Kraków: Program 2. Interdyscyplinarnej Konferencji Naukowej „Zanurzenia. Pytania o płynność w choreografii i tańcu”

PROGRAM KONFERENCJI

11.00–12.30 – ZANURZENIA 

• Angelika Mizińska, Podmiotowość płynności;
• Marianna Zabawa, Tajemnica wody białej; 
• Magdalena Siemaszko, Zanurzenie w krajobrazie jako „słaby opór” – praktyki zestrajania z wodnymi ciałami wobec kryzysów ekologicznych.

13.00–14.30 – PRZEPŁYWY 

• Jagna Nawrocka, Płynne autorstwo, płynne tożsamości, płynne granice ciał w partyturach;
• Zuzanna Kasprzyk, Anna Kamińska, Agata Jędrzejczak, Andrzej Molenda, Przepływ technologii;
• Ida Ślęzak, Przepływy i zatory. 

15.30–17.30 – NURTY 

• Alicja Czyczel, Hydrochoreografie współpracy;
• Żaneta Górska, Zanurzyć taniec w wodzie. Analiza porównawcza doświadczenia kontakt improwizacji w dwóch środowiskach;
• Mo Tomaszewska, Ciałopłynnie. Hydrofeministyczne formy oporu w sztuce performance;
• Hanna Raszewska-Kursa, Wspólne zanurzenie a konfrontacja. Ciało(nie)przyjazna organizacja przestrzeni.

W Konferencji będzie można uczestniczyć w roli wolnej słuchaczki / wolnego słuchacza. Wejściówkę w cenie 5 zł będzie można nabyć w dniu Konferencji w kasie NCK.

Planowana jest również transmisja online.

Program Konferencji dopełniać będzie performans Bartosza Baxi Ostrowskiego Babel. The resonance of language 11 kwietnia o godz. 18.30 w Studio KCC.

Bilety: 30/40 zł do kupienia na stronie biletyna.pl

2. Interdyscyplinarna Konferencja Naukowa organizowana przez Krakowskie Centrum Choreograficzne jest preludium do 5. edycji Krakowskiego Festiwalu Tańca. Motywem przewodnim festiwalu i konferencji jest zanurzenie i płynność.

Podczas konferencji uczestnicy zastanowią się, czym mogą być zanurzenia – zarówno osób tańczących, oglądających, piszących, choreografujących czy organizujących. Zanurzenie w zmianach, w płynnych przejściach między autentycznością a kreacją, w zmysłowym podążaniu za proponowanymi przez (po)ruszające się ciała artystów ideami, afektami, wyobrażeniami.

Przedmiotem dociekań będzie płynność w rozumieniu zarówno metaforycznym, jak i dosłownym, oraz związane z zanurzeniem kwestie widoczności i osadzenia. Prelegenci będą przyglądać się kwestiom związanym z relacjami, mobilnością i czasowością.

Jak wyjaśniają organizatorzy konferencji,

Rozumiemy płynność jako swego rodzaju kontinuum ruchu, ale i zacieranie granic i przenikanie się między sobą tematów, osób, problemów, idei. Chcemy zagłębić się w dialog dotyczący zanurzenia jako wyczerpania, miękkości, bliskości, uważności, zagłębienia, ożywienia. Dialog stwarzający warunki do potencjalnego spotkania, w którym z jednej konfiguracji (również choreograficznej) powstają inne, następuje wymiana myśli, odczuć i fantazji. Interesuje nas również wymiar środowiskowy tematu – szczególnie w kontekście hydrofeminizmu, który łączy refleksję nad wodą z feministycznym spojrzeniem na troskę i odpowiedzialność. Zależy nam na podjęciu ekologicznych wątków związanych z wodą, zmianami klimatycznymi i relacją między sztuką a środowiskiem.
Płynność odnajdujemy też w kolektywnych sposobach pracy, a co za tym idzie konteksty proponujące inne niż hierarchiczny sposób zarządzania instytucjami kultury, dyskusjami i tworzenie przestrzeni do płynnej wymiany zdań i wspierających dyskusji.

Po konferencji planowana jest publikacja artykułów prelegentów/prelegentek w formie e-booka, który będzie dostępny na stronie Krakowskiego Centrum Choreograficznego.

Organizator: Nowohuckie Centrum Kultury – Krakowskie Centrum Choreograficzne
Koordynatorki: Pamela Bosak, Karolina Graca
Pomoc naukowa: dr Katarzyna Słoboda

Więcej: 2. Interdyscyplinarna Konferencja Naukowa „Zanurzenia” – PROGRAM – Krakowskie Centrum Choreograficzne

Twórca o performansie Babel. The resonance of language

Przed wypowiedzeniem słowa. Przed wyartykułowaniem myśli. Przed sformułowaniem ich w mowę, frazę, łańcuch słów. Przed tym gdy „przed” wyłoni się jako „przed”. Przed tym, zanim to nastąpi, twoje ciało uruchamia osobliwy tryb gotowości. Delikatnie rozwibrowywuje poszczególne miejsca w twoim organizmie, aktywując wewnętrzną strukturę – odczuwalną i wyczuwalną w podobny sposób jak układ oddechowy, układ nerwowy czy układ krążenia. Budzi się wewnątrz coś na kształt: anatomicznego układu danego języka.

W wykładzie performatywnym Babel. The resonance of language pracuję z hipotezą, że każdy język ma różne punkty rezonacji w ciele. Że te miejsca aktywują się podczas mówienia, myślenia, słuchania lub czytania w określonym języku. Oraz że aktywność ta wpływa na percepcję własnego ciała, sposób komunikacji oraz odbiór rzeczywistości.

Eksperymentuję z Teorią Punktów Rezonacyjnych, przeglądając się w doświadczeniu bycia migrantem, uczącym się nowego języka. Rozwijając zainteresowanie relacją tańca i mowy, proponuję swego rodzaju masaż dla zakamarków mózgu i grę z formą wykładu, w którym „płynne posługiwanie się danym językiem”, zamiast niedościgniętego celu, staje się sposobem na pobudzanie ciekawości i bycie z wiedzą w nieustannym, wzajemnie napędzającym się ruchu.

W jaki sposób wiesz, że znasz już dany język?

Como teu próprio corpo pode ser teu tradutor pessoal?

Can multilingualism provide an understanding of the complex contemporaneity?

Realizatorzy:

koncepcja i wykonanie: BAXI Ostrowski

reżyseria światła: Antoni Grałek

oprawa dźwiękowa: Kamil Tuszyński

artistic companionship: Miguel Teles

Podziękowania: Espaço Alkantara, Sinara Suzin, Companhia Olga Roriz, Florent Golfier-Brechmann, Michaela Dašková, AINO,  Zuzanna Berendt i Anna Majewska, prof. dr Barbara Mertins, studenci Laboratorium Psycholingwistyki TU Dortmund, dr hab. Joanna Pędzisz, Amador Alina Folini, Romain T. Beltrão, PISCINA (Associação Cultural Nada), Bruno Brandolino, Bibi Dória, Instytut Adama Mickiewicza, Aleksandra i Zdzisław Ostrowscy

Premiera 26.09.2022, PONEC – divadlo pro tanec, Praga, Czechy

projekt wyjściowy oświetlenia dla wersji scenicznej: Zuzana Režna

Wykład performatywny Babel. The resonance of language jest drugą, po badaniu języka francuskiego, performatywną pracą, w której autor bada język portugalski, w obrębie którego porusza się przez ostanie trzy lata mieszkania w Lizbonie.

Projekt jest częścią cyklu badań artystycznych Blurrylingualism rozwijanych wspólnie z Florent Golfier-Brechmann oraz Michaelą Daškovą, w którym na różnych etapach rozwoju inicjatywy brały udział również: Anna Majewska, Zuzanna Berendt, prof. dr Barbara Mertins (TU Dortmund), dr Joanna Pędzisz (UMCS Lublin), Laura Brechmann oraz Zuzana Režna.

Ostatni etap projektu zakończył się w 2024 roku wydaniem publikacji Blurrylingualism. Dancing between languages. Toolkit, zawierającej zbiór narzędzi twórczych do pracy z wielojęzycznością oraz teksty teoretyczne, dotyczące transdyscyplinarnych projektów artystycznych i kolektywności.

Bilety w cenie 30/40 zł – TUTAJ