbara Matysek-Szopińska

występują: Urszula Chałubek, Maria Trokowska, Alicja Dąbek, Danuta Zdrenka, Eugenia Płaczek, Łucja Podlewska, Jan Wojciechowski, Jan Cieślik, Jerzy Podlewski,  Edmund Bindek,  Bogdan Dąbrowski, Janusz Okoński, Ada Mielke  Klaudia Pioch, Pamela Borkowska, Kinga Szopińska, Hubert Mielke, Agnieszka Fertała, Liwia Bargieł, Mikołaj Mikołajczyk

produkcja: Dom Polski – Zakrzewski Dom Kultury i Stowarzyszenie Strefa Kultury w Zakrzewie

Więcej informacji: https://www.facebook.com/GrupaSpektaklowaGSZakrzewo/

Zapowiedź spektaklu: https://www.youtube.com/watch?v=ur6JaFNfovo&t=4s

GRUPA SPEKTAKLOWA GS ZAKRZEWO rozpoczęła pracę w 2012 roku i zrealizowała dotąd siedem spektakli: Teraz jest czas, Projekt. Noce i dnie, Projekt Jezioro łabędzie, Projekt DEKALOG czyli folwarczne imaginarium, Projekt Ognisty Ptak, Łomatko!, Projekt BOLERO czyli projekt uchodźczy.

W skład grupy wchodzą:

Edmund Bindek, Urszula Chałubek, Jan Cieślik, Irena Czermak, Alicja Dąbek, Bogdan Dąbrowski, Danuta Okońska, Janusz Okoński, Eugenia Płaczek, Łucja Podlewska, Jerzy Podlewski, Józefa Polak, Maria Trokowska, Jan Wojciechowski, Danuta Zdrenka, Barbara Matysek-Szopińska, Henryk Szopiński, Adrianna Mielke, Klaudia Pioch, Pamela Borkowska, Edyta Radke, Kinga Szopińska, Remigiusz Gospodarek, Kacper Manikowski, Szczepan Jaros, Hubert Mielke, Zbigniew Kozub, Anna Kozub, Mirek Kaczmarek, Agata Siwiak Anata Cardet, Łukasz Błażejewski, Marta Seredyńska, Małgorzata Dziewulska, Adam Ferency, Iwona Pasińska, Marta Hela Fijałkowska, Aleksandra Bednarz, Paweł Sakowicz, Luis Odriozola, Nazario Diaz, Anna Sąsiadek, Szymon Szopiński, Maciej Zakrzewski, Artur Lis, Rafał Łukasz Renner, Anita Wach, Dorota Androsz, Piotr Mateusz Wach, Przemysław Czekała, Halina Zdrenka, Grażyna Misiorowska, Justyna Kalbarczyk, Krystyna Lama Szydłowska, Dorota Hajzer, Łukasz Rochna, Jakub Mitoraj, Małgorzata Wojciechowska, Weronika Silarz, Alina Senik, Chór „Grochów” pod dyrekcją Mai Kłoskowskiej, Patrycja Płanik, Bartłomiej Szopiński, Edyta Herbuś, Agnieszka Fertała, Liwia Bargieł, Mikołaj Mikołajczyk

Mikołaj Mikołajczyk – tancerz, choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu, studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu historię sztuki i socjologię. Pracował we Wrocławskim Teatrze Pantomimy we Wrocławiu, Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu, Teatrze Wielkim w Poznaniu, oraz Badisches Staatstheater w Karlsruhe. Przeszedł wszystkie szczeble artystycznej kariery: od adepta do I solisty baletu. W Operze na Zamku w Szczecinie był kierownikiem baletu, który następnie przekształcił w autorski teatr tańca Teatr DNA – taniec zakodowany genetycznie. Współpracował z choreografami reprezentującymi różne style taneczne i sposoby myślenia oraz kreowania przestrzeni artystycznej, między innymi z: Henrykiem Tomaszewskim, Matsem Ekiem, Birgitt Cullberg, Ewą Wycichowską, Teresą Kujawą, Olafem Schmidtem, Gray Veredon, Conradem Drzewieckim, Barbarą Gołaską, Andrzejem Glegolskim, Emilem Wesołowskim, Przemysławem Śliwą, Henrykiem Konwińskim, Markiem Różyckim, Dawidem Earle, Waldemarem Wołk-Karaczewskim, Jerzym Makarowskim, Ivanem Bataillei, Antalem Fodo.

Występował na wielu festiwalach w kraju i za granicą, m.in. w: Edynburgu, Sofii, Lille, Carcassone, Berlinie, Hamamatsu, Xanten, Luksemburgu, Brukseli, Brugii, Kownie, Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Krakowie, Lublinie, Bukareszcie. Współtworzył warsztaty i festiwale tańca: Letnie Spotkania Artystyczne w Kutnie, Lądeckie Lato Baletowe w Lądku Zdroju, warsztaty tańca w Sieradzu i Szczecinie, a w ostatnim czasie także warsztaty w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca Myśl w ruchu (w 2014 roku w Zduńskiej Woli, w 2015 natomiast w Krotoszynie oraz w Zakrzewie, w którym był też koordynatorem artystycznym projektu Dekalog. Warsztaty). Prowadził także warsztaty z osobami niepełnosprawnymi ze Środowiskowego Domu Samopomocy w Serocku (powstał Projekt Alicja w Krainie Czarów, 2014), a także warsztaty z osobami niepełnosprawnymi w ramach „Lata w teatrze” w Pobiedziskach (2015). Prowadził także warsztaty mistrzowskie w Narodowym Teatrze Akademickim im. Janki Kupały w Mińsku (2015).

Wystąpił m.in. w Święcie wiosny i Faust goes rock w Polskim Teatrze Tańca (chor. E. Wycichowska),  Jeziorze łabędzim (chor. M. Petipa, L. Iwanow, E. Wycichowska),  Giselle (chor.  J. Coralli, J. Perrot), Popołudniu Fauna (chor. W. Niżyński) ,  Panu Twardowskim (chor. H. Konwiński),   Harnasiach (chor. E. Wesołowski) w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Podczas pracy w zespołach baletowych stworzył m.in. choreografie: Orawa (muz. W. Kilar), Tomaszów (muz. Z Konieczny), Sen o blondynkach (muz. Cranes), Makbet – sceny (muz. Z. Kozub), Żegnaj Polsko (muz. Z. Kozub), Okłamuj mnie, pocałuj też (muz. M. Górecki), Kronika zapowiedzianej śmierci wg Marqueza (muz. O. Messiaen, E. Kitt, L. Anderson), Strofy na sopran i głos recytujący (muz. K. Penderecki).

Po odejściu z pracy w zespołach baletowych, w poznańskim Starym Browarze artysta przygotował dwa solowe spektakle –Waiting (2006) i Z Tobą chcę oglądać świat (2008), a także muzyczno-taneczny projekt poLY-RHYtm we współpracy ze Zbigniewem Kozubem, zrealizowany w ramach Festiwalu Wiosny w Poznaniu (2009). Waiting został uznany za jeden z najważniejszych spektakli w polskim tańcu na przestrzeni wielu lat i pokazywany był w ramach Polskiej Platformy Tańca w Poznaniu (2008). Jesienią roku 2011 powstał Plasir d’amour, tworzący wraz z dwoma poprzednimi pracami (Waiting, Z Tobą chcę oglądać świat) autobiograficzny Tryptyk.

Zrealizował również takie projekty, jak: Faust-zdarzenie wg Marlowe’a/Grotowskiego z muzyką Zbigniewa Kozuba (Festiwal Klasyka Polska w Opolu, Teatr Dramatyczny w Opolu 2009), Wszystko jutro, czyli lalki wybawione − na podstawie Teorematu Pier Paolo Pasoliniego, z aktorami Teatru Dramatycznego w Opolu (2010), a także dwa projekty w ramach ODRAMY 2010 − VI Międzynarodowych Dni Nowej Dramaturgii w Opolu. Podczas edycji Maat Festivalu w Lublinie w roku 2011 (Peryferia ciała) w Lublinie, połączonej z Konfrontacjami Teatralnymi, pokazał zrealizowany wspólnie z Tomaszem Bazanem projekt Święto wiosny. W 2012 roku w ramach cyklu RE//MIX komuny//warszawa stworzył Projekt: Tomaszewski. W ramach edycji V Maat Festivalu zrealizował Projekt Lutosławski… jesteś tym kogo kiedyś znałem. W 2014 roku po raz pierwszy wyreżyserował też spektakl dla dzieci –Diabełek Pawełek (Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu). W 2015 roku z okazji Roku Tadeusza Kantora stworzył dwie prace: Projekt Mikołaj Kantor Mikołajczyk (Maat Festival) oraz Hommage à Tadeusz Kantor (reż. N. Korczakowska, chor. M. Mikołajczyk, Teatr Polski w Warszawie). W czerwcu 2016 roku przygotował wraz z Janem Komasą widowisko Ksenofonia. Symfonia dla Innego, prezentowane w ramach obchodów rocznicy Czerwca 56’ (Poznański Czerwiec) oraz na zakończenie Malta Festival.

Od 2012 roku współpracuje z Domem Polskim – Zakrzewskim Domem Kultury oraz tamtejszymi seniorami i młodzieżą. Stworzył wraz z nimi Trylogię Zakrzewską, na którą składają się: Teraz jest czas (2012), Projekt. Noce i dnie (2013), Projekt Jezioro łabędzie (2014). W 2015 roku premierę miał natomiast Projekt DEKALOG, czyli folwarczne imaginarium, a rok później Projekt Ognisty Ptak. Co roku choreograf proponuje tamtejszej społeczności nowe wyzwania, pracę nad nowymi tematami, rozwój poprzez sztukę. Każdy ze spektakli grany był poza Zakrzewem, na festiwalach oraz scenach większych miast, gdzie przyjmowany był bardzo entuzjastycznie. W 2017 roku podczas festiwalu Nowe Epifanie w Warszawie miała miejsce premiera spektaklu – Łomatko!, a jesienią tego samego roku w Zakrzewie odbyła się premiera pracy Projekt BOLERO, czyli projekt uchodźczy. We wrześniu 2018 roku premierę miał z kolei spektakl Projekt Dziadek do orzechów.

Od wielu lat artysta jest również niezwykle aktywny jako choreograf i autor ruchu scenicznego dla twórców teatralnych w teatrach dramatycznych i w operze. Wielokrotnie współpracował z jednymi z najważniejszych artystów współczesnego teatru, między innymi z: Barbarą Wachowicz, Mają Kleczewską, Małgorzatą Dziewulską, Jolantą Ptaszyńską, Natalią Korczakowską, Bogną Podbielską, Katarzyną Raduszyńską, Krzysztofem Warlikowskim, Piotrem Kruszczyńskim, Grzegorzem Jarzyną, Adamem Hanuszkiewiczem, Tomaszem Hynkiem, Wojciechem Szelachowskim, Krzysztofem Garbaczewskim, Andrzejem Bartnikowskim, Krzysztofem Rekowskim, Jackiem Papisem, Michałem Borczuchem, Mikołajem Grabowskim, Łukaszem Chotkowskim, Piotrem Siekluckim, Cezarym Iberem, Krystyną Meissner, Jackiem Jabrzykiem, Leną Frankiewicz, Agatą Puszcz.

W 2018 roku przygotował autorski spektakl w teatrze dramatycznym Śmierć w Wenecji czyli czego najbardziej żałują umierający w Teatrze im. A. Węgierki w Białymstoku. Jako choreograf brał także udział w dwóch projektach w Kaliningradzkim Okręgowym Teatrze Dramatycznym (spektakle Orkiestra Tytanik wg tekstu Ch. Bojczewa  oraz Najłatwiejszy sposób na rzucenie palenia wg tekstu M. Durnienkowa). Stworzył też choreografię do prologu  serialu Rojst (reż. Jan Holoubek) emitowanego przez Showmax oraz teledysku promującego serial.

Od września do grudnia 2015 roku był także dyrektorem artystycznym Sceny Tańca Studio (Warszawa – Teatr Studio), której jest pomysłodawcą.

W 2014 roku obchodził jubileusz 25-lecia pracy artystycznej. Został także uhonorowany odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej, przyznawaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest także stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015).