Rajmund Sobiesiak – polski tancerz, baletmistrz i choreograf. Urodzony 4 września 1929 roku w Poznaniu, zmarł 30 czerwca 1999 roku tamże.
W latach 1937-1939 i 1946-48 był uczniem Studia Baletowego przy Teatrze wielkim w Poznaniu. W trakcie wojny był więźniem obozu koncentracyjnego w Stutthoffie. Od 1951 roku, już jako tancerz Studia Operowego w Gdańsku, uczył się w tamtejszym Liceum Choreograficznym.
W sezonie 1947/48 został zaangażowany przez dyrektora Zygmunta Latoszewskiego do zespołu baletowego Opery im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. W 1949 roku rozpoczął pracę w Operze Śląskiej w Bytomiu, gdzie pozostał do 1951 roku. Od 1951 roku był tancerzem, a od 1953 roku solistą Studia Operowego w Gdańsku. W tym samym roku został także pedagogiem nauczającym tańca klasycznego w Państwowej średniej Szkole Baletowej w Gdańsku. W latach 1956-1966 był kierownikiem baletu Studia Operowego w Bydgoszczy. W tym czasie odbył też staże w Operze w Budapeszcie, w Teatrze Wielkim w Moskwie, w Teatrze Narodowym w Pradze i w Komische Oper w Berlinie. W latach 1966-1968 był kierownikiem Teatru Muzycznego w Krakowie. W latach 1969-1971 był baletmistrzem w Thomas Muntzer Theater w Halle. W latach 1971-1972 kierował baletem Opery i Operetki w Bydgoszczy, a w latach 1972-1973 baletem Teatru Muzycznego w Poznaniu. Od 1973 do 1976 roku był kierownikiem baletu Teatru Muzycznego w Szczecinie.
Do najważniejszych ról Rajmunda Sobiesiaka należą: Gospodarz (Zielony kogut, chor. J. Kaplińśki), I Drużba (Wesele w Ojcowie, chor. P. Zajlich) i Diabeł (Pan Twardowski, chor. S. Miszczyk).
Najważniejsze kompozycje choreograficzne artysty to m.in.: Wesele w Ojcowie (Studio Operowe w Bydgoszczy, 1956), Dziadek do Orzechów (Studio Operowe w Bydgoszczy, 1958, 1968), Fontanna Bachczysaraju (Teatr Muzyczny Opery i Operetki w Bydgoszczy, 1959) Romeo i Julia (Teatr Muzyczny Opery i Operetki w Bydgoszczy, 1962), Eugeniusz Oniegin (Teatr Muzyczny Opery i Operetki w Bydgoszczy, 1962)Król Wichrów (Teatr Muzyczny Opery i Operetki w Bydgoszczy, 1963), Pan Twardowski (Opera i Operetka w Bydgoszczy, 1966), Cudowny Mandaryn (Miejski Teatr Muzyczny-Opera i Operetka w Krakowie, 1966), Jezioro łabędzie (Opera i Operetka w Bydgoszczy, 1972), Piotruś i wilk (Teatr Muzyczny w Szczecinie, 1974), Szecherezada (Teatr Muzyczny w Szczecinie, 1974),Kwiaty polskie (Teatr Polski w Poznaniu, 1974), Operetka (Teatr Polski w Poznaniu, 1976), Azyl (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 1979), Królewna Śnieżka (Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie 1980), Kopciuszek (Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, 1993), Dzielny ołowiany żołnierzyk (Teatr Lalek Guliwer w Warszawie, 1998) i wiele innych, tworzonych zarówno jako niezależne choreografie, jak i powstające wraz z dziełami operowymi i dramatycznymi.
