Nina Novak (wł. Janina Novak), ur. 23 marca 1923 roku w Warszawie. Ukończyła szkołę baletową przy warszawskim Teatrze Wielkim, była uczennicą Bronisławy Niżyńskiej i Leona Wójcikowskiego. Solistka Polskiego Baletu Reprezentacyjnego (1937–1939). Po zakończeniu II wojny światowej została solistką Polskiego Baletu Parnella, a następnie zespołu Mikołaja Kopińskiego. W roku 1946 wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Wkrótce została primabaleriną, baletmistrzynią oraz pedagogiem Ballet Russe de Monte Carlo. Tańczyła główne partie w Jeziorze łabędzim, Giselle, Don Kichocie, Coppelii, Dziadku do orzechów, a także w baletach George’a Balanchine’a, obok Alicji Alonso i Marii Talchieff. Jej kariera w USA miała spektakularny przebieg, otrzymała honorowe obywatelstwo pięciu amerykańskich miast. Po zakończeniu kariery wykonawczej (1962) wyszła za mąż za wenezuelskiego dyplomatę Romana Rojasa Cabota i wyjechała do Caracas, gdzie otworzyła własną szkołę baletową. Od 1991 jest też dyrektorem Ballet Classico Nina Novak de Caracas.
W Polsce wystąpiła gościnnie w roku 1961 w Warszawie jako Giselle w Poznaniu i jako Odetta w Jeziorze łabędzim, a także w 1978 w Coppelii w Teatrze Wielkim w Warszawie.
W 2017 została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarła 14 marca 2022 roku w Filadelfii.
