Bytom: Teatr ROZBARK „Bestie” – chor. Anna Piotrowska. Materiały własne organizatora
Teatr ROZBARK zaprasza na spektakl pt. Bestie.
| …siedzę w kapciach bez kapci obserwuję wiem, że tu zostanę, a i tak czegoś szukam, choć chcę być tutaj.
słuchać ciszy wysłyszeć ją w bezruchu trwającym spojrzeniu w przechadzkach niepewnych zamieszkałych w stałościach i braku marzeń
ma się uczucie do siebie takie uczucie przynależności działania do nie-działania spotkania do rozstania życia do śmierci i tak tu umarłem wszyscy o tym wiedzieli a ja się bałem i słusznie się bałem |
strach pozwala wyzwalać emocje bestie istnieją
w ciągłym niepokoju opuszczania miejsca ciągle chciałem do niego wracać łyk osobistej porannej kawy
jak konfrontować się z chaosem wrzaskiem podejrzliwością
w zakłopotaniu własnego umysłu własnej wyobraźni jest już przepaść, która stawia mnie w sytuacji oceny
nie chcę oceniać chcę się cieszyć ciekawością a życie mnie udupia utrudnia mi
| muszę opiekować się wszystkimi tylko nie sobą moje ja jest już z podejrzliwością oceniane moja wyobraźnia wystawiana jest na konstatację
kompleks mnie obudował, przycisnął do ściany wyobrażenia, pragnienia i odczucia umówiły się w mojej podświadomości w sposób nieakceptowalny przeze mnie utwierdzając mnie w ciągłych obawach, zahamowaniach
bój się bać nie bój się spełniać bój się cierpieć nie bój się uszczęśliwiać bój się przemocy nie bój się satysfakcji
ból i upokorzenie towarzyszą mi mówiąc popatrz zatrzymaj się… (AP) |
Dzieła Brunona Schulza są interesujące z punktu widzenia psychoanalizy nie tylko dlatego, że są przykładem na to, iż sztuka odzwierciedla głębokie tendencje osobowościowe i często przedstawia sublimowane zaspokojenie nieodpowiednio ukierunkowanych popędów instynktownych, ale również z tego powodu, że Schulz jest pisarzem i artystą grafikiem i na obu tych polach ujawnia motyw, który wyraźnie odgrywa dominującą rolę w jego naturze – jest nim intensywna tendencja masochistyczna.
Jerzy Jarzębski
B. Schulz, Opowiadania. Wybór esejów i listów, oprac. J. Jarzębski, Biblioteka Narodowa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1989, s. 5.
Jednym z zadań Freudowskiej psychoanalizy jest pozbawienie człowieka złudzeń na temat jego własnego życia. Proces ujawniania treści o nas samych, które poprzez rozmaite traumy, ale i samo wychowanie, zostały zepchnięte do nieświadomości, nie jest prosty. Wywołuje nieunikniony konflikt i stan niepogodzenia. W Bestiach chcemy przyjrzeć się zagadnieniu popędu, który skupia jak w soczewce wymianę między tym, co w nas biologiczne i psychiczne. Pobudzenie wychodzące z naszego wnętrza przeistacza się w psychiczną reprezentację. W koncepcji Anny Piotrowskiej tytułowe „bestie” kryją się w każdym z nas, a nasze nieprzyzwolenia, zahamowania, brak odwagi do spełniania marzeń i fantazji, powodują, że stajemy się bestiami zarówno dla samych siebie, jak i dla otoczenia.
Inspiracją do pracy nad Bestiami była również charakterystyczna w twórczości Brunona Schulza siła obserwacji. Efemeryczne refleksje zakłócające działanie, uważność i sztuka przypatrywania się czy wręcz podglądania – intrygują i inspirują reżyserkę wraz z zaangażowanymi artystami w procesie tworzenia spektaklu. Schulz swoją postawą i wrażliwością zachęca bowiem do obserwacji świata. Świat rysunków, tekstów literackich i wyborów życiowych Artysty, wzmacnia wiarę w moc wyobrażeń i konsekwencję nadchodzącej przemiany. Z tej perspektywy ciekawe jest zauważenie jego wszechobecnej „postawy obserwatora”, który w wymiarze symbolicznym kuląc się na czworakach, z ciekawością, pragnieniem i niemocą osiągnięcia celu, przygląda się swojemu życiu, fascynacjom i fantazjom.
UWAGA
Spektakl przeznaczony tylko dla widzów dorosłych. Zawiera sceny odnoszące się do zachowań seksualnych i tematyki, która może być uznana za kontrowersyjną. Wszelkie sceny przedstawione w spektaklu są odzwierciedleniem wyłącznie wizji artystycznej.
Realizatorzy:
Koncepcja, reżyseria, choreografia: Anna Piotrowska
Kreacja i wykonanie: Kamil Bończyk, Joanna Brodniak, Julia Lewandowska, Łukasz Szleszyński, Alexey Torgunakov Katarzyna Zioło, Daniel Zych
Asystentka: Sabina Letner
Reżyseria światła: Paweł Murlik
Muzyka: Michał Mackiewicz
Udźwiękowienie: Anna Piotrowska
Space & costume design: Anna Piotrowska
Wykonanie kostiumów: Atelier Bronisława Cichy
Realizacja światła: Dastin Greczyło
Realizacja dźwięku: Jakub Ritter
Ekipa techniczna: Krzysztof Soszka, Jakub Zapartowicz
Grafika: Małgorzata Piotrowska
Fotografia: Aleksandra Staszczyk
Premiera: 1–2 października 2022, Scena Cechownia, Teatr Rozbark, Bytom
Więcej informacji: link
