Ciało w działaniu
Melissa Monteros i Wojciech Mochniej (W&M Physical Theatre) zapraszają na cykl polskich prezentacji w ramach festiwalu Pro Series na uniwersytecie w Calgary w Kanadzie. W sobotę, 13 stycznia 2018 roku o godzinie 19.00 w Matthews Theatre (210 University Ct NW, AB T2N 4V8) wystapią Anna Haracz ze spektaklem The White Resonance oraz Paweł Urbanowicz z Meditations.
Medytacje to krótkie solo taneczne polskiego artysty Pawła Urbanowicza poswiecone tematyce milosci i relacji z drugim czlowiekiem. Praca ta jest swoistym wyznaniem artysty – intymnym, szczerym, autoironicznym, zabawnym i poruszającym, a przy tym niejednoznacznym i ogólnoludzkim. To podróż do głębi oceanu, w której rozbrzmiewa jedynie głos samotności.
Pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku naukowcy odkryli wieloryba, który wydawal dzwieki o częstotliwości 52 Hz. Był to prawdopodobnie jedyny przedstawiciel swojego gatunku wysyłający sygnały dźwiękowe o tej częstotliwości. Z tego powodu nazwano go „najsamotniejszym wielorybem na świecie”.
Ach, miłość romantyczna:
piękna i odurzająca,
rozdzierająca serce i duszę,
częstokroć jednocześnie.
Dlaczego pozwalamy, by pochłonęła nas jak emocjonalna wyżymaczka?
Czy nadaje naszemu życiu znaczenie,
czy jest tylko ucieczką od samotności i cierpienia?
Czy jest fasadą dla naszego pożądania,
czy może sztuczką biologii, która zmusza nas do rozmnażania?
Czy jest wszystkim, czego potrzebujemy?
Czy w ogóle jej potrzebujemy?
Constantly Curious, Why do we love? [Dlaczego kochamy?]
The White Resonance
„Kiedy ból, cierpienie, nieprzyjemne zdarzenia, obecny problem, czy nurtujące pytanie przekładamy na język sztuki transformujemy je często w coś pięknego i wartościowego. Poprzez proces tworzenia, czyli układania choreografii czy budowania struktury improwizacji, doboru czy tworzenia muzyki, wyboru kostiumu i przebiegu dramaturgii odbywa się w umyśle przetwarzanie zdarzeń, towarzyszących im emocji, uczuć, wspomnień. Koncentracja na celu lub temacie z próby na próbę przechodzi w medytację. Dzięki medytacji tworzy się dystans do tematu. A z poziomu dystansu wiele rzeczy wygląda inaczej, zachodzi proces zmiany czyli transformacji.”
I o tym jest to solo. O przetwarzaniu słabości w siłę, dysfunkcji w atuty, a biedy w obfitość…”
Anna Haracz – twórczyni teatru KINO VARIATINO, niezależna tancerka, choreograf, nauczyciel jogi i medytacji. Z teatrem realizuje własne spektakle prezentowane na trójmiejskiej scenie offowej, festiwalach teatralnych i tanecznych w Polsce i zagranicą. Dotychczas zrealizowała około 20 autorskich spektakli oraz brała udział w wielu projektach artystycznych. Jest absolwentką Państwowego Studium Animatorów Kultury i Bibliotekarzy we Wrocławiu, specjalizacja taniec oraz posiada tytuł zawodowego tancerz wydawanego przez ZASP.
Koncept, choreografia i wykonanie: Anna Haracz/ muzyka: Anna Haracz, tape collage / kostium: Anna Haracz / produkcja: Maria Muskat DIITA / Premiera w ramach Trójmiejskiego Punktu Tanecznego
