Przestrzeń publiczna, miejsce rozgrywania idei, myśli i opinii pasuje najbardziej tym którzy chcą znaleźć kryjówkę dla swoich niezwykłych poglądów i ideałów przed nachalnym spojrzeniem ciekawskich i destrukcją przeciętności.
„Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza, niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.
Wisława Szymborska
Spektakl jest rodzajem artykulacji sposobu, w jaki można rozumieć zagadnienia tożsamości i inności, które są szeroko dyskutowane tak w społeczeństwie polskim, jak i w wielu innych miejscach na świecie.
choreografia: Jacek Łumiński
muzyka: Arturas Brumsteinas, Polska muzyka ludowa, Suicide (band), Kampec Dolores, Diamanda Galas i Antonio Vivaldi
wykonanie: Katarzyna Sikora, Sylwia Hefczyńska-Lewandowska, Sebastian Zajkowski, Tomasz Graczyk, Jacek Szwesta, Song Nan
świata: Paweł Murlik