20 kwietnia to trzeci dzień 8. edycji Polskiej Platformy Tańca. Tego dnia uczestnicy będą mogli wziąć udział w sesjach feedbackowych i pitchingowych, a także spotkać się i nawiązać kontakty. Po spektaklach programu głównego nadejdzie czas na Let’s dance, have fun! – wieczór z muzyką i tańcem dla gości PPT.
Program trzeciego dnia:
9.00-10.00, Fabryka Sztuki w Łodzi
Let’s meet
Sesja feedbackowa dla finalistów PPT 2024
Spotkania – sesje feedbackowe dla artystów z programu głównego Polskiej Platformy Tańca z zaproszonymi gośćmi. Spotkania odbywają się indywidualnie w formule speed datingu. Mają one na celu możliwość bezpośredniego kontaktu z programatorami z zagranicy oraz rozmowy w kontekście spektaklu prezentowanego podczas Polskiej Platformy Tańca.
Goście i gościnie:
Bek Berger (Austria/Łotwa), Homo Novus Festival
Roberto Casarotto (Włochy, Irlandia), Aerowaves Europe
Honne Dohrmann (Niemcy), Staatstheater Mainz, tanzmainz
Lisa Reinheimer (Niderlandy), Dansateliers
10.00-11.30, Fabryka Sztuki w Łodzi
Open Platform/Let’s talk
Panel dyskusyjny
Dlaczego potrzebujemy tanecznych platform?
Podczas rozmowy będzie można podzielić się swoimi refleksjami i doświadczeniami dotyczącymi różnych sposobów organizacji tanecznych platform w Europie, ich użyteczności oraz wizji przyszłości. Rozmowa odbędzie się z aktywnym udziałem czterech impulse speakers, dwóch moderatorek oraz całej obecnej publiczności. Formuła impulse speakers – zaproszonych gości mówiących krótko na dany temat, daje możliwość otwarcia rozmowy na wszystkich obecnych pod czułym przewodnictwem moderatorek.
Goście i gościnie:
Walter Heun (Niemcy) – JOINT ADVENTURES
Anna Kalita (Polska) – CK Lublin, Lubelski Teatr Tańca
Naomi Perlov (Izrael) – Suzanne Dellal Centre
Anikó Rácz (Węgry) – SÍN Arts Centre
Moderatorki:
Maja Hriešik (Słowacja) – Telocvičňa – Rezidenčné centrum pre tanec, Slovenská tanečná platforma 2025
Kasia Pastuszak (Polska) – Amareya Theatre & Guests, Polska Platforma Tańca 2019
11.30-14.00, Fabryka Sztuki w Łodzi
Open Platform/Let’s network
Spotkanie networkingowe
Let’s network to sesja sieciująca, dająca możliwość zapoznania się twórczością szerokiego oraz różnorodnego środowiska sztuki tańca i choreografii w Polsce. W ramach formuły, wszyscy uczestnicy Platformy będą mogli podejść do wybranych stanowisk, porozmawiać oraz zapoznać się z materiałem tekstowymi i wizualnymi artystów, artystek, producentów, producentek, zespołów tanecznych, instytucji publicznych i pozarządowych oraz festiwali tańca z całej Polski.
Wszystkie rozmowy będą prowadzone w języku angielskim z symultanicznym tłumaczeniem na język polski.
Podczas wszystkich wydarzeń towarzyszących Polskiej Platformy Tańca (PPT) zapewniamy Pokój Rodzinny (Family Room) oraz Pokój Wyciszenia (Quiet Room) w budynku Fabryki Sztuki. Dzieci pozostają pod opieką rodziców lub opiekunów prawnych przez cały
czas i podczas wszystkich wydarzeń PPT.
15.00-15.45, Teatr Pinokio w Łodzi
MISSPIECE
Dominika Wiak
Kogo nie słychać? Jak pisze Rebecca Solnit w Matce wszystkich pytań: „Historia milczenia jest kluczem do historii kobiet”.
MISSPIECE to osobisty proces szukania własnego głosu i własnego miejsca w świecie zdefiniowanych ról społecznych, binarnych podziałów, tworzonych przez mężczyzn masterpieces. Próba rozszczelnienia kanonu i odnajdywania w nim herstorii. Odkrywanie emancypacyjnego potencjału w muzyce house – przestrzeni manifestacji kobiecego głosu oraz w ciele – będącym w ciągłym ruchu, tworzącym i przetwarzającym. W MISSPIECE ciało jest zarazem schronem uciszanego głosu, jak i źródłem jego wydobycia.
Twórcy:
Choreografia, wykonanie – Dominika Wiak
Dramaturgia – Marcin Miętus
Muzyka – Rafał Ryterski, Aleksander Wnuk (live)
Reżyseria światła – Klaudyna Schubert
Rzeźba – Dominika Wiak (koncept), Jasna Iwan (wykonanie)
Grafika – Zofia Karpowicz
Wsparcie – Living Space Theatre
Producent – Krakowskie Centrum Choreograficzne – Nowohuckie Centrum Kultury, Fundusz Popierania Twórczości ZAiKS
Zdjęcia – Klaudyna Schubert
Premiera – 29.04.2022
Czas trwania – 40 min.
16.30-17.15, Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych (AOIA) w Łodzi
Café Müller
Dominik Więcek
„Das ist mein Café Müller” mówi artysta i staje się jasne, że historia tancerza i spektakl Piny Bausch splatają się nierozłącznie. Fanfiction. Do świata wytworzonego w spektaklu Piny, wprowadzona zostaje korespondująca z oryginałem historia. Powstałe obrazy nawiązują do biografii performera, który urodzony w Iserlohn w Niemczech, a wychowany w Polsce, od jakiegoś czasu zadaje sobie pytanie: co by było, gdyby jego rodzice nie podjęli decyzji o powrocie do kraju? W poszukiwaniu odpowiedzi artysta puszczał wodze fantazji i tworzył hipotetyczne scenariusze, podróżując po Niemczech, po swoim rodzinnym mieście, badając język niemiecki czy spotykając się z polskimi artystami, którzy tam mieszkają. Nie jest to jednak próba stworzenia alternatywnego życiorysu. Wychodząc od własnej historii, wykorzystując twórczość Piny Bausch, artysta stworzył spektakl o poczuciu zagubienia, naprzemiennie wzrastającej i opadającej determinacji, nostalgii za rzeczami, które nigdy nie miały się przydarzyć, chęci sprawczości oraz odwadze związanej z konfrontacją z samym sobą.
Twórcy:
Koncepcja, choreografia, wykonanie – Dominik Więcek
Muzyka – Przemek Degórski
Reżyseria światła – Klaudia Kasperska
Kostium – Nikola Fedak (projekt / project), System mody / Serafin Andrzejak (wykonanie)
Konsultacje językowe – Joanna Pędzisz
Konsultacje w zakresie sztuk walki – Patryk Kołodziejski
Producent – Centrum Kultury w Lublinie/ Przestrzenie Sztuki
Wsparcie prac badawczych – Tanzrecherche NRW Theater im Pumpenhaus Tanzfaktur Köln, Folkwang Universität der Künste, Lubelski Teatr Tańca
Zdjęcia – Maciej Nowak
Premiera – 11.11.2022
Czas trwania – 40 min.
18.00-19.00, Fabryka Sztuki w Łodzi
W moim początku jest mój kres
Lubelski Teatr Tańca
Gdzie znajdują się przeszłość i przyszłość, skoro wszystko co istnieje naprawdę – jest teraz? Na przekór kultowi młodości, wyidealizowanym ciałom i wirtuozerskiej sprawności fizycznej nasze ciała i umysły się zmieniają. Nadchodzi wielkie piękno starości, która zamyka przeszłość w pamięci, a przyszłość w oczekiwaniu na kolejny moment szczęścia. Spektakl Lubelskiego Teatru Tańca rozgrywa się w tym stanie zawieszenia pomiędzy nostalgią i nadzieją.
Rodzaj ludzki
Rzeczywistości nazbyt wiele znieść nie może.
Czas przeszły i czas przyszły
To, co być mogło, i to, co było
Jeden wskazujący kres, który zawsze jest obecny.
T. S. Eliott
Twórcy:
Choreografia – tancerze Lubelskiego Teatru Tańca we współpracy z reżyserką
Reżyseria, dramaturgia – Joanna Lewicka
Wykonanie – Ryszard Kalinowski, Beata Mysiak, Anna Żak
Multimedia, scenografia – Aleksander Janas
Muzyka, chór, kompozycja – Tomasz Krzyżanowski
Kostium – Marta Góźdź (ELBRUZDA)
Maski – Monika Zadurska-Bielak, Tomasz Bielak
Głos – Sean Palmer
Reżyseria światła – Aleksander Janas, Miłosz Wójciuk
Producent – Lubelski Teatr Tańca, Anna Kalita, Konrad Kurowski
Zdjęcia – Maciej Rukasz
Premiera – 10.11.2021
Czas trwania – 60 min.
20.00-21.15, Akademia Muzyczna w Łodzi, Sala koncertowa
Every Minute Motherland
Maciej Kuźmiński Company
Every Minute Motherland to spektakl taneczny stworzony przez Macieja Kuźmińskiego i opracowany metodami dokumentalnymi w odpowiedzi na rosyjską wojnę w Ukrainie i następujący po niej kryzys uchodźczy. Spektakl stworzony przez zespół 7 tancerzy z Polski i Ukrainy, w tym uchodźców oraz we współpracy z dramaturgiem Paulem Bargetto, przedstawia zewnętrzny i wewnętrzny punkt widzenia na wojnę. Tancerze wyrażają żywe doświadczenie rozdarcia i niepokoju, zawieszeni między pamięcią o przeszłości a niewiarygodną teraźniejszością, w nadziei na znalezienie drogi wzajemnego zrozumienia ze światem. Utwór inspirowany jest osobistymi historiami tancerzy, jak również pamięcią zbiorową wykształconą poprzez przekazy medialne w pierwszych dniach rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Bada skutki traumy, wygnania i wyobcowania w zestawieniu z szerszymi tematami wojny, tożsamości oraz niepowstrzymanych sił historii i przeznaczenia. W kontekście codziennych przekazów medialnych, gdzie wojna toczy się w odrętwiającej powtarzalności, utwór ponownie skupia naszą uwagę na ciałach świadków tych wydarzeń, których zapisane w ruchu i ciele doświadczenia sięgają do ducha rytuału i mitu.
Od Mariupola po Charków i w wielu innych miejscach, gdzie wybuchła wojna, kultura i artyści stali się celami w świadomej próbie zniszczenia ukraińskiego narodu. Projekt ten jest aktem sprzeciwu wobec tych zbrodni i wyrazem solidarności z Ukrainą.
Twórcy:
Choreografia, reżyseria światła, opracowanie muzyczne – Maciej Kuźmiński
Dramaturgia – Paul Bargetto
Asystentka choreografa – Monika Witkowska
Zdjęcia dokumentalne, film dokumentalny – Anna Semenova
Wideo, montaż – Paweł Szymkowiak, Aleksander Joachimiak
Producent – Polina Bulat, Maciej Kuźmiński Company w ramach projektu rezydencja/premiera 2022 Klub Żak, Materia Łódź/Przestrzenie Sztuki, Fundacja Creators for Ukraine (założona
przez / funded by CIAS i ZAIKS), Instytut Ukraiński
Partner – Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Miejska Strefa Kultury, Centrum Sztuki, Urząd Miasta w Łodzi
Wykonanie – Daria Koval, Vitaliia Vaskiv, Anastasia Ivanova, Monika Witkowska, Szymon Tur, Marcelina Jasińska, Maciej Kuźmiński
Zdjęcia – Maciej Rukasz
Premiera – 25.08.2022
Czas trwania – 55 min.
22.00-22.45, Teatr Pinokio w Łodzi
LAGMA
Chmielewska, Czyczel, Gryka, Szypulska
Weź Lagmę.
Lagma powstaje przy użyciu pyłu bagiennego.
Włóż Lagmę, ona nieustannie drży.
Lagma jest z innego miejsca, jest zamkniętymi oczami.
Jak o niej mówić?
Lagma, lepka laguna, lateks, lapis, lawa.
Lagma to środowisko, którego warstwa dźwiękowa jest tak samo ważna jak ruchowa. Partytura wokalna utkana z krzyków, pisków, mlaśnięć i pomruków podkreśla atmosferę narastającego niepokoju. W choreografii – która powstała na bazie licznych improwizacji – ciała, kostiumy, skóry, głosy, gesty, przestrzeń i jej akustyka stanowią nierozerwalną rozwibrowaną całość. Performerki są w ciągłym organicznym ruchu, wchodzą w interakcje ze sobą i z obiektami, tworząc ludzko-nie-ludzkie hybrydy. Mroczna post-apokaliptyczna atmosfera spektaklu przywodzi na myśl estetykę filmów science-fiction. Smolista Lagma to także obiekt-byt. Została uszyta z 50 kilogramów skórzanych kurtek zakupionych w salonach odzieży używanej. Artystki interesował dotykowy, wizualny i polityczny aspekt włączenia do spektaklu czarnej zwierzęcej skóry. Pracy nad choreografią towarzyszył namysł nad współbyciem, umieraniem i przenikaniem się ciała ludzkiego z (martwym) ciałem zwierzęcym.
Twórcy:
Koncepcja, wykonanie – Dana Chmielewska, Alicja Czyczel, Aleksandra Gryka, Marta Szypulska
Choreografia – Dana Chmielewska, Alicja Czyczel
Kostium, scenografia – Marta Szypulska
Muzyka– Aleksandra Gryka
Producent – Centrum Teatru i Tańca Zawirowania w Warszawie, “StartUp – scena dla młodych 2020”
Zdjęcia – Bartosz Bańka, Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku
Premiera – 16.11.2020
Czas trwania – 40 min.
23.00-00.00
Let’s dance, have fun!
Wieczór dla gości PPT 2024
Wieczór pełen muzyki i tańca, podczas którego DJ rozkręci imprezę i zaprosi do tańca wszystkich uczestników Polskiej Platformy Tańca 2024.
Więcej informacji na stronie:www.platformatanca.pl