
fot. Aleksandra Osowicz
fot. Aleksandra Osowicz
Wiem, uwielbiasz zwiędłe kwiaty to intymne spotkanie z Wyspiańskimi. Jest to praca z pogranicza performansu i choreografii eksperymentalnej, zestawiająca ciało Stanisława z ciałem Teosi, żony Wyspiańskiego. W tej uwspółcześnionej opowieści żony o mężu, tekst przeplata się z ruchem, a proces rozkładu i umierania ciała Wyspiańskiego z procesem więdnięcia kwiatu.
Wiem, uwielbiasz zwiędłe kwiaty jest częścią spektaklu Trzy kobiety, poświęconego życiu i twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Na pełen spektakl składają się opowieści trzech reżyserek-aktorek: Patrzę, patrzę, patrzę Magdy Miklasz, Izolatka Konrada Ewy Rucińskiej i wspomniana praca Piotrowskiej-Auffret. Projekty pierwotnie powstały w ramach wydarzenia Labirynt zwany Wyspiański, części festiwalu Wyspiański Wyzwala.
Choroba Wyspiańskiego była tabu przez wiele lat. Tak jak jego relacja z żoną. Choroba towarzyszyła nieustannie ich związkowi. Była to relacja dwojga ludzi, oscylująca między życiem a śmiercią, między żywiołowym działaniem a uważnym patrzeniem. Jak Teosia zapisałaby wspomnienia o Wyspiańskim? Jak mówiłaby o jego ciele? Co uniwersalnego, dotyczącego nas współcześnie mogłoby być treścią zapisków? Fikcyjne wspomnienia Teosi o Stanisławie, jego ciele i chorobie są w spektaklu linią przewodnią. Teksty ściśle odwołują się do fragmentarycznej wiedzy, jaką dziś można posiadać o Wyspiańskich na podstawie świadectw rodziny, kolegów i lekarzy.
Koncepcja, teksty, reżyseria, choreografia: Renata Piotrowska-Auffret
Wykonanie i współpraca: Aleksandra Osowicz
Muzyka: ludowa, Marcin Janus
Kostium, scenografia, video: Katarzyna Fabińska
Konsultacje merytoryczne: Monika Śliwińska
Wsparcie merytoryczne i trening (polskie tańce tradycyjne): Piotr i Bogumiła Zgorzelscy
Produkcja: Teatr w Krakowie – im. Juliusza Słowackiego