Fot. Pat Mic
Opowieść performatywna o wyprawie na przedwojnie mitologicznego, wielogłowego bohatera o tym samym imieniu i nazwisku, co reżyser spektaklu i o wojnie, jaką wypowiada on widmom wojny.
Biografia reżysera rozpisana na czterech aktorów i pianistkę staje się pretekstem do przedefiniowania pojęć zastanych i wytworzenia własnego queerowego systemu fantazmatycznego. Spektakl, w którym Popołudnie fauna Niżyńskiego spotyka się z pieśnią Moniuszki w męskiej przebieralni, ćwiczenia aerobowe z wojenną symfonią Szostakowicza, a wspomnienie decyzji komisji poborowej sprzed lat staje się impulsem do uruchomienia campowej rewii performatywnej.
Spektakl został nagrodzony w konkursie głównym Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia w Krakowie w kategorii Zespół.
Reżyseria: Cezary Tomaszewski
Scenariusz: Justyna Wąsik
Dramaturgia: Klaudia Hartung-Wójciak
Kostiumy: Bracia (Agnieszka Klepacka, Maciej Chorąży)
Projekt świateł: Antoni Grałek
Foto: Patrycja Mic
Muzyka: Claude Debussy, Georg Friedrich Haendel, Stanisław Moniuszko, Dmitrij Szostakowicz
Występują: Michał Dembiński, Oskar Malinowski, Bartosz Ostrowski, Łukasz Stawarczyk
Przed wojną/ Wojna/ Po wojnie to 3-letni cykl kuratorski Komuny//Warszawa opisujący permanentny stan, w jakim znajduje się świat. Wojny mogą być zbrojne i psychologiczne, zamorskie i domowe, międzynarodowe i rodzinne. Wojna krąży po świecie: „trudno bez niej żyć, łatwiej z nią umierać”.
Impulsem, który skłonił K//W do zajęcia się wojną, był ciąg ponurych wydarzeń z ostatnich lat: Wojna w Ukrainie i na Bliskim Wschodzie – Brexit – wygrana Trumpa. Coraz częściej pojawia się myśl, że wojna w Europie może przestać być historią. Stąd potrzeba zadania pytań o to: Czy jesteśmy przygotowani do wojny? Czy pamięć o wojnie ułatwia podtrzymanie pokoju? Czy woja może być sprawiedliwa? Czy polityki historyczne otwierają rany i zbroją społeczeństwa do walki?
K//W opowiada o wojnie i wojnach – w ich różnych kontekstach i odsłonach, z naciskiem jednak na ich realny – nieheroiczny i osobisty wymiar. Podejście K//W jest czysto pragmatyczne – skupione na praktyce i cenie przetrwania.
