Kraków / „Rollercoaster”: Krakowski Teatr Tańca „Szekspirie” oraz pokaz prac wideo Anety Grzeszykowskiej

O spektaklu Szekspirie

Kobiecym bohaterkom Szekspira często przypisuje się obłęd i niestabilność. Popularność kobiecego szaleństwa sięga daleko poza dzieło Szekspira i staje się doświadczeniem z ciekawością analizowanym przez kolejnych twórców. W spektaklu twórczynie i twórcy próbują wyobrazić sobie kontekst doświadczenia „szalonych” bohaterek. Obłęd staje się dla nich fascynującym obrazem, a i nierzadko poszukują w nim strategii emancypacyjnych. Często jednak bohaterki te działają w pojedynkę. A co, gdyby dokonać przemieszczeń i za pomocą ruchu spotkać je w jednej przestrzeni?

Szekspirie to taneczny kolaż alternatywnych wyobrażeń na temat bohaterek z tragedii Szekspira i ich współistnienia. Tancerki Krakowskiego Teatru Tańca tworzą ruchowe interpretacje zdezorganizowanych myśli Ofelii, Lady Makbet i Julii, odkrywając nieznane obszary postaci literackich i nas samych.

Czy przywołując Ofelię, Lady Makbet i Julię, jesteśmy w stanie wskazać architekturę ich pokoi? A co, gdyby rzeczywiście pojawić się z wizytą u Julii w Weronie? A co, jeżeli bohaterki naprawdę chciałyby przyjść w odwiedziny do Lady Makbet? W jakim wnętrzu by je przyjęła? Na czym ugościła?

Oprócz architektury miejsc, twórczynie i twórców spektaklu interesuje zagadnienie architektury ciała. Czy rozpad psychologiczny można przedstawić w formie dekompozycji fragmentów ciała? Czy dłoń Julii ocaliłaby Lady Makbet przed obłędem? Czy defragmentaryzacja ciał tych trzech bohaterek może wydarzyć się na scenie jako projekt emancypacyjny?

Realizatorzy:

Koncepcja i scenografia: Eryk Makohon
Choreografia: Eryk Makohon, Agnieszka Bednarz-Tyran, Yelyzaveta Tereshonok
Dramaturgia: Daria Kubisiak
Muzyka: Piotr Peszat
Wideo: Grzesiek Mart
Performans: Agnieszka Bednarz-Tyran, Yelyzaveta Tereshonok
Światło: Michał Wawrzyniak
Współpraca scenograficzna: Piotr Karp
Identyfikacja graficzna: Weronika Wawryk
Koordynacja i produkcja: Paweł Łyskawa, Izabela Zawadzka

Spektakl otrzymał Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego w kategorii teatrów nieinstytucjonalnych.

Spektakl bez słów. Rozmowa po spektaklu tłumaczona na PJM.

O wystawie:

Aneta Grzeszykowska, Black / Ból głowy / Bolimorfia

Pokaz towarzyszący spektaklowi Szekspirie, odbywający się w ramach programu prezentacji tańca „Rollercoaster”.

Prace Black, Ból głowy i Bolimorfia Anety Grzeszykowskiej były istotnymi inspiracjami w tworzeniu koncepcji spektaklu, a wykorzystanie defragmentacji ciała stało się główną osią narracji Szekspirii w reżyserii Eryka Makohona (Krakowski Teatr Tańca).

Zarówno w filmach artystki, jak i w spektaklu rozczłonkowanie odnosi się do stanów szaleństwa, destrukcji i autodestrukcji, śmierci i kreacji nowych bytów, ale również do emancypacji kobiecego ciała – w kontekście uniwersalnym lub osobistym. Prace Grzeszykowskiej stanowią przykład myślenia architekturą ciała o dużym potencjale choreograficznym; posługują się oryginalnymi zabiegami kompozycyjnymi, w których płaszczyzna czerni staje się narzędziem twórczym.

Prezentowane prace:

1. Black, 2007, Czas trwania: 11’39”
2. Ból głowy, 2008, Czas trwania: 11’37”
   Muzyka: Krzysztof Penderecki: Anaklasis (1959), Fonogrammi (1973), Polimorfia (1961), I Kwartet Smyczkowy (1960), I symfonia: Dynamis I – Arche I (1973)

Taniec: Aleksandra Lemm, Weronika Pelczyńska, Marzena Roguska, Anita Wach
Współpraca: Jan Smaga

3. Bolimorfia, 2008, Czas trwania: 7’21”
   Muzyka: Krzysztof Penderecki, Polimorfia (1961); Maurice Ravel, Bolero (1928)

Instalacja zawiera sceny nagości.