Łódź: „Od Cunninghama do tańczących awatarów” warsztaty z nowych technologii w tańcu i międzynarodowa konferencja naukowa

Warsztaty i sympozjum odbędą się w siedzibie Teatru Wielkiego w Łodzi przy placu Gen. Henryka Dąbrowskiego. Plan przedstawia się następująco:

Niedziela
1 grudnia
10.00-18.00
Warsztaty Armando Menicacci i Nicolas Berzi www.studiosit.ca/ duża sala baletowa/

ISADORA

Wprowadzenie do programu Isadora, służącego do tworzenia choreografii/spektakli, live streamingu oraz interaktywnego zarządzania obrazem, dźwiękiem i światłem w czasie rzeczywistym. Każdy uczestnik i uczestniczka zdobędzie podstawowe umiejętności praktyczne w środowisku Isadora 4.02 z zakresu operowania mediami cyfrowymi (wideo, dźwięk, światła i czujniki) w czasie rzeczywistym. Osoby uczestniczące zapoznają się również z nowymi funkcjami Isadory w zakresie streamingu, umożliwiającymi połączonym zdalnie wykonawcom wspólne operowanie zsynchronizowanym dźwiękiem i obrazem, przy jednoczesnej transmisji na żywo na dowolnej platformie internetowej.

Warsztat skierowany jest do tancerek i tancerzy, choreografek i choreografów oraz innych osób zainteresowanych rozwojem wiedzy o interaktywnych narzędziach pracy w tańcu. Warsztat jest dostosowany do doświadczenia technicznego i praktycznych potrzeb osób uczestniczących.

Prowadzący:

Dr Armando Menicacci: badacz, artysta i nauczyciel. Jego prace przybierają formę wizualnych, performatywnych produkcji koncentrujących się wokół relacji między sztuką, ekspresyjną fizycznością i technologią. Po ukończeniu studiów tanecznych i muzycznych, Armando Menicacci uzyskał tytuł magistra muzykologii na Uniwersytecie „La Sapienza” w Rzymie oraz tytuł doktora w dziedzinie relacji między tańcem współczesnym a technologiami cyfrowymi na Uniwersytecie Paris 8, gdzie w latach 1999-2009 założył i kierował laboratorium Médiadanse. W latach 2015-2019 był profesorem na wydziale tańca UQAM, gdzie stworzył program tańca i nowych technologii. Uczy również w Brazylii, Turcji, Anglii i Francji. Jest współzałożycielem Laboratorium LAVI (Laboratoire Arts Vivants Interdisciplinaires), finansowanego przez Canada Foundation for Innovation w 2019 r., poświęconego badaniom i tworzeniu tańca na przecięciu nauki i technologii.

Dr Nicolas Berzi: badacz kreatywny sztuk performatywnych i interdyscyplinarności, reżyser, autor, dramaturg, projektant audiowizualny i producent, od ponad piętnastu lat rozwija kolektywną, hybrydową i skoncentrowaną na nowych technologiach twórczość sceniczną. Po ukończeniu studiów magisterskich z filozofii założył multidyscyplinarną firmę kreatywną Artiste Inconnu (Montreal, 2013), której nadal jest dyrektorem generalnym i artystycznym, i z którą napisał, wyreżyserował i wyprodukował liczne spektakle. W swoich badaniach doktoranckich i podoktoranckich, laboratoriach twórczych i profesjonalnych produkcjach Nicolas Berzi jest w pełni zaangażowany we wdrażanie praktyk hybrydowych i integrację nowych mediów z tradycyjną twórczością sceniczną.

W 2021 roku Nicolas Berzi założył w Montrealu wraz z Armando Menicaccim Studio SIT (studiosit.ca). Ta organizacja pozarządowa zajmuje się opracowywaniem nowych technologii dla sztuk performatywnych i sztuki cyfrowej, jednocześnie wspierając artystów.

Poniedziałek
2 grudnia
10.00-14.00
Warsztaty Rebecca Evans / mała sala baletowa

VR i MR w choreografii

Choreografka tańca cyfrowego Rebecca Evans (Pell Ensemble) i artystka/kreatywna technolog Clemence Debaig (Unwired Studio) zapraszają na popołudnie wypełnione inspirującymi prelekcjami, praktycznymi warsztatami i prowokującymi do myślenia dyskusjami na temat choreograficznych możliwości nowych technologii skupionych na wirtualnej rzeczywistości (VR), rzeczywistości mieszanej (MR) i przechwytywaniu ruchu. Podczas sesji będzie można doświadczyć i pobawić się technologiami motion capture i tańczyć w zestawie słuchawkowym wirtualnej rzeczywistości, badać choreograficzne myślenie o tworzeniu cyfrowym i zaangażować się w nieformalne dyskusje w celu wymiany wniosków i pomysłów. Warsztaty te są idealne dla artystów i artystek, choreografów i choreografek oraz osób pracujących z techniką, zainteresowanych odkrywaniem i zrozumieniem możliwości choreograficznych w VR, MR i przestrzeni cyfrowej. Warsztat może być również inspirujący dla programistów, organizacji artystycznych etc., którzy chcieliby lepiej zrozumieć, jak wspierać te nowe procesy tworzenia.

Nie jest wymagane wcześniejsze doświadczenie w motion capture, VR lub tańcu – wystarczy otwarty umysł i ciekawość możliwości na styku tańca i technologii.

Prowadząca:

Rebecca Evans od 2014 roku tworzy prace wykorzystujące interaktywne i immersyjne technologie w połączeniu z tańcem, zarówno w Wielkiej Brytanii i za granicą. Bada, w jaki sposób cyfryzacja i ruch oferują sposoby na docenienie naszej wzajemnej zależności jako części ludzkiej, środowiskowej i technologicznej ekologii, spekulując na temat nowych przyszłości i sposobów bycia. Jest to oparte na perspektywie neurodiversity, uwzględniającej różne inteligencje i sposoby odczuwania. Obecnie jest artystką-rezydentką Studio Wayne McGregor Resident 6 oraz artystką sieci Questlab Studio Wayne McGregor 2018/2019. Ukończyła studia magisterskie w zakresie Immersive and Extended Realities na UWE w Bristolu i była wykładowcą wizytującym na University of Bristol, Bath Spa University i University of Bedfordshire. Stworzyła na zamówienie m.in. 2Faced Dance, The Vaults, Bedford Creative Arts, Knowle West Media Centre, DanceEast i London Borough of Culture. Jej prace były prezentowane na Frequency Festival, Athens Digital Arts Festival, Digital Bodies Festival i Art*VR (zdobywca nagrody Grand Jury Prize 2024).

10.00-14.00
Warsztaty Stefano d’Alessio / duża sala baletowa

Wizualizacje / multimedia

Podczas tego warsztatu uczestnicy dowiedzą się, jak połączyć ciało wykonawcy z wizualizacjami i dźwiękami, koncentrując się na intuicyjnej, ucieleśnionej interakcji. Zamiast polegać na ekranach, pokrętłach lub przyciskach, nauczysz się kontrolować materiały audiowizualne poprzez ruchy ciała i głos w czasie rzeczywistym, używając prostych kamer i mikrofonów. Praktyczne ćwiczenia obejmują pracę na laptopie, poruszanie się i korzystanie z interaktywnych narzędzi. Będziemy używać MAX (cycling74.com), Uczestnicy otrzymają bibliotekę wstępnie zakodowanych modułów, aby zminimalizować programowanie i zmaksymalizować eksperymentowanie z tą technologią.

Uczestnicy muszą przynieść swoje komputery.

Prowadzący:

Stefano D’Alessio jest artystą nowych mediów i kompozytorem, mieszka i pracuje w Wiedniu (Austria). Tworzy interaktywne spektakle i instalacje, łącząc wizualizacje, dźwięk, informatykę fizyczną i performance poprzez programowanie. Jego badania dotyczą cyfryzacji tego, co ludzkie w nowych technologiach, wirtualnych reprezentacji „rzeczywistości” oraz spowodowanych przez nie zniekształceń i wzmocnień percepcji. Jego praca obejmuje ludzkie ciało jako przedmiot analizy, kodowania i dekodowania procesów rzeczywistych/fizycznych w cyfrowe/abstrakcyjne, kwestionując efemeryczne granice między maszyną a ciałem, sztuczną inteligencją i świadomością. Stefano D’Alessio ukończył Wydział Sztuk Wizualnych i Teatru na Uniwersytecie IUAV w Wenecji i wraz z Klausem Obermaierem regularnie wykłada nowe media w sztuce interaktywnej na kursach licencjackich, magisterskich i podyplomowych na Uniwersytecie IUAV i Uniwersytecie Artystycznym w Linzu. Od 2010 roku regularnie współpracuje z Martiną Menegon i Klausem Obermaierem przy różnych projektach artystycznych, a także tworzy muzykę i interaktywne wizualizacje dla różnych artystów, muzyków, choreografów i reżyserów teatralnych.

Poniedziałek
2 grudnia
14.15-18.15
Sympozjum naukowe Ekologia nowych technologii w tańcu i choreografii
Kuratorka: dr Joanna Szymajda, Instytut Sztuki PAN / Teatr Wielki w Łodzi

Wpływ technologii na estetykę tańca datuje się już na początek dwudziestego wieku. Począwszy od pierwszych eksperymentów dadaistów z obrazem projektowanym w tańcu (film René Claira w balecie Relâche z 1924 Jeana Börlina), film i wideo stały się ważnym elementem spektakli scenicznych. Do rozwoju nowych koncepcji spektaklu tańca, opartych na wykorzystaniu technologii cyfrowych, przyczyniły się przede wszystkim prace Merce’a Cunninghama. W 1989 użył on po raz pierwszy programu komputerowego Life Forms, przy pomocy którego zrealizował dwadzieścia spektakli. Jako pierwszy wprowadził także na scenę wirtualne sylwetki tancerzy (Biped, 1999, spektakl pokazywany w ramach Łódzkich Spotkań Baletowych w 2023 r. w wykonaniu Baletu Opery w Lyonie). Tak więc o ile nowe technologie nie są zupełną nowością w choreografii, to w kontekście szybko postępujących zmian technologicznych i pojawieniu się nowych narzędzi i środowisk takich jak VR i sztuczna inteligencja, ich funkcja i znaczenie ulega zmianie. Chcielibyśmy przyjrzeć się roli jaką odegrały one dotychczas w świecie tańca, ale także wynikających z ich zastosowania przyszłym wyzwaniom i zagrożeniom, w tym ekologicznym.

Konferencja łączy artystki i artystów oraz przedstawicieli świata akademickiego. Wstęp jest otwarty dla wszystkich chętnych, w szczególności artystów i artystek oraz studentów i studentek Uniwersytetu Łódzkiego oraz Politechniki Łódzkiej.

14.15-14.20 otwarcie sympozjum

14.20-14.40 dr Regina Lissowska-Postaremczak, UAM Poznań
Rola technologii w twórczości Merce’a Cunninghama i jego wpływ na rozwój choreografii światowej

14.40-15.10 dr Armando Mecinacci, Uniwersytet Montrealski
Narzędzia cyfrowe i sztuczna inteligencja w pracy choreografa współcześnie

15.10-15.40 dr hab. Agnieszka Jelewska, UAM Poznań
Czy sztuczna inteligencja jest ekologiczna? O kosztach stosowania nowych technologii w sztukach performatywnych.

15.40-16.00 przerwa

16.00-16.20 Iza Szostak, choreografka, tancerka
O doświadczeniu tworzenia choreografii w środowisku VR Reality

16.20-16.40 Kaya Kołodziejczyk, choreografka, tancerka
Choreografka w laboratorium IRCAM

16.40-17.30 Debata
Z udziałem wszystkich prelegentów oraz Stefano d’Alessio i Rebecci Evans

17.30-18.15 Wykład zamykający: Prof. Ryszard Kluszczyński, kierownik Katedry Nowych Mediów i Kultury Cyfrowej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Transdyscyplinarnego Centrum Badań Artystyczno-Naukowych Uniwersytetu Łódzkiego
Nowe technologie w sztuce związanej z ciałem i ruchem – historia i wyzwania współczesności