Fot. Bogna Kociumbas
Spektakl to nieustanny pean, jaki panujący porządek wygłasza na swoją cześć, jego chełpliwy monolog. Guy Debord, Społeczeństwo spektaklu
„Wassa Żeleznowa w reżyserii Leny Frankiewicz to opowieść o stanie granicznym społeczeństwa, w jakim żyjemy, na przykładzie podstawowej komórki społecznej – rodziny. To historia o tym, do czego doprowadził drapieżny kapitalizm, który skolonizował nasze relacje społeczne i rodzinne. Zmienił język miłości na język ekonomii. Rodzina, która mogła stanąć w opozycji do panującego systemu już nie działa. Nie spełnia swojej funkcji skazana na egzystencję w ramach przemocowych rozwiązań rodem ze świata rekinów finansjery. A przecież rodzina kiedyś nie była strefą gwarantowanego zwrotu i zysku, nie rządziła się równowagą opłacalności. Wobec utraty możliwości komunikowania się doszliśmy do momentu, w którym relacje społeczne sprowadzają się do relacji pozoru, spektaklu. Wszystko, co dawniej przeżywano bezpośrednio, oddaliło się, przybierając postać przedstawienia”.
Małgorzata Maciejewska, dramaturg
reżyseria: Lena Frankiewicz
przekład: Olga i Aleksander Watowie
dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
scenografia i kostiumy: Michał Korchowiec
muzyka: Kamil Pater
choreografia: Iza Chlewińska
asystent reżysera/inspicjent/sufler: Ewa Wielgosińska
kierownik techniczny: Ryszard Warcholiński
operator światła: Łukasz Schwiperich
operator dźwięku: Kamil Kopaczel
Obsada:
Wassa Borisowna Żeleznowa: Gabriela Muskała
Sergiusz Piotrowicz Żeleznow: Andrzej Wichrowski
Prochor Borisowicz Chrapow: Michał Staszczak
Natalia:Agnieszka Skrzypczak
Ludmiła: Katarzyna Cynke
Raszel: Magdalena Jaworska
Anna Onoszenko: Matylda Paszczenko
Liza: Iza Chlewińska
Piatiorkin: Marcin Włodarski
