Wojciech Ślęzak − pierwszy solista Polskiego Baletu Narodowego. Absolwent warszawskiej szkoły baletowej (1992). Karierę rozpoczął na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie w 1993 roku otrzymał tytuł solisty. W latach 1996-98 związany był z zespołem baletowym Staatstheater w Kassel, a następnie powrócił na macierzystą scenę. Od 2000 r. jest pierwszym solistą warszawskiego baletu.
Najważniejsze role w repertuarze klasycznym to: Albert w Giselle, Zygfryd w Jeziorze łabędzim, Król Myszy w Dziadku do orzechów i Alonso w La Gitanie. W baletach współczesnych choreografów występował m.in. jako: Yorgos w Greku Zorbie i Valentin w Brazylijczyku w Paryżu Massine’a, Książę Buckingham w Trzech muszkieterach Prokovsky’ego, Jean w Pannie Julii Birgit Cullberg oraz Parys w Romeo i Julii i Pan S. w Grach Wesołowskiego. Tańczył także partie solowe w: Carmina burana i Rossinianach Fodora, w Trzeciej symfonii Pastora do muzyki Góreckiego, w Dies irae, Cudownym mandarynie i Święcie wiosny Wesołowskiego. Kreował także rolę Guida w balecie La dolce vita Zofii Rudnickiej i Solisty w Requiem dla wydrążonych ludzi Karola Urbańskiego.
W ostatnich latach stworzył kreacje w partiach: Król Marek w Tristanie, Rotbart w Jeziorze łabędzim, Karenin w Annie Kareninie, Wie lange noch? w Kurcie Weillu, Książę Griemin i Oniegin w Onieginie, Tyran w Chopinie, artyście romantycznym, Przywódca w Święcie wiosny Bejarta,Drosselmeyer w Dziadku do orzechów, Ojciec w Synu marnotrawnym Balanchine’a (w ramach wieczoru Opowieści biblijne).
