
Polski Teatr Tańca „Zielnik” – reż. I. Pasińska. Fot. A. Grabowski
Polski Teatr Tańca otrzymał kolejną nagrodę za choreograficzny projekt filmowy Zielnik. Tym razem na Portland Dance Film Fest 2022. To już trzecia od momentu premiery Nagroda Publiczności.
O festiwalu:
Portland Dance Film Fest jest międzynarodowym festiwalem, budującym swój program z krótkometrażowych i pełnometrażowych filmów tańca, a także dokumentów i animacji. Organizatorzy poszukują oryginalnych rozwiązań, filmowych innowacji i niepowtarzalnych choreografii. Podczas październikowego wydarzenia zaprezentowanych zostało 29 starannie wyselekcjonowanych filmów z 12 krajów świata.
O udziale w festiwalach i dotychczasowych nagrodach:
Wcześniej produkcji Polskiego Teatru Tańca swoje nagrody przyznali widzowie Międzynarodowego Festiwalu Choreograficznego w Blois we Francji i Classical Arts Film Festival w Napa 2022 w Kalifornii.
Zielnik otrzymał też inne wyróżnienia na całym świecie – główną nagrodę Międzynarodowego Festiwalu Filmowego RIFF: R.E.D w Eina w Norwegii, nagrodę dla najlepszego krótkometrażowego filmu tańca na Door Kinetic Arts Festival w Baileys Harbor w USA, nagrodę na International Dance Film Festival w Dżakarcie (Indonezja), nagrodę za najlepszą reżyserię dla Iwony Pasińskiej i wyróżnienie w kategorii „Najlepszy film tańca” na XII Encuentro Para Cinéfagos – Festival de CineArte en la Frontera w San Cristóbal (Wenezuela).
Znalazł się w 11 selekcjach oficjalnych, m.in. dwóch prestiżowych brytyjskich festiwali: Aestetica Short Film Festival 2022 w Yorku (1–6 listopada 2022 roku) i Leeds International Film Festival (3–17 listopada 2022).
O Zielniku:
Warto przypomnieć, że piąty choreograficzny projekt filmowy Polskiego Teatru Tańca Zielnik w reżyserii Iwony Pasińskiej wprowadza widzów w świat flory. Baśniowy epizod, tryskający Bergsonowską élan vital, pozwala zgłębić jeden dzień z życia roślin od przebudzenia poprzez rozkwit aż po pełen cieplej nostalgii koniec. Jest niezwykłym przykładem „ruchomego obrazu” nierozdzielnie scalonego z muzyką. Tancerze sprawiają wrażenie, jakby unosili się nad malarskim płótnem, posuwistymi ruchami kreśląc na płaszczyźnie mikrohistorie miłosne. Emanujący ciepłem obraz filmowy, po mistrzowsku operujący zmianami nastroju, zachęca do zanurzenia się w pięknym świecie kwiatów i liści, sugerując nieoczywistą analogię między cyklem życia rośliny i człowieka.
Więcej o festiwalu: link
Więcej o filmie: link
Więcej o wydarzeniu: link