Leszek Bzdyl − tancerz, aktor, choreograf, reżyser, założyciel i dyrektor artystyczny Teatru Dada von Bzdülöw. W 1990 roku ukończył studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Na zawodowej scenie teatralnej jest aktywny od 1987 roku: w latach 1987-1990 był aktorem Wrocławski ego Teatru Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, a w latach 1990-92 występował w Teatrze Ekspresji Wojciecha Misiury (udział w spektaklach College no 24, Idole perwersji, ZUN, Dantończycy, Umarli potrafią tańczyć).
W 1993 roku wraz z Katarzyną Chmielewską założył Teatr Dada von Bzdülöw, w którym reżyseruje, tworzy choreografie i występuje w większości przedstawień. Jest reżyserem ponad dwudziestu spektakli zespołu, m.in. W cieniu rozkwitających dziewcząt (1994), Zagłada ludu, albo moja wątroba jest sensu (1994), Magnolia (2002), Strategia (2003) oraz Kilka błyskotliwych spostrzeżeń (a la Gombrowicz), 2004; oraz współreżyserem (z Katarzyną Chmielewską) i współchoreografem (Katarzyna Chmielewska i współpracownicy) wielu innych. W ciągu niemal 20 lat pracy grupa wypracowała charakterystyczną estetykę, łączącą teatr i taniec, i posiadającą duży potencjał autoreferencyjny; inspiracją dla spektakli Teatru bywa literatura (m.in. Schwab, Gombrowicz, Vian), ale także teatr i taniec jako dziedziny sztuki, których ramy performatywne i relacja z publicznością ulegają ciągłym zmianom. Jeden z ostatnich spektakli grupy, tj. Czerwona trawa (2009) prezentowany był podczas polskiej Platformy Tańca 2010, natomiast wcześniejszy o rok Faktor T (2008) został wyróżniony jako najlepsze przestawienie taneczne w ankiecie branżowej przeprowadzonej przez portal NowyTaniec.PL na koniec roku 2009. Kolejne prace zespołu do grupowe Le Sacre (2011), zainspirowane Świętem wiosny Strawińskiego/Niżyńskiego; Duety niestniejące (2011), które Bzdyl zrealizował wspólnie z Katarzyną Chmielewską; Zagraj To, czyli 17 tańców o CZYMŚ (2013). Z Teatrem Bzdyl występował na licznych festiwalach w Polsce i w ponad 20 krajach Europy, jak również w Indiach, Stanach Zjednoczonych, Izraelu i Palestynie.Obecnie zespół Bzdyla i Chmielewskiej posiada stałą siedzibę, w której organizuje warsztaty,zajęcia, projekty edukacyjne i pokazy kameralnych prac. Jest to miejsce pracy artystów i centrum edukacji mieszczące się w Gdańsku-Wrzeszczu w budynku dawnej biblioteki miejskiej (stąd nazwa: Biblioteka Tańca).
W latach 1994-1995 współpracował z Gdańskim Teatrem Tańca Wojciecha Mochnieja i Melissy Monteros, biorąc udział w spektaklach Pamiętania, Na marginesie i Puste pokoje.
Artysta brał udział w licznych projektach międzynarodowych, m.in. Landscape X (Interkult, Sztokholm, 1997), In the body oraz Papugaj (Bałtycki Uniwersytet Tańca – Gdańsk, 2000), Drop Dead Gorgeous (koprodukcja Teatru Dada z Vincent Dance Theatre z wielkiej Brytanii, 2001), Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń − Trans Danse Europe (Avignon, Bruksela, Helsinki, Praga, Reykjavik, 2003/2004), Out of Bounds/ Faktor T (Dance Advance, Filadelfia, USA, 2007/2008) i Co-operacja (CDN −Paryż, Festiwal La Batie − Genewa, Opera, 2006).
Jako reżyser, choreograf, twórca ruchu scenicznego oraz aktor od 1994 roku współpracuje z teatrami dramatycznymi w Polsce, m.in. regularnie z Piotrem Cieplakiem. Do jego najważniejszych ról w teatrze dramatycznym należą: Charlie (Charlie bokserem w reż. P. Cieplaka, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 2010), Kaliban (Burza w reż. Julii Wernio, Scena Letnia Teatru Miejskiego w Gdyni, 1999), David (Niezidentyfikowane szczątki ludzkie, reż. Piotr Kruszczyński, Teatr Miejski w Gdyni, 2000), Clarin (Życie snem, Calderon de la Barca, reż. Julia Wernio, Teatr Miejski w Gdyni, 2003.
Jest autorem choreografii dla ponad 50 przedstawień dramatycznych, m.in. Opowiadania dla dzieci (reż. Piotr Cieplak, Teatr Narodowy w Warszawie, 2007), Albośmy to jacy tacy (reż. P. Cieplak, Teatr Powszechny w Warszawie, 2007), Tango oraz Kosmos (reż. Jerzy Jarocki, Teatr Narodowy w Warszawie, 2009, 2005), Władza (reż. Jan Englert, Teatr Narodowy, 2005), Akropolis. Rekonstrukcje (reż. Michael Marmarinos, Teatr Współczesny we Wrocławiu, 2009), Taniec Delhi (reż. Iwan Wyrypajew, Teatr Narodowy w Warszawie, 2010), Sen nocy letniej (reż. Bożena Suchocka, Teatr Ateneum w Warszawie, 2012), Nieskończona historia (reż. Piotr Cieplak, Teatr Powszechny w Warszawie, 2012). Oprócz wymienionych artystów współpracował z takimi reżyserami, jak Zbigniew Brzoza, Gabriel Getzky, Jarosław Gajewski, Edward Wojtaszek, Paweł Szkotak, Jacek Głomb, Waldemar Śmigasiewicz, Paweł Kamza, Sławomir Batyra i inni.
Jako reżyser artysta zrealizował ostatnio również dwa przedstawienia teatru dramatycznego: Cyrano de Bergerac wg Edmonda Rostanda w Teatrze im. Modrzejewskiej w Legnicy oraz Zielone Zoo według autorskiego scenariusza w Teatrze OCH w Warszawie (2010).
W latach 1997-2000 Bzdyl był promotorem cyklicznych spotkań artystycznych pod nazwą Dzień Pięknego Towarzystwa realizowanych w Teatrze Miejskim w Gdyni. Od 2002 do 2007 roku był twórcą i koordynatorem festiwalu Korporacja Tańca w Gdańsku, gromadzącego przede wszystkim trójmiejskich twórców tańca i stymulującego wspólne projekty.
Artysta jest laureatem nagród za działalność artystyczną, tj. Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska (1998) i Prezydenta Miasta Gdyni (1999), Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (1999), Nagroda Teatralna Marszałka Województwa Pomorskiego (2006), Międzynarodowa Nagroda Teatralna Theatre Pasta – Indie (2007), Odznaczenie Honorowe − Zasłużony Dla Kultury Polskiej (2010). Był również wielokrotnym stypendysta Miasta Gdańsk i Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.
Od 1990 twórca prowadzi warsztaty teatralne i lekcje tańca w całej Polsce: w Państwowej Szkole Baletowej w Gdańsku, Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, Akademii Teatralnej w Warszawie oraz za granicą w takich krajach, jak: Czechy, Francja, Finlandia, Niemcy, Szwecja, Wielka, USA, Zimbabwe.
