Wersja do druku

Udostępnij

Na początku stycznia Teatr Wybrzeże udostępnił na swojej platformie VOD trzy spektakle Teatru Dada von Bzdülӧw z ostatnich lat. Są to: najnowsze TO to TO – duet Katarzyny Chmielewskiej i Jakuba Truszkowskiego, w formie work in progress pokazany on-line na Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Tańca w Lublinie w listopadzie 2020 i dwa grupowe – Koniec Wielkiej Wojny w reżyserii Leszka Bzdyla i Katarzyny Chmielewskiej, oraz Dzisiaj, wszystko w choreografii Jakuba Truszkowskiego. Dostęp do spektakli dostępny jest po zalogowaniu, bezpłatnie, przez dwa dni po wyborze konkretnego tytułu. Przypominamy także teksty o spektaklach, pisane przy okazji festiwali lub premier przez nasze autorki: Hannę Raszewską-Kursę, Alicję Müller, Izabelę Stańdo i Agnieszkę Sterczyńską.

 

Link do platformy: https://vod.teatrwybrzeze.pl/

 

O spektaklach:

 

TO to TO

 

Posługując się schematami i stereotypami, które ułatwiają i usprawniają nam porządkowanie świata i rozumienie go, przyjmując za prawdę pewne pojęcia lub idee, pozostawiamy je na swoim miejscu, gdzie pełnią swoje funkcje. Rzadko zastanawiamy się nad ich trafnością i pochodzeniem. Sporadycznie próbujemy zrewidować nasz stosunek do nich. Świat symboli i przekonań zastępuje nam w ten sposób rzeczywistość. Inspirowani tym nurtem przemyśleń, pragniemy w swojej pracy przyjrzeć się temu “rytmowi życia” poddanemu niewidocznej dla nas sile, określonej przez Schopenhauera jako wola. Nasze, często niezrozumiałe dla nas samych dążenia, racjonalizujemy ubierając je w znaczenia i symbole. Nadajemy im sens, który tłumaczy nam ten nieustający cykl. Chcemy wprowadzić widza w stan sprzecznych ze sobą doznań i przeżyć gdzieś na pogranicze między jednym punktem odniesienia a drugim, w miejsce, w którym zakwestionuje i porzuci na chwilę swoje schematy postrzegania i kryteria oceny, by w ten sposób skłonić go do kontemplacji nad tym, jak postrzega świat, jak dzieli otoczenie, według jakich przekonań i uwarunkowań.

 

Dla Schopenhauera życie jest nieustannym i zbrodniczym niedomaganiem […].

Jak według Schopenhauera wydostać się z tego infernalnego zawikłania?[…]

Schopenhauer rozpoznawał dwie możliwości.

1.Uznać wolę życia w pełni uczestnicząc w życiu wziętym wraz z jego okrucieństwami i niesprawiedliwością

2. Nie samobójstwo, lecz kontemplacja

Schopenhauer uważał, że kontemplacja świata „tak jakby był grą” ma absolutną wyższość nad życiem.

Ten kto kontempluje świat, kto wpada w zachwyt, jest artystą. W tym sensie artysta przypomina dziecko, także zachwyca się bezinteresownie światem.

[…] tak Schopenhauer widzi SZTUKĘ, jest to kontemplacja, którą on przeciwstawia życiu.

 

Witold Gombrowicz, Gombrowicz Filozof

 

Dialog artystyczny Katarzyny Chmielewskiej i Jakuba Truszkowskiego jest kontynuacją współpracy zawiązanej podczas tworzenia spektaklu Dzisiaj, wszystko w 2017 roku oraz wieloletniej znajomości zapoczątkowanej podczas wspólnych studiów w szkole tańca P.A.R.T.S. w Brukseli.

 

*

 

O spektaklu na portalu taniecPOLSKA.pl pisała Hanna Raszewska-Kursa:

Bliskość zapośredniczona ekranem – relacja z XXIV Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie

 

 

Pomysł: Jakub Truszkowski

Choreografia i wykonanie: Katarzyna Chmielewska i Jakub Truszkowski

Reżyseria świateł: Michał Kołodziej

 Produkcja: Stowarzyszenie Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Wybrzeże, Gdańsk

przy wsparciu Urzędu Miasta Gdańska
Projekt dofinansowany ze środków Miasta Gdańska

Specjalne podziękowania dla Gdańskiego Archipelagu Kultury, Winda oraz dla Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Gdańsku

Premiera: grudzień 2020 roku na Scenie Malarnia

Czas trwania: 60 minut

Premiera: grudzień 2020 Scena Malarnia Teatr Wybrzeże

 

***  

 

Koniec Wielkiej Wojny

 

Claus Filip von Clausewitz, XIX-wieczny filozof wojny, napisał:
„Nawet najbardziej cywilizowane ludy mogą zapałać najgorętszą, wzajemną nienawiścią. Powtarzam tedy: wojna jest aktem przemocy, a przy stosowaniu jej nie ma granic. Obaj przeciwnicy próbują uchwycić inicjatywę w swoje ręce, powstaje wzajemne oddziaływanie, które z natury rzeczy musi prowadzić do ostateczności.”

Najnowsza produkcja Teatru Dada von Bzdülöw zaprasza widzów na pole bitewne współczesnego świata. Poprzednia wojna nigdy się nie skończyła, tak jak nie skończyła się ta, która ją poprzedzała. Wojna numer 287 wybuchnie, nim obecna, o numerze 286, się zakończy. Oczywistym zatem jest fakt, że prędzej, czy też później znajdziemy się niespodziewanie na kolejnym froncie.

Współczesny socjolog wojny, Wiktor Pielewin sytuuje nasze kruche życie w maszynie dziejowego samozniszczenia napędzanej ideologiami kreowanymi przez „Dyskursmakerów” oraz grami niepohamowanych pragnień sterowanymi przez twórców smaków, czyli „Sommelierów”. Swoje refleksje o Wielkiej Wojnie, zebrane w pracy o tytule S.N.U.F.F., puentuje słowami jednej z pieśni ludowej wschodu: „ Za ch…ja nie wyjdziesz z takiej dupy” oraz „ Pierd…lę ja taka ojczyznę”.
Ponieważ teatr jest lustrem rzeczywistości, twórcy Teatru Dada von Bzdülöw, zdając sobie sprawę, że ich lustro po latach używania jest lekko zdeformowane (dla przypomnienia Teatr Dada powstał w 1992 roku!), obiecują widowni, że odbicie świata w Końcu wielkiej wojny będzie wysoce pokrzywione, zakrzywione i, nie bójmy się tego słowa: lunaparkowe.

A zatem: wojna, wojenka, o, wojno!, wojenny, wojennie, wojaczka, zawojowany, wywojowany, zawojowana, wywojowana, wojsko, wojak, wojaczka, o, wojaczko! wojować, wywojować się!

Albo…
Koniec Wielkiej Wojny wydarzył się niespodziewanie. Stała się w ludzkich mózgownicach nagła i powszechna biodegradacja komórek odpowiedzialnych za wojenne wzdęcia i około-wojenne radosne przegięcia. Od tej chwili rodzaj ludzki został zdany na siebie po wsze czasy. Miliardy przestały być zbiorem jednoosobowych nacjonalizmów, zmieniając się w jednowymiarową, homogeniczną społeczność tożsamych sobie. 
Bóg mówi, że stało się to prawdopodobnie z powodu nadmiernej pychy budowniczych nowej Wieży Babel, to znaczy zaczipowanej sieci transferu przeżyć, ale on, czyli Bóg, nie ma z tym wszystkim nic wspólnego.

 

*

 

O spektaklu na portalu taniecPOLSKA.pl pisała Alicja Müller:

Na wroga z Bogiem i choćby mimo Boga – o spektaklu Teatru Dada von Bzdülöw

 

Reżyseria: Leszek Bzdyl & Katarzyna Chmielewska

Choreografia i wykonie:

Katarzyna Chmielewska, Katarzyna Ustowska, Leszek Bzdyl, Piotr Stanek, Wojan Trocki

Muzyka: Mikołaj Trzaska i Nagrobki (Maciek Salamon, Adam Witkowski)

Kostiumy: Milena Czarnik

Reżyseria świateł: Michał Kołodziej

Premiera: 23 sierpnia 2019 w Starej Aptece

Produkcja: Stowarzyszenie Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Wybrzeże, Gdańsk

Przy wsparciu Urzędu Miasta Gdańska

specjalne podziękowania dla Teatru Miniatura i Klubu Żak w Gdańsku

 

 

***

 

Dzisiaj, wszystko

 


Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina, na wszystkie sprawy pod niebem. Jest czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów.

 

Od twórców:

 

Czerpiemy inspirację ze starotestamentowej Księgi Koheleta. Ten starożytny tekst ukazuje proces odnajdywania przez autora Księgi znaczenia własnej egzystencji. Opisując swoje poszukiwania i wnioski, do których udało mu się dojść, autor dostarcza nam świadectwa swojego postrzegania świata jako nieustannie podlegającego zmianom, w którym żadne rozwiązanie nie może być ostateczne, utrzymując jednocześnie, że sam akt poszukiwania może stanowić „ostateczną” odpowiedź.

 

W naszym przedstawieniu podążamy za tą myślą i staramy się eksplorować ten tryb podejmowania nieustannych prób i ciągłego wysiłku. Jako jednostki i jako grupa dochodzimy w ten sposób do pewnych rozwiązań, a także odnajdujemy w sobie momenty zgody i niezgody, kształtowane przez sam temat naszych poszukiwań.

 

*

 

O spektaklu pisały na taniecPOLSKA.pl:

 

Izabela Stańdo – Wszystko, co musi się zdarzyć, musi się zdarzyć tu i teraz – recenzja spektaklu „Dzisiaj, wszystko” Teatr Dada na Festiwalu KRoki

Agnieszka Sterczyńska – Dziesięć razy „Żak” – II relacja z X Gdańskiego Festiwalu Tańca

 

 

 

Choreografia: Jakub Truszkowski

Współpraca choreograficzna: Katarzyna Chmielewska

Koncept: Leszek Bzdyl

Muzyka: Łoskot – Mikołaj Trzaska, Piotr Pawlak, Olo Walicki, Macio Moretti

Kostiumy: Katarzyna Piątek

Reżyseria świateł: Michał Kołodziej

Występują: Katarzyna Chmielewska, Anna Steller, Katarzyna Ustowska, Leszek Bzdyl, Piotr Stanek, Jakub Truszkowski

Premiera: 21 września 2017, Teatr Wybrzeże w Gdańsku

Produkcja: Stowarzyszenie „Teatr Dada von Bzdülöw”, Teatr Wybrzeże, Gdańsk

Przy wsparciu: Urzędu Miasta Gdańska

Partner przy realizacji projektu: Klub Żak w Gdańsku

 

Spektakl zrealizowany we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Zamówienia choreograficzne 2017.

 

czas trwania: 60 min

 

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close