Włodzimierz Traczewski urodził się 7 stycznia 1929 roku w Warszawie. Tańca uczył się w prywatnej szkole Zofii Pflanz-Dróbeckiej, tancerki Baletów Rosyjskich Diagilewa.
W 1947 roku rozpoczął karierę taneczną. Pracował kolejno w Zespole Pieśni i Tańca Domu Wojska Polskiego, w Operze Wrocławskiej, w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego i w Operze Łódzkiej – późniejszym Teatrze Wielkim w Łodzi.
W Łodzi po raz pierwszy wystąpił w 1957 roku w słynnej Paradzie Parnella. Szybko stał się jednym z filarów zespołu baletowego i wraz z nim odnosił sukcesy na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi.
Do jego ważniejszych ról należą: Bolko (Świtezianka, reż. Feliks Parnell), Nurali (Fontanna Bachczysaraju, reż. Feliks Parnell), Hilarion (Giselle, reż. Feliks Parnell), Franciszek (Coppelia, reż. Feliks Parnell), Diabeł (Pan Twardowski, reż. Feliks Parnell), Rotbart (Jezioro łabędzie, reż. Witold Borkowski), Pan Młody (Harnasie, reż. Witold Borkowski), Briaxis (Dafnis i Chloe, reż. Witold Borkowski), Alain (Córka źle strzeżona, reż. Eugeniusz Papliński).
W latach 1994–1998 był kierownikiem baletu w Teatrze Wielkim w Łodzi. Współpracował jako choreograf z teatrami dramatycznymi w Łodzi: Nowym, Powszechnym i Jaracza, a także z teatrami w Kaliszu, Gorzowie Wielkopolskim, Częstochowie, Elblągu i Wałbrzychu. Z dużym powodzeniem współpracował z teatrami muzycznymi, m.in. w Łodzi, Szczecinie i Warszawie, a także z Telewizją Polską. Pełnił także funkcję kierownika baletu w Teatrze Muzycznym w Łodzi.
W uznaniu zasług został uhonorowany wieloma medalami i odznaczeniami, w tym Medalem 200-lecia Baletu Polskiego, Srebrnym Medalem Gloria Artis i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 2 lutego 2016 roku w Warszawie.
Na zdjęciu: Włodzimierz Traczewski (od prawej), „Cóka źle strzeżona”, 1973, fot. Jerzy Neugebauer. Zdjęcie z archiwum Teatru Wielkiego w Łodzi
