Fot. Ula Sickle.
Z przyjemnością informujemy, że rezydentami programu dla choreografów SOLO PROJEKT PLUS 2018, prowadzonego przez Stary Browar Nowy Taniec/Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk w Poznaniu, zostali Ewa Dziarnowska, Wojciech Grudziński i Karolina Kraczkowska. Ponadto swoją pracę zrealizuje Krystyna Lama Szydłowska, która została wyłoniona w konkursie na spektakl w roku 20017, ale nie mogła wziąć udziału w rezydencji. Opiekę artystyczną nad twórcami sprawować będzie Peter Pleyer. Premiery spektakli, które powstaną w ramach rezydencji, zaplanowane są w pierwszej połowie maja 2018.
Serdecznie gratulujemy!
O zwycięzcach-rezydentach:
Ewa Dziarnowska – urodzona w 1991 roku, absolwentka Experimental Academy of Dance (2010–2014) i studiów licencjackich na kierunku Dance, Context, Choreography w HZT Berlin (2014–2017), stypendystka programu danceWEB 2015, Tanzquartier Vienna (w latach 2014–2015) oraz Studienstiftung des deutschen Volkes (od 2016). Jej prace autorskie to m.in. form that accomodates mess (2017), carte rouge (2016), SALON (z Ivanem Ekemarkiem, 2016), all dogs must be muzzled (z Patrikiem Kelemenem, 2015), immediate sketch (2014). Jako performerka pracowała dla Simone Forti (Dance Constructions, 2014), Michikazu Matsune (Picnic with Old Masters, 2013), Doris Uhlich (more than naked, 2014; Boom Bodies 2016), Tino Sehgala (Kiss, 2015), Mårten Spångberg (The Planet: First Location, 2015), Juliana Webera (All inclusive, 2016), Alistaira Wattsa (L Dance, 2017), Lyllie Rouviere (Un peu de romantisme, 2017).
Wojciech Grudziński – absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej imienia Romana Turczynowicza w Warszawie oraz wydziału tańca współczesnego CODARTS – Rotterdam Dance Academy w Holandii. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Podczas edukacji tanecznej brał udział w przedstawianiach takich choreografów jak m.in. Itamar Serussi, Hans van Manen, Ed Wubbe oraz Jiříi Kylián. Ponadto współpracował z Jens van Daele, David Bolger, Martą Ziółek, Magdaleną Przybysz, Ulą Sickle. Był jednym z artystów biorących udział w warszawskiej wersji spektaklu Gala Jérôme’a Bela, którego premiera odbyła się w Nowym Teatrze w ramach Festiwalu Ciało/Umysł. Jednocześnie rozwija własną praktykę choreograficzną. Współpracował z akademią La Cambre/ Ecole nationale supérieure des arts visuels w Brukseli przy wspólnym projekcie. W latach 2016-2017 zrealizował dwie prace solowe SLAVE4YOU dlaciebiedlarodziny oraz PAX.
Karolina Kraczkowska – performerka, tancerka, absolwentka Instytutu Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego oraz programu Dance in Performance w Laban Center w Londynie. Członkini zespołu Polskiego Teatru Tańca w latach 2004-2007. Brała udział w produkcjach m.in. Jasmin Vardimon, Fin Walker, Michaela Keegan-Dolan, Kirstine Kyhl Andersen, Sally Marie, Christopha Winklera, Riccardo Buscarini, Leili Mcmillan, Janiny Rajakangas, Bena Riepe, Mårtena Spångberga i Tino Sehgala. Obecnie współpracuje z warszawskim środowiskiem eksperymentujących choreografów i reżyserów m.in Magdaleną Ptasznik, Alexem Baczyńskim-Jenkinsem, Renatą Piotrowską-Auffret, Ramoną Nagabczyńską, Marią Stokłosą i Anną Karasińską.
Ukończyła kurs Choreografia w Centrum, prowadzony przez Centrum w Ruchu. Stypendystka programu danceWEB 2016, którego mentorami byli Tino Sehgal i Louise Hojer. W 2016 była rezydentką programu Chez Bushwick na Brooklynie, w ramach którego prezentowała swoje pierwsze solo w Centre for Performance Research w Nowym Jorku. W 2017 przygotowała instalację/performans w Zachęcie w ramach cyklu Lepsza ja. Członkini kolektywu Centrum w Ruchu w Warszawie. Swoje zainteresowania artystyczne realizuje, pogłębiając praktykę taneczną, ruchową, choreograficzną. Bada obszary performatyki, eksplorując możliwości transformacji ciała i zabawę z własną tożsamością.
Krystyna Lama Szydłowska – absolwentka Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu (Wydział Artystyczny, kierunek Taniec), stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015 Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, aktualnie studentka Akademii Muzycznej w Łodzi na kierunku Choreografia (studia drugiego stopnia). Pracowała między innymi z Isabelle Schad przy spektaklu Collective Jumps, Daliją Aćin Thelander i Keren Levi przy Up Side down, Janem Komasą i Mikołajem Mikołajczykiem przy spektaklu Ksenofonia. Symfonia dla Innego, Martą Górnicką przy Hymnie do miłości, oraz z Januszem Orlikiem, Witoldem Jurewiczem, Teatrem Fuzja i wieloma innymi. Od 2009 roku prowadzi taneczne zajęcia oraz warsztaty z dziećmi, młodzieżą, dorosłymi oraz seniorami. Angażuje się w liczne wolontariaty. Uczestniczyła w wielu warsztatach i coachingach tanecznych (m.in. Wim Vandekeybus, Rosalind Crisp, Peter Pleyer, Colleen Thomas Young, Rebecca Lazier, Jared Gradinger, Angela Schubot). Tworzy własne choreografie (How to grow, Rytm przestrzeni, Pamiętniki z wakacji, Pogłos) Działa na pograniczu dyscyplin (Długi stół – posiłek performatywny przy współpracy z Dawidem Dąbrowskim). Wraz z Zofią Tomczyk powołały do życia Fundację KINESTREFA, by wspólnie tworzyć, zdobywać wiedzę oraz dzielić się tym co już wiedzą (Banalnie łatwy tri i Syrenada). Życiowo i zawodowo od zawsze związana z Poznaniem, a od 2015 współtworzy Miejsce Kultury – Centrum Amarant. Szuka nieskończoności w ruchu, ale przede wszystkim jego autentyczności.
O coachu artystycznym:
Peter Pleyer studiował taniec w Europejskim Centrum Rozwoju Tańca (EDDC) / Art Academy Arnhem, NL. Pracował jako tancerz i asystent choreografa z Yoshiko Chumą (Nowy Jork) i z Markiem Tompkinsem (Paryż). Od czasu studiów stale współpracuje z Eszter Gal / Budapest. Od 2000 roku mieszka i pracuje w Berlinie, gdzie oddaje się praktycznym i teoretycznym studiom nad tańcem. Często pracuje jako artystyczny coach i dramaturg oraz uczy na całym świecie (zwłaszcza nowych metod w treningu tanecznym i kompozycji, w których improwizacja odgrywa istotną rolę. Współtworzył także edukację taneczną z zakresu współczesnej choreografii w Berlinie. W latach 2007-14 był dyrektorem artystycznym festiwalu Tanztage Berlin, a w latach 2012 i 13 –c złonkiem zespołu programującego Sophiensaele w Berlinie. Gościnnie wystąpił w spektaklach m.in. Keitha Hennessy’ego i Antonii Livingstone. Jego ostatnie prace to projekt Visible Undercurrent (2015), solo Ponderosa Trilogy (2015) oraz Cranky Bodies Dance Reset (2017). Artysta wielokrotnie występował i uczył w Polsce, pracował jako dramaturg z Marysią Stokłosą, w 2010 roku był opiekunem artystycznym programu Solo Projekt, a w 2016 roku stworzył spektakl moving the mirror z udziałem polskich i berlińskich performerów.
