Teatr Dada von Bzdülöw zaprasza na premierę spektaklu Drganie jednej struny, inspirowanego powieścią Stanisława Lema Solaris. Choreografię przygotowali Katarzyna Chmielewska, Magdalena Reiter i Jakub Truszkowski. Premiera odbędzie się 18 i 19 grudnia w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku.

Wersja do druku

Udostępnij

Wiemy – ale tylko wiemy, nie pojmując – że równocześnie nad i pod nami, w strzelistych otchłaniach, poza granicami wzroku i wyobraźni zachodzą krocie i miliony równoczesnych przekształceń, powiązanych z sobą jak nuty matematycznym kontrapunktem.

Stanisław Lem, Solaris

Czasami to tylko przeczucie, bez zewnętrznych przejawów, wskazówek, dowodów, przyczyn, czy wyjaśnień, że istnieje jednak coś namacalnego. Coś niejasnego, lecz jednocześnie wyrazistego. Podobne wrażenie czegoś zdefiniowanego, a jednocześnie wymykającego się oczekiwaniom, wprowadza Solaris Lema, w którym z jednej strony przeplatają się wyraźne kategoryzacje, a z drugiej strony zamęt i niewyjaśnione napięcie. Drganie jednej struny nie jest jednak interpretacją twórczości literackiej Lema, ale utworzonym z odłamków i fragmentów znaczeń spektaklem, który na język ciała przekłada zagadnienia zawarte w powieści. Nie trzeba udawać się do odległych galaktyk, aby móc sobie wyobrazić reprezentację ciał, które w sferze wizualnej są antropomorficzne, lecz w sferze materii zupełnie obce/nieznane, niedostępne.Obserwujemy ciała i ich różnorodny język w nieznanych dla nich sytuacjach, operujące w przestrzeni, która narzuca im swoje zasady. Ontologia nie jest więc z góry znana, jej współrzędne nie są nigdzie wprost zapisane, lecz stale wyznaczane i wyrażane przez trajektorie wędrówki ruchu ciał. To niekontrolowany ruch, rozsynchronizowane duety, poszukiwanie kontaktu określonego przez zewnętrzność, nieoczekiwane punkty zbieżne i asynchroniczne osie czasu, które prowadzą ciała obok siebie lub coraz bliżej i bliżej.Czy spotkanie jest nieuniknione? Czy kontakt zawsze jest pojedynczym punktem wspólnego doświadczenia? A co, jeśli dla odmiany możliwość kontaktu jest zależna od krzywizny zewnętrznej, oddziaływań przestrzeni i drgań? I chociaż wywodzi się z wewnętrznego (może ludzkiego) pragnienia i intencjonalności, ostateczny wynik już od niego nie jest zależny? Wówczas możliwość spotkania zostaje uwolniona od formalnego ciężaru konstruowania tożsamości i zdarzeń jako linearnej opowieści, przepełnionej wyważonym przekazem i spójną wewnętrzną logiką.Jaki kontakt się wydarzy, gdy przecinają się linie skomplikowanych przemian i nieujawnionych intencji? Być może jedynie trzeźwe uświadomienie sobie własnych ograniczeń, które może zburzyć wiele oczekiwań i dążeń. W tym wypadku taniec jest spoiwem punktów zewnętrznych, ucieleśnieniem samotności ciał. Jest to ruch, który skraca dystanse, wciąż jednak zachowując jakości różnic. Swoiste badanie statusu cielesnych pozostałości, gestów, wyrażeń i sekwencji – nagromadzonej przeszłości w ograniczonym spektrum własnego świata i nieuchronnej transformacji (nie)dostrzegalnej całości. Nie po to, aby lepiej zrozumieć, ale żeby otrząsnąć się z ciężaru własnego ja i poczuć spóźnionych przechodniów pozbawionego akcji dramatu.

Autorzy taneczno-multimedialnego spektaklu – Katarzyna Chmielewska, Magdalena Reiter i Jakub Truszkowski – podczas przygotowań do premiery inspirowali się twórczością Stanisława Lema i 100-leciem jego urodzin. Spektakl jest polsko-słoweńską koprodukcją Teatru Dada von Bzdülöw i Zavod Mirabelki.

Koncept, choreografia i taniec: Katarzyna Chmielewska, Magdalena Reiter, Jakub TruszkowskiWideo, scenografia i reżyseria świateł: Atej TuttaMuzyka: Radosław DudaDramaturgia: Rok BozovičarKostiumy: Jelena ProkovićProjekt graficzny: Michał KołodziejProdukcja: Teatr Dada von Bzdülöw – Michał Jankowski, Zavod Mirabelka – Magdalena Reiter, Tina Dobnik Koprodukcja: Ambasada RP w LublaniePartnerzy: Teatr Wybrzeże, Instytut Adama Mickiewicza – CULTURE.PL, Bunker, GAK, Klub ŻakSłoweńska premiera: 10.12.2021, Stara mestna elektarna – Elektro LublanaPolska premiera: 18.12.2021, Teatr Wybrzeże, GdańskCzas trwania: 1 godzina (bez przerw)Dofinansowano ze środków: Urzędu Miasta Gdańska, Miasta Lublana – wydział kultury, Ministerstwa Kultury Republiki Słowenii, Instytutu Adama Mickiewicza Kultura Polska na Świecie, Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w LublanieInstytut Mirabelka od 2013 roku działa w obszarze sztuk performatywnych i edukacji tanecznej w Słowenii. Regularnie współpracuje zarówno ze słoweńskimi, jak i zagranicznymi partnerami i koproducentami przy realizacji spektakli, a także organizacji Festiwalu Tańca Vibra i warsztatów w Lublanie.

Na zdj. Magdalena Reiter. Fot. Darja Štravs Tisu

Na zdj. Katarzyna Chmielewska. Fot. Darja Štravs Tisu

Na zdj. Jakub Truszkowski. Fot. Darja Štravs Tisu

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close