Po letniej przerwie na scenę Cricoteki w Krakowie powraca program prezentacji tańca „Rollercoaster”. 22 września o godz. 18.30 zawita na niej spektakl Krakowskiego Teatru Tańca Szekspirie. Przedstawieniu towarzyszyć będzie pokaz prac wideo Anety Grzeszykowskiej, które można oglądać w Cricotece od 4 września do 14 października, od wtorku do niedzieli. Po spektaklu odbędzie się rozmowa, w której wezmą udział Eryk Makohon i Aneta Grzeszykowska, a poprowadzi ją Alicja Müller.
O spektaklu Szekspirie
Kobiecym bohaterkom Szekspira często przypisuje się obłęd i niestabilność. Popularność kobiecego szaleństwa sięga daleko poza dzieło Szekspira i staje się doświadczeniem z ciekawością analizowanym przez kolejnych twórców. W spektaklu twórczynie i twórcy próbują wyobrazić sobie kontekst doświadczenia „szalonych” bohaterek. Obłęd staje się dla nich fascynującym obrazem, a i nierzadko poszukują w nim strategii emancypacyjnych. Często jednak bohaterki te działają w pojedynkę. A co, gdyby dokonać przemieszczeń i za pomocą ruchu spotkać je w jednej przestrzeni?
Szekspirie to taneczny kolaż alternatywnych wyobrażeń na temat bohaterek z tragedii Szekspira i ich współistnienia. Tancerki Krakowskiego Teatru Tańca tworzą ruchowe interpretacje zdezorganizowanych myśli Ofelii, Lady Makbet i Julii, odkrywając nieznane obszary postaci literackich i nas samych.
Czy przywołując Ofelię, Lady Makbet i Julię, jesteśmy w stanie wskazać architekturę ich pokoi? A co, gdyby rzeczywiście pojawić się z wizytą u Julii w Weronie? A co, jeżeli bohaterki naprawdę chciałyby przyjść w odwiedziny do Lady Makbet? W jakim wnętrzu by je przyjęła? Na czym ugościła?
Oprócz architektury miejsc, twórczynie i twórców spektaklu interesuje zagadnienie architektury ciała. Czy rozpad psychologiczny można przedstawić w formie dekompozycji fragmentów ciała? Czy dłoń Julii ocaliłaby Lady Makbet przed obłędem? Czy defragmentaryzacja ciał tych trzech bohaterek może wydarzyć się na scenie jako projekt emancypacyjny?
Realizatorzy:
Koncepcja i scenografia: Eryk Makohon
Choreografia: Eryk Makohon, Agnieszka Bednarz-Tyran, Yelyzaveta Tereshonok
Dramaturgia: Daria Kubisiak
Muzyka: Piotr Peszat
Wideo: Grzesiek Mart
Performans: Agnieszka Bednarz-Tyran, Yelyzaveta Tereshonok
Światło: Michał Wawrzyniak
Współpraca scenograficzna: Piotr Karp
Identyfikacja graficzna: Weronika Wawryk
Koordynacja i produkcja: Paweł Łyskawa, Izabela Zawadzka
Spektakl otrzymał Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego w kategorii teatrów nieinstytucjonalnych.
Spektakl bez słów. Rozmowa po spektaklu tłumaczona na PJM.
O wystawie:
Aneta Grzeszykowska, Black / Ból głowy / Bolimorfia
Pokaz towarzyszący spektaklowi Szekspirie, odbywający się w ramach programu prezentacji tańca „Rollercoaster”.
Prace Black, Ból głowy i Bolimorfia Anety Grzeszykowskiej były istotnymi inspiracjami w tworzeniu koncepcji spektaklu, a wykorzystanie defragmentacji ciała stało się główną osią narracji Szekspirii w reżyserii Eryka Makohona (Krakowski Teatr Tańca).
Zarówno w filmach artystki, jak i w spektaklu rozczłonkowanie odnosi się do stanów szaleństwa, destrukcji i autodestrukcji, śmierci i kreacji nowych bytów, ale również do emancypacji kobiecego ciała – w kontekście uniwersalnym lub osobistym. Prace Grzeszykowskiej stanowią przykład myślenia architekturą ciała o dużym potencjale choreograficznym; posługują się oryginalnymi zabiegami kompozycyjnymi, w których płaszczyzna czerni staje się narzędziem twórczym.
Prezentowane prace:
- Black, 2007, Czas trwania: 11’39”
- Ból głowy, 2008, Czas trwania: 11’37”
Muzyka: Krzysztof Penderecki: Anaklasis (1959), Fonogrammi (1973), Polimorfia (1961), I Kwartet Smyczkowy (1960), I symfonia: Dynamis I – Arche I (1973)
Taniec: Aleksandra Lemm, Weronika Pelczyńska, Marzena Roguska, Anita Wach
Współpraca: Jan Smaga
- Bolimorfia, 2008, Czas trwania: 7’21”
Muzyka: Krzysztof Penderecki, Polimorfia (1961); Maurice Ravel, Bolero (1928)
Instalacja zawiera sceny nagości.
Kuratorzy programu „Rollercoaster”: Paweł Łyskawa, Eryk Makohon
Organizatorzy: Cricoteka, Krakowski Teatr Tańca
Zespół realizujący projekt: Mariusz Gąsior, Małgorzata Kmita-Fugiel, Józef Legierski, Magdalena Link-Lenczowska, Zofia Mikołajska, Aldona Mikulska, Andrea Nikolov, Agnieszka Oprządek, Anna Rejowska, Aleksandra Treder, Michał Warmusz, Weronika Wawryk, Natalia Zarzecka, Izabela Zawadzka
Identyfikacja graficzna: Wojciech Kołek
Patroni medialni: Didaskalia, Gazeta Teatralna, Gazeta Wyborcza, Radio Kraków, Radio Kraków Kultura
Wsparcie medialne: taniecPOLSKA.pl
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Projekt realizowany w ramach programu Beyond Front@: Bridging Periphery finansowanego ze środków Kreatywna Europa (2023–2026) tworzonego przez partnerów: Krakowski Teatr Tańca, Közép-Európa Táncszínház / Central Europe Dance Theatre, Bunker, Croatian Institute for Movement and Dance – Hrvatski institut za pokret i ples – HIPP, M STUDIO, Moira Cultural and Youth Association oraz Vitlycke – Centre for Performing Arts.
The project is organized within the framework of the Beyond Front@: Bridging Periphery programme, financed by the Creative Europe program (2023-2026) and organized by Krakow Dance Theatre – Krakowski Teatr Tańca, Közép-Európa Táncszínház – Central Europe Dance Theatre, Bunker, Croatian Institute for Movement and Dance – Hrvatski institut za pokret i ples – HIPP, M Studio and Moira Cultural and Youth Association, Vitlycke – Centre for Performing Arts.
Sfinansowane ze środków UE. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA). Unia Europejska ani EACEA nie ponoszą za nie odpowiedzialności.
Funded by EU funds. The views and opinions expressed are solely those of the author(s) and do not necessarily reflect those of the European Union or the European Executive Agency for Education and Culture (EACEA). Neither the European Union nor the EACEA is responsible for them.