Natalia Maria Wojciechowska – tancerka, choreografka, pedagog. Założycielka i dyrektor artystyczna Warsaw Ballet.
Absolwentka Hamburskiej Szkoły Baletowej im. Johna Neumeiera. Jeszcze w trakcie nauki zatańczyła główną rolę w Dziadku do orzechów w choreografii Johna Neumeiera na prestiżowej Gali im. Niżyńskiego w Hamburgu.
Do roku 1999 uczęszczała do Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. Podczas nauki w Polsce była dwukrotną laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku. W 1997 roku zdobyła III miejsce w kategorii juniorów, a w 1999 roku I miejsce w kategorii seniorów.
W styczniu 1999 roku uzyskała stypendium na Międzynarodowym Konkursie Tańca Prix de Lausanne, co umożliwiło jej wyjazd do prestiżowej szkoły w Hamburgu. Została dwukrotnie uhonorowana stypendium Hapag-Lloyda dla osób wybitnie uzdolnionych oraz wieloma innymi nagrodami.
Pracowała z najwybitniejszymi choreografami, takimi jak m.in. John Neumeier, Mats Ek, Krzysztof Pastor, Aleksiej Ratmański, Maurice Béjart i Kevin Haigen. Po ukończeniu szkoły baletowej w Hamburgu dostała angaż w zespole Neumeiera, gdzie już w pierwszym sezonie tańczyła wiele ról zespołowych i małych partii solistycznych w Giselle, Iluzji, Jeziorze łabędzim, Niżynskim i wielu innych.
W latach 2003-2006 współpracowała głównie z Teatrem Muzycznym Roma, tworząc tam rolę białej kotki Wiktorii w musicalu Koty.
W sezonie 2005/2006 była związana z Operetką Mazowiecką, tworząc solistyczne kreacje w Zemście nietoperza oraz Księżniczce Czardasza.
Od sezonu 2006/2007 do 2010/11 była związana z zespołem baletowym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, a następnie Polskim Baletem Narodowym, gdzie przygotowała jedną z największych partii repertuaru klasycznego – Odettę-Odylię z Jeziora łabędziego. Debiut artystki w tej roli odbył się w 2007 roku. W tym samym roku zadebiutowała w roli Tatiany w Onieginie Cranko, a w 2008 roku wystąpiła w roli Królowej Śniegu w Dziadku do orzechów Czajkowskiego i w roli tytułowej w Annie Kareninie Szczedrina.
Od września 2007 r. była solistką baletu Opery Narodowej. Od tamtej chwili kreowała solistyczne partie w baletach: Light and Shadow Pastora, Kopciuszku Ashtona, Concerto Barocco Blanachine’a, Kurt Weill Pastora i wielu innych baletach będących w repertuarze Polskiego Baletu Narodowego.
W 2008 podczas I Ogólnopolskiego Konkursu Choreograficznego im. Bronisławy Niżyńskiej zadebiutowała w roli choreografki. Od tamtego czasu stworzyła podczas Warsztatów Choreograficznych „Kreacje” mini-spektakle: Anioły (2009), Demony (2010), To tylko iluzja (2011).
W 2013 została zaangażowana jako pedagog w Akademii Tańca Étoile – tam prowadziła między innymi zajęcia ze stretchingu, tańca neoklasycznego oraz baletu dla młodzieży i dorosłych.
W 2014 roku założyła Fundację Neoclassica wspierającą sztukę tańca neoklasycznego w Polsce oraz Centrum Baletowe Neoclassica kształcące młodych adeptów sztuki tańca neoklasycznego oraz wspierające osoby w rozwoju w innych kierunkach związanych z tańcem.
W 2014 roku założyła zespół Warsaw Ballet, którego jest dyrektor artystyczną, tancerką oraz choreografem. Obecnie poza prowadzeniem Fundacji Neoclassica, Centrum Baletowego Neoclassica oraz Warsaw Ballet z sukcesem pracuje jako instruktorka stretchingu, kreatorka własnego programu stretchingowego Extensio oraz blogerka. Jest również uznanym sędzią międzynarodowych i krajowych konkursów tańca i sportu.
