Wyniki wyszukiwania dla frazy:

Beata Owczarek – tancerka i choreografka związana z Krakowem. Nauczycielka jogi metodą Iyengar.   Przygodę z tańcem rozpoczęła w latach osiemdziesiątych, w studenckim teatrze tańca „Kontrast” Jacka Tomasika. W latach 1994-1997 związana ze Śląskim Teatrem Tańca w Bytomiu. Jej pierwszym spektaklem na bytomskiej scenie był Line dance w choreografii Marka Haima.   W 1998 założyła w Krakowie – razem z Arturem Dobrzańskim – Teatr Otwartej Kreacji TOK. Zespół współtworzyli Janusz Skubaczkowski, Gabriela Kramarczyk, Barbara Patoczka. TOK pojawiał się m.in. na targarchTanzmesse w Essen w Niemczech (2000), I International Chopin and Friends Festiwal w Nowym Jorku (1999) oraz na Międzynarodowej Konferencji...

Jacek Tomasik to człowiek wielkiej pasji, przebywając z nim na sali baletowej miało się wrażenie przekraczania granic rzeczywistego świata i – dzięki stwarzanej przez niego atmosferze – zagłębiania się w krainie czarów. Myślę, że to przytrafiało się większości tancerzy, którzy współpracowali z panem Jackiem, dlatego też po pierwszych zajęciach zostawali w zespole na długo. Decydowało o tym również wszechstronne wykształcenie pana Jacka, który był nie tylko choreografem, lecz również dyplomowanym kinetografem, etnografem i pedagogiem, absolwentem historii kultury materialnej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, co miało niebagatelny wpływ na wizualną stronę tworzonych przez niego spektakli.

ANNA KRÓLICA: Jak zapamiętałaś moment, w którym zaczęła tworzyć się kultura tańca współczesnego w Polsce? Szczególnie interesuje mnie twój udział w jej tworzeniu oraz twoja droga twórcza. U kogo terminowałaś, jak udało Ci się wyjeżdżać na międzynarodowe stypendia taneczne?   IWONA OLSZOWSKA: Zainteresowałam się nurtem tańca współczesnego, dlatego że tańczyłam w „Kontraście”. Studenckim Teatrze Tańca - „Kontrast”. Tam też poznałam podstawy demi-klasyki. Wtedy też pierwszy raz usłyszałam o Conradzie Drzewieckim i zdarzało się, że gnałam na jego spektakle do Zabrza lub Poznania. Do „Kontrastu” zaczęłam uczęszczać na zajęcia w wieku piętnastu lat i taki stan rzeczy trwał do pierwszego roku...

Aleksandra Śliwińska – tancerka. Należała do szkolnego zespołu tańca towarzyskiego, tańczyła w Młodzieżowym Zespołem Tańca „Figiel” prowadzonym przez Małgorzatę Lorenc, a od roku 2003 jest związana z Teatrem Amareya. Uczestniczka licznych przedstawień taneczno-teatralnych w choreografii Małgorzaty Lorenc, które otrzymały liczne nagrody  podczas wojewódzkich przeglądów. Uczestnictwo w spektaklach „Figla” dało początek tanecznej pasji Śliwińskiej i zaowocowało kontynuacją pracy na polu tańca. Artystka brała udział w wielu międzynarodowych warsztatach tanecznych (Gdańsk, Koszalin, Kalisz) z zakresu techniki tańca współczesnego, improwizacji, improwizacji kontaktowe, tańca ekspresyjnego, Body Mind Centering tańca butō i innych. Wśród jej pedagogów znaleźli się: Milena Jurczyk, Bogumiła Ćwięka, Witold Jurewicz, Leszek...