
Pokaz „AR.50 RE/MIX”, grafika: materiały własne Teatru Komuna Warszawa
Pokaz „AR.50 RE/MIX”, grafika: materiały własne Teatru Komuna Warszawa
Teatr Komuna Warszawa zaprasza na pokaz AR.50 RE/MIX. Pokaz składa się z kilkuminutowych lub kilkunastominutowych performansów poprzedzonych krótkimi wstępami kuratorów projektu – Zofii Dworakowskiej i Tomasza Platy – którzy przypominają historie oryginałów.
5 par – 5 mikroremiksów
Janusz Bałdyga / Grzegorz Laszuk – Autobus (1975)
Cezary Marczak / Dominik Więcek – Inne tańce (1982)
Krzysztof Żwirblis / Maria Stokłosa – Życie codzienne po Wielkiej Rewolucji Francuskiej (1980)
Zbigniew Olkiewicz / Barbara Kinga Majewska – Kartagina (1986)
Jolanta Krukowska / Weronika Szczawińska – Piosenka (1995)
Pięcioro performerów Akademii Ruchu pracowało w parach z twórczyniami i twórcami młodszych pokoleń nad remiksami pięciu słynnych spektakli sprzed lat.
Czas trwania: około 65 minut.
Tekst kuratorów
Kilka tysięcy performansów na ulicach miast i miasteczek – w Polsce, Europie oraz Ameryce. Kilkanaście wybitnych przedstawień teatralnych i wystąpień na największych światowych festiwalach, m.in. Documenta, Performa, Santarcangelo. Stale podtrzymywana aktywność w sferze społecznej, w tym kilka powołanych do życia ośrodków kultury niezależnej (Dziekanka, Dom Kultury Cora, Kino-Teatr-Tęcza). Znaczący wpływ na kształt formacyjnego okresu działalności CSW Zamek Ujazdowski. Książki, pisma, filmy, seminaria. To i jeszcze dużo więcej – to dorobek Akademii Ruchu, bodaj najważniejszej formacji w rodzimym teatrze pozainstytucjonalnym ostatniego półwiecza.
Od 10 lat, od śmierci swego założyciela i lidera Wojciecha Krukowskiego, Akademia działa w trybie swoistego uśpienia. Nie powstają nowe spektakle czy akcje, członkowie grupy zajmują się jednak opieką nad archiwami, a także własnymi praktykami twórczymi.
Jubileuszowy projekt AR.50 to próba skonfrontowania doświadczeń pięciorga performerów Akademii z twórczyniami i twórcami młodszych pokoleń. Zamysł jest bezprecedensowy:
na podobne działanie nie zdecydował się dotąd bodaj nikt inny z rodzimych klasyków sztuk performatywnych.
Komuna Warszawa, powiązana z Akademią długimi relacjami przyjaźni i współpracy, po raz kolejny – jak przed laty w projekcie RE//MIX – sprawdza formułę „żywego archiwum” sztuk performatywnych, archiwum przywołującego przeszłość poprzez działanie, reinterpretację, reperformans.
Premiera remiksów odbyła się w czerwcu zeszłego roku w ramach obchodów 50-lecia Akademii Ruchu.
Wydarzenie jest dofinansowane przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.
Bilety w cenie 40/50 zł dostępne na stronie komuna.warszawa.pl/bilety.
Cezary Marczak i Dominik Więcek, fot. Filip Preis
O twórczyniach i twórcach
Jolanta Krukowska
Aktorka, performerka, współzałożycielka Akademii Ruchu. Była uczennicą Haliny Hulanickiej, która kształciła się m.in. u Isadory Duncan. Na początku lat 70. występowała w Teatrze Pantomimy „Stodoła”. Równolegle z projektami AR, od połowy lat 80. realizuje własne prace z pogranicza teatru i performansu. Prezentowała je w Polsce i na międzynarodowych festiwalach. Przez wiele lat prowadziła warsztaty twórcze z zakresu świadomości ciała i treningu ruchowego aktora.
Weronika Szczawińska
Reżyserka, dramaturżka, kulturoznawczyni i performerka. W swoich pracach łączy osobistą perspektywę z ważną tematyką społeczną. Obroniła doktorat w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Współpracowała m.in. z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, warszawskim Teatrem Powszechnym, TR Warszawa, Wrocławskim Teatrem Współczesnym i kilkukrotnie z Komuną Warszawa. Za zrealizowane w Komunie Warszawa Nigdy więcej wojny, Rozmowę o drzewach oraz Po prostu wystawione w ramach Instytutu Sztuk otrzymała w 2019 roku Paszport „Polityki”.
Janusz Bałdyga
Profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, gdzie prowadzi Pracownię Sztuki Performance na Wydziale Rzeźby. W Akademii Ruchu od 1979 roku. Zajmuje się działaniami typu performance, wypracował oryginalny charakter wypowiedzi artystycznych, w których konsekwentnie redukuje język i środki artykulacji. W jego pracach ogromne znaczenie ma wyczucie przestrzeni i jej uwarunkowań oraz dynamika, jaką wnosi obecność człowieka. Ciało artysty staje się elementem konstrukcyjnym, narzędziem opisania przestrzeni i świadectwem zmagania z materią.
Grzegorz Laszuk
Reżyser, grafik, performer, aktywista, współzałożyciel Komuny Warszawa. Autor ponad 50 spektakli i akcji teatralnych zaangażowanych politycznie albo opowiadających o zaangażowaniu politycznym. Pomysłodawca i uczestnik wielu kolektywnych działań, m.in. projektu internetowego Radio Kapitał.
Krzysztof Żwirblis
Aktor-performer, twórca sztuk wizualnych, kurator i krytyk sztuki. W Akademii Ruchu od 1976 roku. W latach 90. prowadził Galerię AR w Kino.Teatr.Tęcza, a od 2007 do 2012 roku – Galerię Studio. Oprócz wystaw realizuje wielodniowe akcje społeczno-artystyczne i warsztaty miejskich akcji performatywnych.
Maria Stokłosa
Choreografka, tancerka, performerka. W swoich pracach łączy choreografię z praktyką improwizacji tańca. Jest zaangażowana w wiele działań na rzecz rozwoju choreografii eksperymentalnej – jako inicjatorka projektów edukacyjnych i nauczycielka, a także jako prezeska Fundacji Burdąg i członkini Centrum w Ruchu.
Cezary Marczak
Aktor i architekt krajobrazu. W Akademii Ruchu od 1973 roku. Równolegle, od lat 80. realizuje autorskie projekty performatywne i roślinne instalacje w ramach projektów artystycznych.
Dominik Więcek
Tancerz, choreograf, performer, fotograf mody i stylista. Jego prace charakteryzuje lekkość formy, balansowanie na przecięciu sztuk i gatunków teatralnych oraz zabawa z własnym wizerunkiem. W grudniu 2023 roku w Komunie Warszawa zrealizował wielokrotnie nagradzany spektakl Glory Game.
Zbigniew Olkiewicz
Aktor, reżyser, performer. W Akademii Ruchu od 1974 roku. Od lat 80. równolegle realizuje autorskie projekty m.in. Polsce, Hiszpanii, Argentynie i Francji.
Barbara Kinga Majewska
Klasycznie wykształcona muzyczka specjalizująca się we współczesnej muzyce wokalnej, kompozytorka i autorka instalacji dźwiękowych. Bada sprawczość ludzkiego głosu w ujęciu intermedialnym (występy na żywo, instalacja dźwiękowa, tekst). Wychodząc poza to, co słyszalne, jej praktyka koncentruje się na pozamuzycznych kontekstach śpiewu, które wzmacniają głos w całym kanonie zachodniej tradycji muzycznej. W swoich pracach celuje w odziedziczone fantazje dotyczące aktu śpiewania i balansuje na granicy, gdzie sam głos staje się piosenką.