Doris Uhlich „Habitat”, wersja pandemiczna . Fot. Alexi Pelekanos
W nowym sezonie artystycznym w Nowym Teatrze w Warszawie po raz kolejny gościć będzie Festiwal Nowa Europa. W planach jest edycja na żywo, wraz ze zmianą formuły, rozpisaną na cały sezon właśnie, jako programowe przeciwstawienie się organizatorów nadmiernej festiwalizacji. W ramach tak rozumianego wydarzenia, skupiającego swoją uwagę na problematyce spojrzenia, od września do grudnia 2021 obejrzeć będzie można prace europejskich choreografów i artystów wizualnych, tj.: Doris Uhlich, Gisele Vienne, Florentina Holzinger, Cherish Menzo. Jako pierwszy spektakl Habitat Doris Uhlich – hymn na cześć nagiego ciała, wychodzący od poszukiwania nowych sposobów nawiązania bliskiego kontaktu w czasach pandemii Covid-19.
O spektaklu Habitat:
W spektaklu słyszymy plaśnięcia i wibracje nagich ciał, ścierających się ze sobą przy dźwiękach abstrakcyjnego techno. Miejsce, gdzie ciała mogą dotykać się nawzajem, swobodnie wchodzić ze sobą w interakcje i razem oddychać, w perspektywie panującej obecnie pandemii, wydaje się daleką od zrealizowania utopią. Doris Uhlich postanawia jednak podjąć wyzwanie i znaleźć sposób, w jaki ta utopia mogłaby funkcjonować w czasach Covid-19.
Co oznacza niemożliwość fizycznej bliskości? Jakiego rodzaju energia, pragnienia, melancholia, a może nawet przyjemność i ulga mogły zrodzić się jako rezultat utrzymywania fizycznego dystansu? Także wtedy, kiedy pozostają społecznie oddaleni, performerzy świętują to, co ich różni, poprzez jedność. Ich ciała poszukują prawdziwego doświadczenia wspólnotowości i stwarzają okazję do połączenia się i dzielenia się energią.
Habitat pozostaje bezwstydnym hymnem na temat nagiego ciała, który wykracza poza normatywne ideały piękna oraz schematy obecne w kulturze. Ciało nie zostaje sprowadzane do roli fetyszyzowanego obiektu. Zetkniemy się z nim w jego materialności, a tym samym zostanie ono ukazane w całej swojej okazałości, masie i kruchości. Habitat w wersji pandemicznej w swojej formie nie tylko stosuje się do obostrzeń związanych z Covid-19, ale traktuje je jako punkt wyjścia do znalezienia nowych sposobów nawiązania kontaktu.
Doris Uhlich (Austria, 1977) tworzy swoje własne projekty od 2006 roku. Wiele z jej spektakli koncentruje się na badaniu ideałów piękna i standardowej percepcji obrazu ciała. Znana ze swojej „filozofii ciała”, używa nagości wolnej od ideologii i prowokacji oraz bada fizyczne i przestrzenne granice wyjścia energii. Muzyka, szczególnie elektroniczna muzyka techno, odgrywa kluczową rolę w jej poszukiwaniach.
Koncepcja i choreografia: Doris Uhlich
Występują: Hugo Le Brigand, Toni Brucker, Ute Frederich, Luise Kostopoulos, Klaus Lengefeld, Ann Muller, Jong Sung Myung, Thomas Richter, Vera Rosner-Nógel, Hannah Sampé, Saeed Asad Sangabi, Mim Schneider, Maria Tepper
Reżyseria prób: Hugo Le Brigand
DJ: Boris Kopeinig
Reżyseria światła: Sergio Pessanha
Body Tanks: Proper Space (Juliette Collas, Zarah Brandl)
Szycie: Mick Hennig
Produkcja: Margot Wehinger
Koprodukcja: Tanzquartier Wien, Münchner Kammerspiele, Tanzfestival Rhein-Main (Künstlerhaus Mousonturm/ Frankfurt a. M. and Hessisches Staatsballett in the frame of Tanzplattform Rhein-Main) and insert Tanz und Performance GmbH
Dystrybucja: Something Great (Berlin – Niemcy)
O festiwalu:
Teatr nie trwa w jednej stałej formie, ma raczej cechy czasownika – służy do nazwania czynności czy stanów. Może właśnie dlatego kryzysy są tak dobre dla teatru, który po rozpoznaniu impasu podejmuje próby jego przekroczenia.
W tym roku Festiwal Nowa Europa chce stać się przestrzenią, w której jedyną zasadą jest brak zasad, a perspektywą – różnorodność. Próbujemy zmierzyć się ze spojrzeniem – z pozycją, z której się wypowiadamy, ze względu na którą coś wydaje nam się zastane, na zawsze określone.
Odmawiamy sobie prawa do stawiania jednoznacznych diagnoz, do formułowania znaczeń i oddajemy głos Artystkom. Ich różnorodne narracje to próba rozmycia wyraźnie postawionych granic i definicji dotyczących doświadczenia kobiecej tożsamości. Wierzymy, że wymiana spojrzeń, inna optyka i perspektywa pozwalają na prowadzenie rozmowy, na głębsze i bogatsze doświadczanie rzeczywistości.
Efemeryczności i festiwalizacji życia kulturalnego przeciwstawiamy festiwal w formule on going, trwający cały sezon. Zależy nam, żeby pokazy nie miały charakteru krótkotrwałego wydarzenia, ale stały się regularną praktyką spotkania z ważnymi twórcami teatru europejskiego i światowego.
Zapraszamy do wspólnego doświadczania, odkrywania i zderzania ze sobą różnorodnych, innych spojrzeń, do debat i sporów.
Karolina Ochab/ Joanna Nuckowska/ Piotr Gruszczyński/ Olga Drygas
Program 2021:
14-15 października | L’etang Gisele Vienne
19-20 listopada | Tanz Florentina Holzinger
17-18 grudnia | Jezebel Cherish Menzo
Programowi głównemu będzie towarzyszyć program wystawienniczy kuratorowany przez Michała Grzegorzka zatytułowany Mój zapach jest zapachem kobiety. Artystki biorące udział: Ewa Partum, Agnieszka Brzeżańska, Rock AngelZ, Dominika Olszowy
Doris Uhlich „Habitat”, wersja pandemiczna. Fot. Alexi Pelekanos
Doris Uhlich „Habitat”, wersja pandemiczna. Fot. Sigrid Reinichs
Doris Uhlich „Habitat”, wersja pandemiczna. Fot. Christian Schullerr
