Edmund Nowak
Tancerz, pedagog, baletmistrz, choreograf
ur. 5 sierpnia 1925 roku w Warszawie
zm. 11 stycznia 2020 roku w Filadelfii
wariant nazwiska: Novak
Wykształcenie
1941 Miejska Szkoła Baletowa w Warszawie – dyplom tancerza.
Kariera zawodowa
1945 Solista Polskiego Baletu Parnella.
1946 Solista zespołu Mikołaja Kopińskiego.
1947–1949 Solista Zespołu Pieśni i Tańca Domu Wojska Polskiego.
1949–1950 Solista Opery Śląskiej w Bytomiu.
1951–1952 Solista Teatru Muzycznego w Łodzi.
1952–1953 Solista Opery Śląskiej w Bytomiu.
1955–1957 Solista Państwowej Opery w Warszawie.
1957–1960 Solista, pedagog i choreograf Ballet Russe de Monte Carlo w Nowym Jorku.
1960–2008 Założyciel i pedagog studia tanecznego Novak-Kovalska School w Ardmore k. Filadelfii.
Ważniejsze role
1949
Coppelia
Opera Śląska w Bytomiu
chor. i reż. Jerzy Kapliński
rola: Franciszek
1950
Cagliostro w Warszawie
Opera Śląska w Bytomiu
rola: Cagliostro
1953
Janko muzykant
Opera Śląska w Bytomiu
chor. Mikołaj Kopiński
rola: Janko muzykant
1953
Kopciuszek
Opera Śląska w Bytomiu
chor. Mikołaj Kopiński
rola: Trefniś
1954
Romeo i Julia
Państwowa Opera w Warszawie
chor. Jerzy Gogół
rola: Clown
1955
Hrabina
Państwowa Opera i Filharmonia w Warszawie, Scena przy Nowogrodzkiej
chor. Feliks Parnell, Stanisław Miszczyk
rola: Satyr
1956
Jezioro łabędzie
Opera w Warszawie
chor. Stanisław Miszczyk
rola: Błazen
1956
Faust
Opera w Warszawie
chor. Stanisław Miszczyk, reż. Ludwik René
rola: Satyr
1957
Pan Twardowski
Opera w Warszawie
chor. Stanisław Miszczyk
rola: Diabeł
[b.r.]
Gaîté parisienne
Ballet Russe de Monte Carlo
chor. Leonid Massine
rola: Peruwiańczyk
Wybrana twórczość artystyczna
1951
Czardaszka
Teatr Muzyczny (Połączone Teatry Muzyczne), Łódź
reż. Kazimierz Pawłowski
układ tańca: Edmund Nowak
1953
Trembita
Operetka Śląska ze sceną w Gliwicach
reż. Witold Zdzitowiecki
chor. Edmund Nowak
1954
Księżniczka czardasza
Operetka Śląska ze sceną w Gliwicach
reż. Roman Niewiarowicz
chor. Edmund Nowak
1958
Slavonic Dances
Ballet Russes de Monte Carlo
chor. Edmund Nowak
Nagrody i wyróżnienia
1955 Laureat II nagrody na konkursie tańca charakterystycznego w czasie V Światowego Festiwalu Studentów i Młodzieży w Warszawie.
Dodatkowe informacje
Jego siostrą była tancerka i pedagożka Nina Novak.
Jego żoną i współpracowniczką była tancerka i pedagożka Irena Koszałkówna (Kowalska/Kovalska).
W 1957 Edmund Nowak wyemigrował wraz z żoną do Stanów Zjednoczonych.
Był szczególnie ceniony jako pedagog-baletmistrz, posługujący się mało wówczas znaną w Ameryce metodyką Agryppiny Waganowej. Współpracował okazjonalnie jako baletmistrz i choreograf z różnymi amerykańskimi grupami, m.in. z Ballet Clásico w Caracas.
Źródła
Hasło Edmund Nowak w: Archiwum Teatru Wielkiego Opery Narodowej, https://archiwum.teatrwielki.pl/osoba/baza/edmund-nowak [dostęp: 04.08.2025].
Hasło Edmund Nowak w: Encyklopedia PWN, https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Nowak-Edmund;3948624.html#google_vignette [dostęp: 04.08.2025].
Hasło Edmund Nowak w: Encyklopedia Teatru Polskiego, https://encyklopediateatru.pl/osoby/20984/edmund-nowak, [dostęp: 04.08.2025].
Hasło Edmund Nowak w: Polska Biblioteka Muzyczna, https://polskabibliotekamuzyczna.pl/encyklopedia/nowak-edmund/ [dostęp: 04.08.2025].
Edmund J. Novak, Obituary [pośmiertna informacja o Edmundzie Nowaku], w: baza Sperling https://www.sperlingfuneral.com/obituaries/Edmund-J-Novak?obId=10589848 [dostęp: 04.08.2025].
Turska Irena, Almanach baletu polskiego 1945–1974, PWM, Kraków 1983, s. 171.
Ostatnia aktualizacja: 4 sierpnia 2025

Na zdjęciu: Edmund Nowak jako Błazen, Witold Borkowski jako Zygfryd, w środku Sabina Szatkowska jako Księżna, w I akcie baletu „Jezioro łabędzie”, Państwowa Opera w Warszawie, 1956, Autor zdjęcia: Edward Hartwig, Franciszek Myszkowski. Fotografia pochodzi ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie.