Tomaszów Lubelski/Scena dla tańca 2020/Zamówienia choreograficzne 2019: Polski Teatr Tańca „Pogranicze tańca”: „45” – reż. i chor. Jacek Przybyłowicz

Zdjęcie: Tomaszów Lubelski/Scena dla tańca 2020/Zamówienia choreograficzne 2019: Polski Teatr Tańca „Pogranicze tańca”: „45” – reż. i chor. Jacek Przybyłowicz

fot. materiały PTT

Wersja do druku

Udostępnij

Twórcy 45 pragną pokazać moment, w którym obecnie znajduje się zespół najstarszego w Polsce teatru tańca. To historia młodych tancerzy, która dotyka – w symbolicznym wymiarze – tematu zbiorowości, scalonej pracą zespołową, a także wspólną, świadomą decyzją wyboru sztuki jako sposobu na życie. Tytuł spektaklu to dokładnie liczba sezonów – Conrad Drzewiecki założył zespół w 1973 roku. 45 z choreografią i reżyserią Jacka Przybyłowicza zaprasza widza do interaktywnej podróży, także poprzez konstrukcję – site-specific – nawiązującej do historii Polskiego Teatru Tańca, który od powstania był zespołem bez własnej sceny.

Pokaz spektaklu odbywa się w ramach projektu PTT Pogranicze tańca współorganizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca z programu Scena dla tańca.

O spektaklu:

Ideą twórców 45 jest wyjście poza tradycyjną formę korelacji choreografa i kompozytora. Istotnym pozamuzycznym elementem narracji są fragmenty kronik, recenzji, opisów i publikacji naukowych Polskiego Teatru Tańca z lat 1973-2018 stanowiących oś dramaturgiczną spektaklu. Formuła „wędrującego” przedstawienia jest możliwa do odtworzenia w dowolnej przestrzeni architektonicznej.

Fragment recenzji:

„Artyści PTT fenomenalnie korzystają z posiadanych umiejętności, wspólnie konstruując przez cały czas trwania spektaklu znaczące − choć nigdy nie dosłowne − obrazy, oparte na geometrycznych wzorach przekraczających granice prostej symetrii.”/ Piotr Dobrowolski, taniecPOLSKA.pl

Reżyseria i choreografia: Jacek Przybyłowicz

Muzyka: Andrzej Konieczny, Kacper Krupa
Reżyser świateł: Carsten Wank
Kostiumograf: Joanna Klimas
Współtworzą i występują: Artyści Polskiego Teatru Tańca

Spektakl powstał w ramach programu Zamówienia choreograficzne 2019, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Informacje o pokazie także na: www.tomaszowskidomkultury.pl

O twórcach:

Jacek Przybyłowicz to jeden z najwybitniejszych choreografów swojego pokolenia. Jest absolwentem Państwowej Szkoły Baletowej i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (pedagogika baletu). Od 2014 roku członek Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca oraz wykładowca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Kurator Programu Tańca Europy Środkowej w Azji, organizowanego przez Chińskie Ministerstwo Kultury. W latach 2009-2014 dyrektor Baletu w Teatrze Wielkim w Poznaniu. W tym czasie był również kuratorem artystycznym Poznańskiej Wiosny Baletowej i współtwórcą cyklu edukacyjnego Teren Tańca – Reinterpretacje, współorganizowanego przez Teatr Wielki w Poznaniu i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Wielokrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 1987-1991 tancerz Teatru Wielkiego w Warszawie. W 1991 roku wyjechał z Polski, tańczył w Kibbutz Contemporary Dance Company, gdzie tworzyli Mats Ek, Ohad Naharin, Jiři Kyliàn, Emanuel Gat, Itzik Galili i Rami Beer. W latach 1994-2001 wystąpił z zespołem Kibbutz na najbardziej prestiżowych festiwalach w ponad pięćdziesięciu krajach. Wystąpił w spektaklu Kyr chor. Ohad Naharin z Batsheva Dance Company. Choreografie obejmują m.in.: Verlorenheit oraz Orient Express (2002), trzy spektakle w Polskim Teatrze Tańca Naszyjnik gołębicy (2003), Barocco na zaproszenie Biennale de la Dance w Lyonie, Nuembir (2008), cztery balety dla Polskiego Baletu Narodowego w Warszawie Kilka krótkich sekwencji (2005), z projekcją Katarzyny Kozyry, Alpha Kryonia Xe (2006), III Symfonię „Pieśń o nocy” (2006) oraz Sześć skrzydeł aniołów (2012), Monochrome (Kielecki Teatr Tańca, 2014), Infolia (Teatr Wielki w Poznaniu, 2015). W 2013 roku wyreżyserował operę Król Edyp zarejestrowaną przez TV ARTE. Obecnie większość swoich spektakli realizuje za granicą m.in. w: Hiszpanii (Dantzaz Kompainia), Czechach (Prague Chamber Ballet), Chinach (Beijing Dance LTDX) oraz w Niemczech (Tanzcompagnie Giessen). W 2012 roku został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Polski Teatr Tańca istnieje od 45 lat. Był pierwszym autonomicznym zespołem tańca współczesnego w powojennej Polsce, materializacją autorskiej koncepcji jego założyciela Conrada Drzewieckiego, który pragnął tworzyć formy tańca odbiegające od konwencjonalnych wzorów baletowych. Historia Polskiego Teatru Tańca (do 2017 roku Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego) może być postrzegana przez pryzmat wielkich osobowości artystycznych, które kształtowały jego tożsamość przez kolejne lata. Mowa tu o dyrektorach teatru – Conradzie Drzewieckim, Mirosławie Różalskim, Ewie Wycichowskiej, Iwonie Pasińskiej, artystach tancerzach, którzy stworzyli pamiętne kreacje w wybitnych spektaklach (były wśród nich takie indywidualności współczesnej polskiej sceny tańca, jak Krzysztof Pastor, dyrektor Polskiego Baletu Narodowego) oraz światowego formatu choreografach z różnych stron świata, którzy współtworzyli międzynarodowy wymiar artystycznych poczynań Polskiego Teatru Tańca – jak Anna Sokolov, Birgit Cullberg, Mats Ek, Örjan Andersson, Karine Saporta, Jo Strømgren czy Ohad Naharin.

Reformatorska pasja Conrada Drzewieckiego, który przekraczał granice konwencji i języków ruchowych, oryginalna koncepcja inscenizacyjno-choreograficzna Ewy Wycichowskiej zmierzająca do syntezy sztuk – to wielostronicowe rozdziały, na które rozpisane jest 45-letnie trwanie Polskiego Teatru Tańca. Obecnie dyrektorem Teatru jest jego wieloletnia pierwsza solistka Iwona Pasińska – choreograf, dramaturg ruchu, dr teatrologii. Od momentu objęcia przez Iwonę Pasińską funkcji dyrektora w 2016 roku, Polski Teatr Tańca przygotował 13 premier. Wciąż nie zmienia się jedno – obecność produkcji Polskiego Teatru Tańca na scenach całego świata, jego mobilność, nieustanne bycie w podróży. W 2017 roku udał się do Chin z najdłuższym w dotychczasowej historii tournée w Azji, obejmującym sześć realizacji w znakomitych ośrodkach teatralnych: Harbin Opera House, Tianjin Opera House i Poly Theatre w Shenzhen. Spektakle Polskiego Teatru Tańca prezentowane były m.in. podczas Sceny Tańca Studio, programu regularnej prezentacji najciekawszych spektakli tanecznych z całej Polski w Teatrze Studio w Warszawie, Malta Festival Poznań 2017, 2018 i 2019, 15th Belgrad Dance Festival, International Theatre Forum TEART w Mińsku, Shanghai International Arts Festival 2018 czy w Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance w Londynie.

Istotnym nurtem działalności Teatru – i jego „podróży” poza granice kraju – jest produkcja krótkometrażowych filmów tańca, które znalazły się w selekcjach oficjalnych festiwali, konkursów i przeglądów filmowych na całym świecie. Efektem udziału w tych inicjatywach były liczne nagrody – Inicjacja w reżyserii Iwony Pasińskiej wyprodukowana przez Polski Teatr Tańca w 2017 roku, otrzymała nagrodę główną Best of Fest na Arts Triangle Dance Film Festival w Dallas, nagrodę główną w kategorii Najlepszy film zagraniczny w 3. edycji Mexico City Videodance Festival, pierwszą nagrodę w kategorii video – art podczas 8. edycji On Art Film Festival 2019, 2 nagrodę w kategorii Best Dance or Music Related Film podczas Annual ReelHeART International Film and Screenplay Festival w Toronto oraz Nagrodę Lyncha (Lynch Award) dla najlepszego filmu artystycznego Austin Arthouse Film Festival w Austin. Brzemię, które miało swoją premierę w 2018 roku zostało uhonorowane 2. nagrodą przez jury 4. edycji odbywającego się w Norwegii konkursu RIFF: R.E.D. International Film Festival.

Obecnie w Polskim Teatrze Tańca trwa Rok Szyderców 2020, będący programowo czasem wyzwolenia przez śmiech, doceniania roli humoru w życiu i w teatrze oraz pielęgnowania dystansu, który pozwala spojrzeć z innej perspektywy na siebie i na rzeczywistość.

Polski Teatr Tańca to „teatr ruchu” i „teatr w ruchu”, „teatr w drodze”. Projekt Pogranicze tańca to jego kolejna, ekscytująca podróż.

O projekcie Pogranicze tańca:

Tytuł projektu Polskiego Teatru Tańca Pogranicze tańca wykorzystuje znaczenie słowa pogranicze w dwójnasób. Z jednej strony podkreśla chęć dotarcia z naszym jubileuszowym spektaklem 45 w choreografii Jacka Przybyłowicza do geograficznego pogranicza Polski, z drugiej natomiast podkreśla graniczną rolę gatunku teatru tańca, rozpiętego między tańcem a teatrem. Podwójność znaczenia tytułu Pogranicze tańca tworzy więc klamrę, która zakładając objazd z repertuarową propozycją wzdłuż wschodniej granicy Polski, jednocześnie upowszechnia zjawisko, jakim jest teatr tańca. Do ośrodków kultury licznie obecnych w tym regionie spektakle profesjonalnego teatru tańca docierają niezwykle rzadko. Projekt zakłada trasę oraz prezentację spektaklu 45 w 5 ośrodkach kultury: Chełmie, Hrubieszowie, Przemyślu, Zamościu i Tomaszowie Lubelskim. Jego realizacja jest niepowtarzalną okazją do promocji gatunku teatru tańca, sztuki tańca, a także do spotkania przygranicznej widowni z profesjonalnym, najstarszym polskim teatrem tańca.

***

W ramach programu Scena dla tańca, będącego programem własnym Instytutu Muzyki i Tańca, wsparcie otrzymują projekty, dzięki którym spektakle taneczne mogą być regularnie i gościnnie prezentowane na scenach teatralnych i w instytucjach (jak centra sztuki czy galerie) w całej Polsce.

Scena dla tańca 2019 (miniaturka)  IMIT (oryginał)

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Tomaszów Lubelski: Tomaszowski Dom Kultury, ul. Lwowska 72

powiązane

Ludzie

Zespoły

Organizacje

Festiwale

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close