Wyniki wyszukiwania dla frazy:

Janina Nowak, Nina Nowakówna, Nina Novak. Zmiany imienia i nazwiska odzwierciedlają długą i niełatwą drogę, jaką przebyła urodzona 23 marca 1923 roku w Warszawie solistka Polskiego Baletu Reprezentacyjnego, a następnie primabalerina amerykańskiego Ballet Russe de Monte Carlo. Podobnie jak Barbara Bittnerówna czy Maria Krzyszkowska należała do pokolenia tancerek, na karierach których ślad odcisnęła II wojna światowa.  

14 marca 2022 roku w Filadelfii, w wieku 99 lat, zmarła Nina Novak – legendarna polska tancerka baletowa, choreografka, pedagożka, primabalerina Ballet Russe de Monte Carlo, założycielka i dyrektorka szkoły tańca w Wenezueli.

Z przyjemnością informujemy, że dziś nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka, ukazuje się książka Taniec na gruzach – rozmowa-rzeka Wiktora Krajewskiego z Niną Novak, najwybitniejszą polską primabaleriną, która podbiła Amerykę. W Polsce znana tylko nielicznym miłośnikom baletu, na świecie zrobiła oszałamiającą karierę. Tańczyła na Broadwayu obok najlepszych tancerzy. Obecnie ma 97 lat i nadal kilka godzin dziennie poświęca ćwiczeniom, które pozwalają jej utrzymać formę. Wciąż uczy młode baletnice we własnej szkole w Wenezueli.   Jestem tancerką klasyczną, więc mam to we krwi, że nigdy nie patrzę pod nogi, ale przed siebie. Ot, taka postawa. Również wobec życia.   Jako sześciolatka odkryła...

Książka Taniec na gruzach  to rozmowa-rzeka Wiktora Krajewskiego z Niną Novak – najwybitniejszą polską primabaleriną, która podbiła Amerykę. W Polsce znana tylko nielicznym miłośnikom baletu, na świecie zrobiła oszałamiającą karierę. Tańczyła na Broadwayu obok najlepszych tancerzy. Obecnie ma 97 lat i nadal kilka godzin dziennie poświęca ćwiczeniom, które pozwalają jej utrzymać formę. Wciąż uczy młode baletnice we własnej szkole w Wenezueli. Jestem tancerką klasyczną, więc mam to we krwi, że nigdy nie patrzę pod nogi, ale przed siebie. Ot, taka postawa. Również wobec życia. Jako sześciolatka odkryła swoją pasję do tańca. Jako ośmiolatka zdała do szkoły baletowej i postanowiła poświęcić wszystko...

Nina (Janina) Nowak, ur. 23.03.1923 w Warszawie. Ukończyła szkołę baletową przy warszawskim Teatrze Wielkim, była uczennicą Bronisławy Niżyńskiej i Leona Wójcikowskiego. Solistka Polskiego Baletu Reprezentacyjnego (1937-1939). Po zakończeniu II wojny światowej została solistką Polskiego Baletu Parnella, a następnie zespołu Mikołaja Kopińskiego. W roku 1946 wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Wkrótce została primabaleriną, baletmistrzynią oraz pedagogiem Ballet Russe de Monte Carlo. Tańczyła główne partie w Jeziorze łabędzim, Giselle, Don Kichocie, Coppelii, Dziadku do orzechów, a także w baletach George’a Balanchine’a, obok Alicji Alonso i Marii Talchieff. Jej kariera w USA miała spektakularny przebieg, otrzymała honorowe obywatelstwo pięciu amerykańskich miast. Po zakończeniu kariery...

Wydawnictwo Prószyński i S-ka oraz Empik Junior zapraszają na spotkanie z Niną Novak i Wiktorem Krajewskim wokół książki Taniec na gruzach. Nina Novak w rozmowie z Wiktorem Krajewskim. Nina  Novak tonajwybitniejsza polska primabalerina, która podbiła Amerykę. W Polsce znana tylko nielicznym miłośnikom baletu, na świecie zrobiła oszałamiającą karierę. Tańczyła na Broadwayu obok najlepszych tancerzy. Obecnie ma 97 lat i nadal kilka godzin dziennie poświęca ćwiczeniom, które pozwalają jej utrzymać formę. Wciąż uczy młode baletnice we własnej szkole w Wenezueli. Jestem tancerką klasyczną, więc mam to we krwi, że nigdy nie patrzę pod nogi, ale przed siebie. Ot, taka postawa. Również...

Podczas lektury Tańca na gruzach z tyłu głowy kołatała mi myśl, że ta pozycja niechybnie trafiłaby na łamy czasopisma „Student” do rubryki Książki najgorsze, którą pod pseudonimami Feliks Trzymałko i Szczęsny Dzierżankiewicz prowadził Stanisław Barańczak. We wstępie do wydania książkowego swoich felietonów Barańczak wyjaśnił istotę działalności krytycznej dwóch młodych autorów – Feliksa Trzymałko oraz Szczęsnego Dzierżankiewicza, którzy zdecydowali się reaktywować rubrykę Antoniego Słonimskiego z „Wiadomości Literackich”: „myślę […], że zbyt łatwo rezygnujemy z tego obowiązku krytyka literackiego, jakim jest również piętnowanie zjawisk, które zagrażają samemu bytowi i sensowi literatury”, słusznie zauważając, że „o obliczu literatury decydują utwory ambitne i wybitne;...

Jakiś czas temu zapytana o diagnozę dotyczącą stanu wiedzy o tańcu, powiedziałam, że polski taniec bardziej niż newsa potrzebuje eseju. Siadając do pisania pierwszego felietonu w nowym cyklu zainicjowanym przez taniecPOLSKA.pl, uświadomiłam sobie, że ta konkluzja nie tylko nie uległa dezaktualizacji, ale coraz bardziej nabiera cech grzechu zaniechania, za który siebie samą też po trosze obwiniam. Sprzyja temu poczuciu intensywne zanurzanie się w pochodzących z różnych okresów historii tańca XX i XXI wieku, archiwaliach, które studiuję w związku z pracami w kolegiach redagujących Słownik tańca i Polską Kronikę Tańca. Po 1989 zachłyśnięci rosnącym dostępem do materialnych i niematerialnych dóbr, o...