Insight, pomysł i ruch: Janusz Orlik/Joanna Leśnierowska wykonanie: Janusz Orlik. Fot. Jakub Wittchen.
Jesienią w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w ramach wieloaspektowego, interdyscyplinarnego programu Kto inspiruje? Tadeusz Kantor!, zrealizowany zostanie projekt będący nowatorskim odniesieniem do twórczości Tadeusza Kantora poprzez choreografię i taniec współczesny. Takie spojrzenie otworzy nieznane dotąd konteksty i umożliwi nowe interpretacje. Sztuka choreograficzna w Polsce ulega wielu redefinicjom i staje się coraz bardziej popularna. Jeżeli zgodzimy się, że tym, co łączy Teatr Śmierci ze współczesną choreografią jest zainteresowanie ciałem w jego różnych aspektach, analogie między tymi obszarami sztuki są łatwiej zauważalne.
Najbardziej naturalne w kontekście prac Kantora staje się rozumienie ciała jako tworzywa, formy, którą może kształtować malarz, ale także tancerz i choreograf, nie można zapomnieć również o cielesności w kontekście podmiotowego istnienia, mocno powiązanego z egzystencjalnym odczuwaniem śmierci i przeżywaniem świata.
Idąc tym tropem w pierwszej odsłonie programu tanecznego Maszyna choreograficzna zostaną zaprezentowani twórcy, którzy w swojej praktyce scenicznej przedstawiają studium cielesności. Raz obserwują swoje emocje, które niczym lustro zdradza ciało poprzez kody zachowania, kiedy indziej podejmują tematykę powiązaną z rozpadem ciała. W pierwszej tegorocznej odsłonie programu zobaczyć będzie można młodych polskich choreografów i tancerzy, w tym m.in. Tomasza Bazana (nowa praca), Janusza Orlika (Insight we współpracy z Joanną Leśnierowską), Karola Tymińskiego (Doll house) i Izę Szostak (The glass jar next to the glass jar).
Podczas drugiej odsłony, przypadającej na 2014 rok, pojawią się spektakle Ann van den Broek i Martina Nachbara. Program performatywny dopełni wydawnictwo Pokolenie solo oraz panel dyskusyjny Performer – ruch autentyczny a praktyka sceniczna. Publikacja Pokolenie solo to cykl dwudziestu pięciu wywiadów przeprowadzonych z młodymi polskimi choreografami, który układa się w narrację pokoleniową. Panel Performer – ruch autentyczny a praktyka sceniczna to dyskusja wokół sposobów prowadzenia ciała przez performerów w praktyce choreograficznej i teatralnej. Punktem wyjścia będzie popularny zabieg stosowania ruchu codziennego, nie poddanego technicznym modyfikacjom. Twórcy współczesnego teatru i tańca coraz częściej wykorzystują udział widzów oraz naturszczyków w spektaklach, taka praktyka bliska była również twórczości Tadeusza Kantora. Jakie znaczenia wnosi rezygnacja z tradycyjnie rozumianego warsztatu aktora – i czy rzeczywiście mamy do czynienia z aktem rezygnacji? Co znaczy autentyzm w dzisiejszej praktyce performera. Czy obecność naturszczyków i ruchu codziennego, nie pozostającego w ramach żadnej techniki tańca, może być jej gwarantem? Jakie są strategie prowadzenia ciała w tańcu i teatrze?
Realizacja tej części projektu planowana jest na listopad 2013 w Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie.
Kuratorką projektu jest Anna Królica.
