Ludzie tańca

Urodził się 17 stycznia 1933 roku w Chorzowie.

W latach 50. XX wieku tańczył w Operze Śląskiej w Bytomiu. Był znany z ról w takich spektaklach, jak: Sprzedana narzeczona Smetany Bedrzicha (Żongler; reżyseria: Romuald Cyganik; 1953), Kopciuszek Sergiusza Prokofiewa (Kawaler, Szewc; reżyseria: Mikołaj Kopiński; 1953), Ochridska legenda Stefana Christica (Chłopak, Główny janczar, Grek, Janczar; reżyseria: Maks Kirbos; 1956), Pan Twardowski Ludomira Różyckiego (Cygan, Wodnica, Szatan; reżyseria: Mikołaj Kopiński; 1957).

W latach 60.–70. XX wieku występował na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie. Publiczność podziwiała jego umiejętności taneczne w spektaklach, takich jak: Wierchy Artura Malawskiego (Juhas, choreografia: Eugeniusz Papliński; 1962), Święto Wiosny Igora Strawińskiego (Przewodzący Grupy Czerwonej, Przewodzący Grupy Białej; choreografia: Rodrigues Alfredo), Judith Arthura Honeggera (Holofernes; choreografia: Rodrigues Alfredo), Jezioro łabędzie Piotra Czajkowskiego (Czarodziej Rotbart; mazur, walc; choreografia: Kuzniecowa Raissa; 1966), Wieczór baletowy Karola Szymanowskiego (Harnaś; Nokturn i tarantela, Mandragora i Harnasie; choreografia: Witold Gruca [dwie choreografie], Eugeniusz Papliński; 1966), Don Kichot Ludwiga Minkusa (Toreador; choreografia: Aleksiej Cziczinadze; 1967), Giselle Adam Adolphe (Książę; choreografia: Jules Perrot, Jean Coralli, Marius Petipa; 1976) i Wesele w Ojcowie Karola Kurpińskiego i Józefa Damsego (Organista; choreografia: Witold Gruca; 1976). 

Pracował również jako asystent choreografa w spektaklach Borys Godunow Modesta Musorgskiego (reżyseria: Jan Świderski, choreografia: Leon Wójcikowski; 1972) i Pietruszka Igora Stawińskiego (wznowienie; choreografia: Leon Wójcikowski; 1973). Choreografię przygotował do spektaklu Lord z walizki Oscara Wilde’a (reżyseria: Jerzy Ukleja; Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku). 

Zmarł 7 listopada 2018 roku w Warszawie.