Ludzie tańca

Bronisław Aubrecht-Prądzyński – tancerz, pedagog, menadżer kultury.

W 1958 roku ukończył Państwową Średnią Szkołę Baletową w Gdańsku. Od razu został zatrudniony jako tancerz, a później solista w zespole baletowym Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku, kierowanym przez Janinę Jarzynównę-Sobczak.

Był w nim odtwórcą takich ról jak: III Złoczyńca (Cudowny mandaryn, chor. Janina Jarzynówna-Sobczak), Chłopiec (Mała suita Witolda Lutosławskiego, chor. Janina Jarzynówna-Sobczak), Pierwszy wojownik (Kniaź Igor, chor. Janina Jarzynówna-Sobczak), Bies, Czart, Maszkara (Pan Twardowski, chor. Janina Jarzynówna-Sobczak), Tatarski zwiadowca (Fontanna Bachczysaraju, chor. Natalia Konius), Kadet (Pierwszy walc, chor. Zygmunt Kamiński), Przechodzień na ulicy (Amerykanin w Paryżu, chor. Zygmunt Kamiński), Kolor III (Błękitna rapsodia, chor. Zygmunt Kamiński), Przekupień, Delfin, Rybak (Gdańska noc, chor. Janina Jarzynówna-Sobczak).

Karierę sceniczną zakończył w 1972 roku.

Zamiłowanie do tańca przeniósł na gdańską szkołę baletową, której dyrektorem został w tym samym roku i pełnił tę funkcję do 2017 roku. W tym czasie wprowadził w życie wiele własnych, cennych inicjatyw. Szkoła zawdzięcza mu wysoki poziom kształcenia. Przyczynił się również do gruntownej rozbudowy i modernizacji budynku szkoły. Wzbogacił codzienną praktykę szkoły baletowej o środki audiowizualne. Od 1975 roku uczniom i pedagogom towarzyszyły kamera wideo i magnetowid, co sprawiło, że ich codzienna praca stała się bardziej efektywna i urozmaicona. Możliwość korzystania w tamtych latach ze sprzętu audiowizualnego była bardzo nowatorskim przedsięwzięciem. Dzięki niej gdańska szkoła baletowa jako pierwsza stworzyła gabinet audiowizualny z imponującą wideoteką, gromadzącą nagrania własne szkoły, a także programy i filmy baletowe, zarejestrowane przez polskie i zagraniczne stacje telewizyjne.

Od 1975 roku organizował letnie kursy doskonalenia nauczycieli w zakresie tańca klasycznego, charakterystycznego i współczesnego, które integrowały środowisko baletowe.

Od 1984 roku organizował w Teatrze Muzycznym Gdyńskie Wieczory Baletowe, które umożliwiły obejrzenie szerokiej publiczności najciekawszych układów choreograficznych znanych artystów baletu, a także zaprezentowanie interesujących debiutów choreograficznych.

Reaktywował także Ogólnopolskie Konkursy Tańca. Dzięki jego staraniom od 1990 roku konkurs ten odbywa się regularnie co dwa lata i na stałe wpisał się w krajobraz polskiej sztuki baletowej.

Wspaniałym świętem tańca stał się współorganizowany przez gdańską szkołę baletową Międzynarodowy Festiwal Tańca „Dance of the World”, Gdańsk 1991 (pomysłodawczyni: Bożena Kociołkowska), w którym uczestniczyło około 300 osób. Zgromadził on utalentowaną młodzież, uczniów różnych szkół baletowych, pedagogów i znanych artystów baletu z całego świata,

Artysta powołał też do życia Dom Tancerza, w którym gościli najwybitniejsi przedstawiciele kultury polskiej i europejskiej: Maja Plisiecka, John Neumeier, Boris Ejfman, Jerzy Maksymiuk, Bogusław Kaczyński, Wojciech Wiesiołłowski.

W latach 1993–1996 pracował na stanowisku dyrektora baletu Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku.

Przez wiele lat był członkiem Rady do spraw Szkolnictwa Artystycznego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W 1995 roku otrzymał dyplom i nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (IX OKT w Gdańsku), a w 2003 roku – nagrodę prezydenta Gdańska w dziedzinie kultury.

Decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2017 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.

Zmarł 5 marca 2025 roku.

***

Przez 45 lat byłem dyrektorem naczelnym i artystycznym. Ten niewyobrażalny dla wielu czas pozwolił mi na przeżycie mnóstwa wspaniałych chwil, przekutych w osobisty sukces i spełnienie. Z perspektywy czasu mogę z całą pewnością stwierdzić, że wszystko to osiągnąłem dzięki miłości do baletu, konsekwencji i pasji, którą zaszczepili we mnie mądrzy pedagodzy.
Bronisław Aubrecht-Prądzyński