Tworząc choreografię dla duetu dojrzałych tancerzy, Ryszarda Kalinowskiego i Grzegorza Pańtaka, choreograf Jacek Przybyłowicz sięga po inspiracje do początków badań anatomicznych oraz do filozoficznych rozważań nad maszynerią i przemijalnością ciała. Humani corporis fabrica to swoisty wykład anatomiczny, „słuchowisko choreograficzne”, do którego głosu użyczył Andrzej Chyra.
choreografia, kostiumy: Jacek Przybyłowicz
tańczą: Ryszard Kalinowski, Grzegorz Pańtak
ścieżka dźwiękowa: Adam Walicki
głos: Andrzej Chyra
wideoprojekcje, wizualizacja: Beton
reżyseria świateł: Ewa Garniec
tekst, wsparcie dramaturgiczne: Joanna Szymajda
producent: Stowarzyszenie Przyjaciół Kieleckiego Teatru Tańca
koproducent: Centrum Kultury w Lublinie
partnerzy: Fundacja Ciało/Umysł, Kielecki Teatr Tańca
czas trwania: 40 minut
W spektaklu wykorzystano cytaty z: Historia ciała, tom I i II pod red. Georges Vigarello; Giorgio Agamben, Nagość; Leszek Pokrywka, Milan Cabrić, Piękno ciała.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Kontekstem dla współczesności jest tutaj czas, gdy rodziła się nowoczesna medycyna, której pierwsze refleksje często komunikowane były w quasi-teatralny i artystyczny sposób. Ten sam czas, gdy na dworach arystokratycznych kształtował się jeszcze inny sposób patrzenia na ciało: taniec teatralny. W Humani corporis fabrica ciało widziane jest okiem anatomów XVI-XVIII wieku, którzy próbowali kompleksowo, a zarazem metaforycznie opisać i usystematyzować organizm i organiczność, wysiłek i porządek organizacji ciała i ruchu.
Widz staje się uczestnikiem swoistego theatrum anatomicum, tancerz oglądany jest przez pryzmat zmieniającej się fizjologii i produktywności, zaś choreografia eksploruje motywy zmęczenia, wyczerpania i przemijalności. Taniec położony na stole sekcyjnym, odcięty od młodości i perfekcji, jawi się jako swoisty obszar procesu indywiduacji, przetwarzania.
Jacek Przybyłowicz (ur. 1968) – tancerz, choreograf; w latach 1994-2001 związany z jednym z najlepszych zespołów tańca współczesnego, Kibbutz Contemporary Dance Company (Izrael). Jako choreograf zrealizował liczne spektakle m.in. z Polskim Baletem Narodowym, Polskim Teatrem Tańca oraz zespołami zagranicznymi (Czechy, Hiszpania, Niemcy, Chiny). W latach 2009-2014 był zastępcą dyrektora ds. baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, a w latach 2018-2020 kuratorem sezonu baletowego w Operze Wrocławskiej.
Grzegorz Pańtak – Tancerz, pedagog tańca, choreograf. Wspólnie z Elżbietą Pańtak współtworzył i prowadzi jako wicedyrektor Kielecki Teatr Tańca – instytucję artystyczną Miasta Kielce. Tańczył partie solowe w produkcjach KTT oraz występował gościnnie w teatrach operowych. Współtworzył choreografię i był solistą w spektaklu Siedem bram Jerozolimy (muz. Krzysztof Penderecki, Opera Narodowa). Jako choreograf zrealizował spektakle dla: Kieleckiego Teatru Tańca, Narodowej Opery Izraelskiej, Opery Wrocławskiej, Opery na Zamku w Szczecinie, Opery Śląskiej w Bytomiu, Opery Bałtyckiej w Gdańsku.
Ryszard Kalinowski – Tancerz, choreograf, pedagog, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Współzałożyciel Lubelskiego Teatru Tańca (2001), od roku 2006 kieruje jego pracami. Autor kilku choreografii LTT, m.in. Ku dobrej ciszy (2002), 48/4 (2007), NN. Wacławowi Niżyńskiemu (2008), Głód Knuta Hamsuna (2010; współpraca z Łukaszem Witt-Michałowskim), fatal error (2012), Ostatnie solo K. (2017). Uczestnik prestiżowych międzynarodowych konkursów choreograficznych w Lipsku (2005 – II nagroda), w Stuttgarcie (2006 – finał) oraz w Hanowerze (2006 – finał).
***
Projekt Opolska Scena Tańca dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca oraz budżetu Województwa Opolskiego.