Wojciech Misiuro, SEN
Spektakl „Sen” nie ma fabuły, zamiast niej są gęste emocje. Bohaterami są młodzi ludzie, którzy śnią – wiadomo o czym. W śnie wcielają się w różne role: marynarzy, dziwek, obcokrajowców. Ale to nie będzie szokowanie tematami obyczajowymi, raczej zabawa różnymi konwencjami.
Wojciech Misiuro
Marek Weiss, dyrektor Opery Bałtyckiej, mówi o spektaklu tak:
Śnie, który uczysz umierać człowieka… zwraca się poeta do tej naszej poczciwej Półśmierci, która odwiedza każdego od poczęcia. Czy o tym będzie spektakl? A może to sen pubertalny o niedostępnej Jadzi, którą wspomina inny wspaniały człowiek pióra. Sny głupie i mądre, prorocze i dadaistyczne, banalne lęki i niezwykłe apokalipsy. Gdzież jak nie w teatrze można śnić piękniej? Gdzie tak mocno splata się fantazja i bezkarność kreacji z żywym człowiekiem? Pytanie za pytaniem goni nas do Opery Bałtyckiej, gdzie jeden z najbardziej tajemniczych twórców naszej polskiej współczesności prezentuje najnowsze swoje dzieło. Bałtycki Teatr Tańca otworzył dla niego swoją scenę, oddał mu swoich artystów i nasze serca, bo Wojtek jest człowiekiem, z którym praca jest wielką frajdą, obcowanie z jego wyobraźnią wielką lekcją, a przyjaźń zaszczytem.
Muzyka: Arvo Pärt
Choreografia: Wojciech Misiuro
Scenografia: Katarzyna Zawistowska
Asystent scenografa: Aleksandra Staniszewska
Asystenci choreografa: Aleksandra Michalak, Jacek Krawczyk
Światła: Piotr Miszkiewicz
Projekcje multimedialne: Łukasz Boros
Efekty dźwiękowe Marcin Dąbrowski
Obsada 16 wrzesnia 2011: Leszek Alaburdziński, Elżbieta Czajkowska-Kłos, Beata Giza, Bartosz Kondracki,Sylwia Kowalska-Borowy, Jacek Krawczyk, Natalia Madejczyk, Aleksandra Michalak, Filip Michalak, Michał Ośka, Marta Śrama oraz Andrzej Słomiński Mariusz Rychalski.
Premiera: 25 marca 2011
Wojciech Misiuro, TAMASHII
Spektakl Tamashii to powrót założyciela legendarnego Teatru Ekspresji Wojciecha Misiuro do twórczości artystycznej po latach milczenia. Związany z Trójmiastem autorski teatr Misiuro w latach przełomu ustrojowego formował fundamenty trójmiejskiego teatru tańca oraz wychowywał tancerzy, którzy dziś sami tworzą historię polskiego tańca.
Tamashii (po japońsku: „dusza”) to powrót kontrowersyjny, gdyż Misiuro wraca do Opery, z której przed laty uciekł, oraz do tancerzy, których tworząc swój teatr odrzucił na rzecz sportowców. Misiuro, który w dawnym teatrze skupiał się przede wszystkim na ciele, fizyczności oraz poszukiwaniu nowego rodzaju ruchu, w Tamashii, zgodnie z tytułem, w centrum swoich zainteresowań stawia duchowość. Misiuro operuje specyficznym językiem ekspresji, nie unika nagości, która urzeka widza plastyką tworzonych obrazów. Choreografia jest inspirowana kulturą japońską. Tancerze wykorzystują w tańcu techniki tańca japońskiego i tym samym przenoszą widzów na Daleki Wschód. Twórca przywołuje zwłaszcza duchowość oraz kulturę Japonii, znaną głównie z filmów Akira Kurosawy czy opowieści o samurajach. W spektaklu Wojciecha Misiuro publiczność może poczuć się między innymi jak niemi widzowie seppuku, japońskiego rytuału samobójstwa polegającego na rozpłataniu mieczem wnętrzności. Według tradycji japońskiej dusza mieściła się w brzuchu, a jego rozcięcie miało być dowodem niewinności samobójcy i okazania szczerości jego zamiarów. Dzielnym samurajom wykreowanym przez Misiuro towarzyszą silne i charyzmatyczne kobiety.
Choreografia i reżyseria: Wojciech Misiuro
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Zawistowska
Asystent choreografa: Krzysztof Baliński
Muzyka: Piotr Pawlak
Obsada 16 września 2011: Elżbieta Czajkowska-Kłos, Marzena Socha, Marta Śrama, Krzysztof Baliński, Bartosz Kondracki, Jacek Krawczyk, Filip Michalak, Radosław Palutkiewicz ,Bartłomiej Szymalski
Premiera: 6 lutego 2009 (jako jedna z części wieczoru baletowego Men’s dance)
