Bytomski Teatr Tańca i Ruchu Rozbark zaprasza na wydarzenie, które celebruje dekadę artystycznych dokonań i pasji teatralnej. Będzie to premiera spektaklu Late Lovers of Moon Snow, zrealizowanego pod dyrekcją Anny Piotrowskiej. Artyści Teatru Rozbark połączą w nim siły z zespołem artystycznym Teatru Ocelot, tworząc widowisko opowiedziane językiem ruchu, akrobacji i powietrznego tańca. Spektakl będzie można obejrzeć 25 i 26 maja o godz. 19.00.
Świat zatracił się w tajemnicy rzeczy. Obojętne lustro nieustannie wpatrywało się w osobiste wartości. Gigantyczne dni tonęły w zapomnieniu. Puste spojrzenia wykrzykujące wariacje smutku. Spóźniłam się o parę lat. Dostrzegłam za późno miłość, która przypatrywała się za siedmioma wzgórzami w miejscu przypisanym pomiędzy dwoma kontynentami świata. Księżycowy śnieg topił uczucia i przeganiał czarne myśli. I tak nie były zbyt widoczne w świetle księżyca. Idealny dzień. Zapomniałam o nim. Wciąż szukam wnętrza mojego księżyca.
Anna Piotrowska
Late Lovers of Moon Snow (Spóźnieni kochankowie księżycowego śniegu) to sztuka nasączona tańcem i gestem, w której odkrywamy na nowo świat inspiracji artystycznych, płynących z twórczości jednego z najwybitniejszych belgijskich surrealistów – René Magritte’a. Jego niezwykłe obrazy, pełne zagadek i paradoksów, stają się tłem dla enigmatycznej i energetycznej atmosfery, tworzonej poprzez fizyczność ciał i zbiorową kreację, która przenosi nas w inny wymiar postrzegania świata. Obrazy przepełnione są magią, osnute aurą tajemnicy – zaskakujące i zupełnie nieoczywiste. Momenty zatrzymane w obrazach Magritte’a mówią nam, że codzienność może być wyjątkowa, o ile sobie na to pozwolimy. Magia może wydarzać się każdego dnia.
Twórczość Rene Magritte’a od lat towarzyszy Annie Piotrowskiej w jej twórczości artystycznej. W 2007 roku zrealizowała spektakl Bóg 8 Dnia dla teatru mufmi w Warszawie czy Farfalla dla Polskiego Teatru Tańca w 2008 roku. Okazuje się, że źródło nurtu surrealistycznego w sztuce jest niewyczerpywalne i za każdym razem można odkrywać dla siebie nowe konteksty.
Spektakl adresowany do widzów w wieku 16+.
Realizatorzy:
koncepcja, reżyseria i choreografia: Anna Piotrowska
kreacja i wykonanie: Kamil Bończyk, Aleksandra Kępińska, Sabina Letner, Julia Lewandowska, Ewa Noras, Daniel Zych
współpraca artystyczna: Teatr Ocelot pod dyrekcją artystyczną Beaty Zając
obiekt świetlny i pejzaż dźwiękowy: Michał Mackiewicz – Lucid Lines
muzyka: Anna Piotrowska
reżyseria światła: Paweł Murlik
przestrzeń, scenografia i kostiumy: Anna Piotrowska i Ewa Noras,
współpraca: Atelier Bronisława Cichy
realizacja światła: Dastin Greczyło
realizacja dźwięku: Jakub Ritter
współpraca techniczna: Krzysztof Soszka, Kuba Zapartowicz
współpraca produkcyjna: Mateusz Kowalski
wideo: Julia Lewandowska
zdjęcia: Aleksandra Staszczyk, Jola Staszczyk
promocja: Martyna Fras, Justyna Kukiełka, Ewa Noras, Aleksandra Kępińska
Premiera: 25 maja 2024, Scena Cechownia, Teatr Rozbark
Wydarzenie na Facebooku: link
Anna Piotrowska – doktor w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie rytmiki i tańca, choreografka, reżyserka, nauczycielka tańca współczesnego, tancerka. Fundatorka i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca „eferte”, oraz założycielka „mufmi” w Warszawie. Stypendystka British Council Awards, Young Polish Arts Entrepreneur. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych. Od 1996 roku stworzyła ponad 130 autorskich choreografii i przedstawień. W 2023 roku była gościem Ambasady Stanów Zjednoczonych i Konsulatu Generalnego Stanów Zjednoczonych w Krakowie w ramach prestiżowego programu realizowanego przez Departament Stanu USA, tj. International Visitor Leadership Program pt. Promowanie zmian społecznych przez sztukę. Od 2020 roku dyrektorka Teatru Rozbark. Adiunkt na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Współpracowała m.in. ze Śląskim Teatrem Tańca w latach jego działalności, Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu, Wrocławskim Teatrem Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego. Jest autorką choreografii i ruchu scenicznego w wielu spektaklach tanecznych, dramatycznych i w produkcjach autorskich. Gościła na wielu festiwalach tanecznych w Polsce i za granicą. Kierownik artystyczny zespołu Teatru ROZBARK w Bytomiu w latach 2014–2018.
Anna Piotrowska w kwietniu 2016 roku otrzymała nagrodę teatralną województwa śląskiego „Złotą Maskę 2016” w kategorii „nagroda specjalna” za reżyserię i choreografię do spektakli Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu Rozbark. Piotrowska otrzymała po raz drugi nagrodę teatralną województwa śląskiego „Złotą Maskę 2022” w kategorii choreografia/ruch sceniczny za choreografię do spektakli GEMINI tryptyk oraz Policzalni w Bytomskim Teatrze Tańca i Ruchu Rozbark.
Od wielu lat zajmuje się zagadnieniem pracy procesowej odkrywając m.in. narzędzia zgłębiające laboratoryjną pracę nad tekstem, kreacją postaci, jak również wzmacniając doświadczenia w podwyższonych stanach ciała i umysłu, poprzez działanie na wyobrażeniach i emocjach, które wpływają na kreację ruchu i poszukiwanie kanałów energetycznych uwalniających sam taniec. Artystycznie Piotrowska zainteresowana jest improwizacją i pogłębianiem świadomości ciała i umysłu jako narzędzia zwielokrotnionej, wielofunkcyjnej obserwacji. Poszukuje relacji obiektywnego ciała w kategorii, którą nazwała „one-body-space-recognizer”.
Teatr ROZBARK
Bytomski Teatr Tańca I Ruchu ROZBARK posługuje się kategoriami tańca, teatru i performensu, w których studium postaci wyłania się z intelektualnego procesu, twórczej fantazji i poprzez złożoną fizyczną pracę ruchową. Zespół teatru, działający pod dyrekcją artystyczną Anny Piotrowskiej, tworzą: Kamil Bończyk, Joanna Brodniak, Aleksandra Kępińska, Sabina Letner, Julia Lewandowska, Ewa Noras, Alexey Torgunakov, Katarzyna Zioło, Daniel Zych.
Artyści w oparciu o autorskie metody pracy z ciałem, stworzone przez Piotrowską, wypracowują zindywidualizowany ruch i otwartą strukturę, łączącą materię ciała, słowa i eksplorację przestrzeni.
W spektaklach Teatru ROZBARK nie dominuje ich forma taneczna, ale energia, pozostająca na styku różnych, czasem nieprzystających do siebie form ruchu oraz wydobywanie nowych wizji funkcjonowania człowieka w przestrzeni dotkniętej permanentną zmianą, dotyczącą m.in. kontekstu społecznego, jak również dynamiki przestrzeni spektakli czy dramaturgii.
Ważnym aspektem kreacyjnym zespołu jest również stworzony przez Piotrowską koncept ciała industrialnego – rozpadającego się i przekuwającego energię w ruch, wypełniony ciężkością i siłą wyrazu. „Ciało industrialne” nie jest nigdy do końca zdefiniowane, a raczej tworzy się wraz z dyskusją pomiędzy artystami i odbiorcami sztuki, we wspólnie dzielonej przestrzeni Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu Rozbark.
Teatr ROZBARK działa w Bytomiu od 2014 roku i w tym czasie przygotował wiele premier, zaznaczając swoją obecność na ogólnopolskiej mapie tanecznej. W postindustrialnej przestrzeni byłej Cechowni KWK Rozbark tworzy przede wszystkim spektakle taneczne, uczestniczy w międzynarodowych projektach artystycznych, a także rozwija działania edukacyjne i społeczne dla różnych grup odbiorców. Wspiera niezależnych artystów, udostępniając im przestrzeń w ramach rezydencji. W 2017 roku był współorganizatorem Polskiej Platformy Tańca – jednego z najważniejszych wydarzeń sztuki tańca w Polsce, a także Ogólnopolskiej Konferencji Kultury. Ze swoimi spektaklami odwiedził najważniejsze ośrodki taneczne w Polsce: Warszawę, Wrocław, Kraków, Lublin, Białystok, Gdańsk, Poznań i wiele innych miast. Występował również w Niemczech, Francji, Holandii i na Węgrzech. Spektakle Teatru ROZBARK zdobywały nagrody i wyróżnienia na festiwalach oraz zostały nagrodzone w 2016 roku dwoma Złotymi Maskami – Nagrodami Marszałka Województwa Śląskiego – dla Elżbiety Okupskiej i Anny Piotrowskiej, a w 2022 roku Anna Piotrowska otrzymała kolejną Złotą Maskę za choreografie do GEMINI tryptyk i Policzalni.
Celem Teatru ROZBARK jest rozwój środowiska tanecznego w Polsce i ugruntowanie pozycji Bytomia jako ważnego ośrodka tanecznego w kraju. Nie bez znaczenia jest tutaj bliskie sąsiedztwo Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu i Wydziału Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, które co roku opuszczają kolejni absolwenci, mający możliwość rozwoju i wsparcia swojego dorobku poprzez prezentacje na scenie Teatru ROZBARK.
Paweł Murlik (reżyseria światła)
Zawodowo zajmuje się aranżacją światła w przestrzeniach teatralnych. Często odpowiadał za spektakle podczas tournée grup teatralnych w Europie i w Azji. Przez kilka lat był również związany z Śląskim Teatrem Tańca, wypracowując setki godzin z kilkudziesięcioma artystami z całego świata. Podczas festiwali współpracował m.in. z Cullberg Ballet (Szwecja), Kibutz Company (Izrael), a także z takimi twórcami jak: Joe Alter (USA), Uri Ivgi (Izrael), Johan Greben (Holandia), Brian Michaels (Wielka Brytania), Erik Koung (Makao), Kuik Swee Boon (Singapur), Jean-Guillaume Weis (Luksemburg). Paweł Murlik był odpowiedzialny za reżyserię światła, pracując dla artystów takich jak: Magdalena Piekorz, Jacek Łumiński, Anna Piotrowska, Maciej Kuźmiński, Jerzy Stuhr, Jan Peszek, Jakub Lewandowski. Obecnie jest związany ze sceną Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu Rozbark. Pracuje również jako dziennikarz branżowy dla Muzyki i Technologii oraz AV Integracje, wykonując szereg testów urządzeń oświetleniowych i multimedialnych. Ponadto jest twórcą wielu autorskich scenariuszy widowisk, wśród których można wymienić m.in. SYNTH ART, Otwarcie Mistrzostw Europy U23 Bydgoszcz 2009, Otwarcie Pucharu Europy SPAR Bydgoszcz 2004 czy koncert specjalny Martyny Jakubowicz Golub Dobrzyń 2010.
Michał Mackiewicz (Lucid Lines | obiekt świetlny i pejzaż dźwiękowy)
Artysta pracujący wielopłaszczyznowo. Swoją synestetyczną wizję sztuki konsekwentnie realizuje w formie multimedialnych środowisk. Potrafi sprawnie i swobodnie łączyć rozmaite środki ekspresji. Prowadzi poszukiwania w obszarach współczesnego malarstwa, designu, grafiki, abstrakcyjnych form przestrzennych, technik oświetleniowych i eksperymentalnej muzyki elektronicznej. Swoje doświadczenia zdobywał przygotowując liczne wystawy, audycje, spektakle. Współpracuje z teatrami tańca jako muzyk, kompozytor. Zajmuje się również iluminacją i scenografią. Prezentował swoją twórczość w Polsce, Norwegii, we Włoszech, na Litwie i Węgrzech. Prace Michała Mackiewicza to instalacje będące połączeniem malarstwa, grafiki, technik oświetleniowych, metalurgicznych oraz muzyki. Światło, muzyka i obraz to trzy wielkie namiętności ciągle walczące o pierwszeństwo w jego aktywności artystycznej. Nieustannie rozwija swój warsztat, pogłębiając techniki wykonawcze. Dzięki odwadze do eksperymentowania wchodzi nieustannie w nowe terytoria soniczne będące fuzją nowoczesnych technologii i rozwiązań odwołujących się do klasyki muzyki elektronicznej
i konkretnej, ze szczególnym naciskiem na muzyczne urządzenia retro, samplery, syntezatory analogowe i magnetyczne rejestratory taśmowe, tworząc również nagrania terenowe.
Swoje artystyczne doświadczenia rozwija również jako oświetleniowiec. Strefa dźwięków i światła nie była
w stanie zatrzymać fascynacji malarstwem, szeroko rozumianą plastyką i materią. W ostatnich latach Mackiewicz zgłębia także rzemiosło spawalnictwa, dając upust twórczej wyobraźni w rzeźbie współczesnej i metalurgii. Doświadczenie zdobył pracując jako spawacz w trójmiejskich stoczniach i w norweskich stalowniach. Fascynacja skandynawską naturą, metalem, spawalnictwem i dźwiękowymi eksperymentami zaowocowała niesamowicie bujną fuzją możliwości, doświadczeń, wyobraźni i technik. Uzbrojony w nowe doświadczenia i umiejętności multimedialny eksperymentator, poeta dźwięków i mistrz postindustrialnych form z nową energią i pasją odsłania niestrudzenie swój kunszt.
Ewa Noras (współpraca – przestrzeń, scenografia, kostiumy)
Ukończyła studia I stopnia na AWF w Poznaniu, na kierunku taniec w kulturze fizycznej. Występowała na Festiwalu Malta 2017 oraz jako performerka podczas intermedialnej wystawy Anti-Static w Muzeum Narodowym w Poznaniu w 2018 roku. Tańczyła w h.art company Artura Grabarczyka oraz Teatrze Tańca Zawirowania, występując w spektaklach w choreografii Anny Piotrowskiej, Elwiry Piorun, Ido Tadmora, Paoli Ghigini, Ferenca Fehera. Jako rezydentka CTiTW w ramach programu Start-Up- Scena dla Młodych zrealizowała spektakl POLONAUTKI czyli Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna. Finalistka konkursu SoloDuo oraz Warszawskiego Konkursu Choreograficznego 2021. Obecnie pracuje w Bytomskim Teatrze Tańca i Ruchu Rozbark pod dyrekcją Anny Piotrowskiej, m.in. zgłębiając jej narzędzia pracy twórczej, nazwane „one-body-space-recognizer”.
KONTAKT
produkcja, promocja: Mateusz Kowalski, m.kowalski@teatrrozbark.pl
kierownik techniczy: Paweł Murlik, p.murlik@teatrrozbark.pl
dyrektor teatru / reżyser: Anna Piotrowska, a.piotrowska@teatrrozbark.pl, eferte@eferte.pl