Renata Piotrowska-Auffret (urodzona 4 kwietnia 1980 roku w Warszawie) – polska choreografka, reżyserka teatralna i kuratorka. Autorka zaangażowanych społecznie spektakli oraz wydarzeń kuratorskich.
Ukończyła aktorstwo na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie (Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku) w roku 2003 oraz choreografię na Uniwersytecie Paul Valery i w Narodowym Centrum Choreograficznym w Montpellier (CCN Montpellier) we Francji w roku 2013.
W latach 2004-2010 była prezeską stowarzyszenia Towarzystwo Prze-Twórcze. W latach 2004-2007 była związana z Teatrem Academia mieszczącym się na warszawskiej Pradze. W latach 2004 -2013 współpracowała jako choreografka i tancerka z reżyserami i reżyserkami oraz choreografami i choreografkami m.in. z Grzegorzem Jarzyną, Ewą Piotrowską, Konradem Dworakowskim, Romanem Woźniakiem oraz Nigelem Charnockiem (współzałożyciel DV8), Michaelem Schumacherem i Eleonore Didier. Renata Piotrowska-Auffret współpracowała między innymi z takimi instytucjai i festiwalami jak: KVS w Brukseli, Dailes Theatre w Rydze, CCN Montpellier, CND Pantin, Zachęta, Nowy Teatr, Teatr im. J. Słowackiego, Teatr Łaźnia Nowa, Teatr im. J. Kochanowskiego, Festiwal d’Automne, Spring Forward Festival, Festiwal Ciało/Umysł, GENERATION AFTER, Festiwal Boska Komedia.
Swoją karierę pedagogiczną zaczynała od prowadzenia warsztatów z kontakt improwizacji i improwizacji w Polsce i za granicą. W latach 2006-2010 oraz 2014-2018 prowadziła zajęcia dla dzieci i młodzieży w Teatrze Ochoty w Warszawie. W latach 2013-2015 prowadziła zajęcia z tańca współczesnego i kompozycji dla studentów Wyższej Szkoły Komunikowania i Mediów Społecznych im. J. Giedroycia w Warszawie. Prowadziła zajęcia w ramach cyklu Ruch w Instytucie w Instytucie Teatralnym. Razem z Magdaleną Ptasznik i Marią Stokłosą jest współzałożycielką kursu choreografii eksperymentalnej Choreografia w Centrum przy Centrum w Ruchu w ramach którego przez 5 lat prowadziła zajęcia.
Renata Piotrowska-Auffret zorganizowała i kuratorowała urodzinowe obchody improwizacji w kontakcie CI36 w Warszawie (2008), Mam ochotę na taniec w Teatrze Ochoty we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca (2013). Stworzyła serię podcastów Dare to care dotyczących rodzicielstwa i opieki w sztukach performatywnych w ramach projektu Grand ReUnion. Brała udział w wielu konferencjach i spotkaniach dotyczących łączenia pracy artystycznej z praca opiekuńczą, m.in. Parent Hood w Danshallerne. W roku 2023 zainicjowała rozmowy warszawskiego środowiska artystek-mam pod nazwą Inicjatywa Rodzicielska na rzecz Kultury oraz międzynarodową sieć organizacji zainteresowanych wprowadzaniem zmian w funkcjonowaniu instytucji kultury przez pryzmat rodzicielstwa i opieki. W 2024 we współpracy z Ośrodkiem Kultury Ochoty opracowała koncepcję Międzynarodowego Forum Badawczego „Osoby rodzicielskie w choreografii”. W tym samym roku została zaproszona do uczestniczenia w programie kuratorskim Startup Forum prestiżowej sieci europejskich domów tańca Aerowaves. Kuratorowała program towarzyszący Polskiej Platformy Tańca 2024 organizowanej przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca. W latach 2013-2021 była członkinią Centrum w Ruchu.
W ramach działalności stowarzyszenia Towarzystwo Prze-Twórcze zrealizowała spektakle: Taka sobie (2004), Tańcząc z wrogiem (2006), solo Teraz z 2007 roku (program rezydencyjny Solo Projekt w poznańskim Starym Browarze, prod. Art Stations Foundation i Towarzystwo Prze-Twórcze), Unknown #1, Unknown #2, Unknown #3, UNKNOWN.SEANS (2008-2010) oraz B.R.E.A.K sztuka wojny (2010).W roku 2014 rozpoczęła spektakle z serii PRIVATE PIECES wokół upolitycznienia kobiecego ciała. W ramach serii we współpracy z instytucjami i teatrami w Polsce i za granicą stworzyła: Śmierć. Ćwiczenia i wariacje (prod. Fundacja Burdąg, Centrum w Ruchu), Wycieka ze mnie samo złoto (prod. Fundacja Burdąg, Centrum w Ruchu, MAAT Festival), Równina wątłych mięśni (prod. Teatr Łaźnia Nowa), Wiem, uwielbiasz zwiędłe kwiaty (prod. Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie), Danse Macabre (prod. Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu), As long as we dance (prod. Studio Hrdinu w Pradze) i Uteri Migrantes (prod. Performat Production, KVS Brussels, Teatr Łaźnia Nowa, Dans I Trondelag, Festiwal Ciało Umysł, Teatr Ochoty). W roku 2022 stworzyła dwa spektakle rodzinne Gdzie się kryją zmysły? (prod. Nowy Teatr i Dans I Trondelag) oraz Ciałogranie (prod. Teatr Baj w Warszawie).
Śmierć. Ćwiczenia i wariacje oraz Wycieka ze mnie samo złoto zostały wybrane jako jedne z najlepszych spektakli prestiżowej sieci Aerowaves 2107 oraz 2019 (Twenty17, Twenty19 oraz Spring Forward Festival 2017 i 2019). Obydwa spektakle były prezentowane na całym świecie, w ponad 50 miejscach łącznie.
Współpracowała także przy tworzeniu projektów:
The car is on fire (teledysk), Ach jak cudowna jest Panama (reż. K. Dworakowski z E. Piotrowską), Chodzony (reż. R. Woźniak), Lament malinowy (reż. R. Woźniak), Nieprzemijające uroki zachodów słońca (reż. R. Woźniak), Don Giovanni (reż. G. Jarzyna), Happy (chor. N. Charnock, prod. Art Stations Foundation), just say it (chor. M. Schumacher, prod. Towarzystwo Prze-Twórcze, Art Stations Foundation, Ciało/Umysł), Continous Project Altered Daily (chor. ex.e.r.ce wg. Yvonne Rainer, prod. CCN Montpellier), Moi, mes copines, a l’instant ou ca s’arrete (chor. E. Didier, prod. Scene National de Saint Brieuc), Hanna Arendt. Ucieczka (reż. G. Laszuk, prod. Teatr Powszechny w Łodzi), The Night of the Shining Princess (reż. V. Kairish, prod. Dailes Theatre)
Renata Piotrowska-Auffret zdobyła wyróżnienia na Polskiej Platformie Tańca w latach 2008, 2010, 2017, a jej spektakle znalazły się w selekcji Aerowaves Top Twenty w 2017 i 2019 roku. Ponadto zostało jej stypendium Alternatywnej Akademii Tańca w 2009 roku, stypendium Młoda Polska w 2010 roku oraz stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2013 roku.
Strona internetowa artystki: www.renatapiotrowska.pl
