Autor: Urszula Loba-Wilgocka

Tworzywem tańca jest ruch, a brak możliwości i umiejętności jego zapisu był podstawową przeszkodą w rozwoju nauki o tańcu – choreologii. Za moment przełomowy uznaje się stworzenie pełnej notacji ruchu nazwanej kinetografią przez wybitnego teoretyka i praktyka tańca – Rudolfa Labana i opublikowanie zasad systemu w 1928 roku. Dzieło Labana jest efektem wieloletnich poszukiwań pełnego zapisu, który umożliwia uchwycenie jednocześnie elementu przestrzeni i czasu w przebiegach ruchowych. Dzięki swej uniwersalności system ma zastosowanie w notacji wszystkich konwencji tańca, a także każdego przejawu ruchu ludzkiego.