Kazimierz Skrzypkowski – tancerz.
Urodził się 4 marca 1894 roku w Warszawie.
Tańca uczył się w warszawskiej szkole baletowej w latach 1902–1910.
W latach 1910–1914 występował na scenach Finlandii i Rosji i do 1914 roku pełnił funkcję kierownika baletu w Kazaniu.
Po powrocie do Warszawy, w roku 1919 występował w teatrze Sfinks, który działał do początku lat 20. przy ul. Marszałkowskiej 116.
W latach 1920–1939 był tancerzem warszawskiego Teatru Wielkiego, tańcząc m.in. role Kominiarza, Śwista, Żyda i Diabła (Pan Twardowski, chor. Piotr Zajlich, muz. L. Różycki).
Od 1946 roku wykonywał role mimiczne w baletach w Operze Warszawskiej, takie jak: Aptekarz (Coppelia, chor. Leon Wójcikowski, muz. Léo Delibes), Capuletti (Romeo i Julia, chor. Jerzy Gogół, muz. S. Prokofiew), Kuglarz (Pietruszka), Mistrz ceremonii (Jezioro łabędzie, chor. Stanisław Miszczyk, muz. P. Czajkowski).
Artysta przeszedł na emeryturę 1 października 1962 roku.
Zmarł 13 grudnia 1963 roku w Warszawie.
Bibliografia:
Encyklopedia Teatru Polskiego / Kazimierz Skrzypkowski, https://encyklopediateatru.pl/osoby/17733/- , [dostęp: 4 marca 2024].
Culture.pl / Kabarety przedwojennej Warszawy (1910–1939), https://culture.pl/pl/artykul/kabarety-przedwojennej-warszawy-1910-1939 , [dostęp: 4 marca 2024].
