Fot. z materiałów SIC!
Trójka choreografów o różnorodnych estetykach, zwykle pracujących solo, podejmuje się współpracy „na żywo” konfrontując swoje zainteresowania sztukami wizualnymi i fascynacją silnymi stanami fizycznymi. Na przestrzeni czterdziestu minut wypełnionych dzwiękami punk-rocka lat siedemdziesiątech i osiemdziesiątych dążyć będą do momentów energetycznych wyładowań, tarć i zgrzytów pomiędzy ich światami. Robić to chcą w otwartej atmosferze dzielenia się chwilą z publicznością.
Marzena Krzemińska: choreograf, performerka, absolwentka SNDO (School for New Dance Development) w Amsterdamie i Akademii Teatralnej w Warszawie, gdzie studiowała na Wydziale Wiedzy o Teatrze. Jednym z głównych punktów zainteresowań w pracy Marzeny jest konstruowanie spektakli na wysokim poziomie energetycznym. Napięcie i eksplozja energii to ważne narzędzia za pomocą których w jej spektaklach dekonstrukcji ulegają obrazy i stereotypy okupujące naszą wyobraźnię. Współpracowała jako performerka z takimi choreografami jak: Deborah Hay, Benoit Lachambre, Rob List oraz jako asystentka choreografa z Marią Hassabi w Nowym Jorku i Jeanine Durning w Amsterdamie. W 2012 wzięła udział w Solo Projekt organizowanym przez Art Stations Foundation w Poznaniu.
http://marzenakrz.wordpress.com/
Magdalena Ptasznik: performerka, choreografka, absolwentka School for New Dance Development w Amsterdamie i socjologii na Universytecie Warszawskim. Zaczynała tańczyć i uczestniczyć w pierwszych projektach w Warszawie ucząc się u Anny Godowskiej i biorąc udział w licznych warsztatach. W 2007 roku ukończyła kurs instruktorski tańca współczesnego przy Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki. W latach 2010, 2011 odbyła staże choreograficzne z Meg Stuart i La Ribot. Stypendystka programu danceWEB 2011 odbywającego się w ramach festiwalu ImPulsTanz w Wiedniu. Autorka przede wszystkim prac solowych (m.in. exercises for a Hero, secrets). Stypendystka SOLO PROJEKT 2012 (Stary Browar, Poznan), w ramachktóregozrealizowałaspektakl surfice.territory. O choreografii myśli jako o narzędziu umożliwiającym tworzenie warunków dla odmiennego doświadczania czasu i przestrzeni. Ciało postrzega jako wehikuł tego doświadczenia.
http://magdalenaptasznik.wordpress.com/
Simon Tanguy (1984) choreograf, performer. W 2011 ukończył SNDO (School for New Dance Development). W trakcie czterech lat studiów wypracował własny styl pracy, w którym korzysta on ze swoich różnorodnych doswiadczeń (cyrk, , studia filozoficzne). W tej chwili jego zainteresowania skupiają się wokół pracy z 'ciałem jako radio-nadajnikiem’ (body as a radio-transmitter), ciałem gotowym do przejścia na różne częstotliwości, ciałem przez które w każdym momencie przepuszczane są tysiące informacji. Jego choreografie były kilkakrotnie nagradzane m.in. Danse Elargie 2010 w Paryżu i ITS Festival w Amsterdamie. Występował z : Boris Charmatz, Deborah Hay, Maud Le Pladec.
