115. rocznica urodzin Stanisława Miszczyka

Po ukończeniu warszawskiej szkoły baletowej w 1927 roku, tańczył w Teatrze Wielkim w Warszawie, Teatrze Polskim w Katowicach i w Teatrach Miejskich we Lwowie. Jako solista baletu Teatru Wielkiego w Warszawie wykonywał m.in. partię Franciszka w Coppélii. Od 1935 roku współpracował z zespołem Feliksa Parnella, w 1936 wystąpił na olimpiadzie tanecznej w Berlinie. W sezonie 1937/1938 był solistą, a w sezonie następnym – pierwszym solistą Polskiego Baletu Reprezentacyjnego, z którym tańczył m.in. w Paryżu, Cannes, Nicei, Marsylii, Lyonie i na Wystawie Światowej w Nowym Jorku.

Podczas II wojny światowej występował w jawnych teatrach warszawskich, został również kierownikiem baletu w Teatrze Miasta Warszawy. Po wojnie pracował jako choreograf i kierownik baletu Opery Poznańskiej i Opery Katowickiej w Bytomiu; w obu tych teatrach zorganizował studia baletowe. Następnie kierował baletem Państwowej Opery Warszawskiej. Pracował jako choreograf i okresowo kierownik baletu w Państwowej Operetce Warszawskiej, Operze Wrocławskiej, Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operetce w Szczecinie i w Teatrze Muzycznym w Łodzi. W sezonie 1968/69 wrócił na stanowisko kierownika baletu Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie zakończył karierę w 1972 roku.

Stworzył choreografie do takich spektakli jak: Jezioro łabędzie (1953, 1956, 1961), Coppélia (1963, 1964), Pan Twardowski (1948, 1951, 1957, 1962, 1965), Swantewit  (z muzyką Piotra Perkowskiego1949), Harnasie (1952), Serenada Karłowicza (1951), Bursztynowa panna z muzyką Świerzyńskiego (1961), Z chłopa król Bacewiczówny, Zabawa w Lipinach Mycielskiego (1954), Mazepa Szeligowskiego (1958).

Więcej informacji o życiu i działalności artystycznej Stanisława Miszczyka można znaleźć w biogramie artysty w bazie Ludzie tańca: https://taniecpolska.pl/ludzie-tanca/stanislaw-miszczyk/.