Punktem wyjścia podczas tworzenia spektaklu było założenie, że tkwiące w człowieku ogromne pokłady energii (tak duchowej jak i czysto fizycznej) szukają ujścia, a najlepszym na to sposobem jest żywiołowy, spontaniczny taniec dający poczucie wolności i spełnienia. Aktorzy poprzez ruch i przy pomocy rekwizytów (płonące pochodnie, kule na łańcuchach, podwójne pochodnie, ogniowe wachlarze, flagi, wstążki) porozumiewają się ze sobą, a do działania pobudza ich wspólny okrzyk życia. W przedstawieniu używane są naturalne środki wyrazu takie jak działania plastyczno-ruchowe, taniec, popisy akrobatyczne, a wszystko to odbywa się przy akompaniamencie zróżnicowanej muzyki. Dla podkreślenia tych niesamowitych, czasami nierealnych zdarzeń stosowane są środki pirotechniczne i inne efekty specjalne. Celem działań w widowisku jest bezpośrednie dotarcie do widza, aby nie pozostał obojętny i niezaspokojony. Cechą charakterystyczną spektaklu jest wysoki ładunek energetyczny, który narasta osiągając apogeum w finale przedstawienia, gdzie działania aktorów odbywają się wśród bardzo rozbudowanych efektów pirotechnicznych a spektakl kończy się kanonadą podniebnych fajerwerków.
Reżyseria:Sławomir Cios,
Choreografia:praca zespołowa
Akustyk:Mariusz Kaczyński
Układ pirotechniczny i efekty ogniowe:Sławomir Cios
Występują:Magdalena Cios, Anna Grobelna, Ewa Słowińska, Eryk Królik, Przemysław Rżosiński, Sławomir Cios
Czas trwania: 35 min.
