Hanna Raszewska-Kursa – absolwentka Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (2006) oraz Podyplomowych Studiów Teorii Tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (2011). Doktorantka Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. W 2011 roku ukończyła szkolenie na warsztatach choreologicznych w Instytucie Choreologii w Poznaniu prowadzone przez prof. dr. hab. Roderyka Langego i mgr Urszulę Loba-Wilgocką.
Jest wykładowczynią przedmiotów „teorie tańca” i „teoria tańca” (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) oraz historii tańca XX i XXI wieku (Mazowiecki Instytut Kultury). Od 2010 regularnie bierze udział w polskich i międzynarodowych konferencjach naukowych, gdzie wygłasza referaty i uczestniczy w dyskusjach – dotychczas były to m.in. konferencje Polskiego Forum Choreologicznego czy European Laban Platform. Publikuje artykuły naukowe, recenzje, wywiady, teksty informacyjne i in. na łamach m.in. „Studia Choreologica”, taniecPOLSKA.pl , „Pulse Dance”, „nietak!t. inne strony teatru”, teatralny.pl. Prowadzi warsztaty z szeroko rozumianego pisania o tańcu i teatrze.
Jest członkinią Polskiego Forum Choreologicznego i Otwartego Forum Środowisk Sztuki Tańca, a także prezeską Fundacji „Myśl w Ciele” (m.in. programy: Warszawska Pracownia Kinetograficzna, Laboratorium Ciała). Ponadto jest członkinią International Dance Council CID oraz współzałożycielką sekcji warszawskiej (CID Varsovie). Działa w sektorze pozarządowym nie tylko w ramach członkostwa w organizacjach, lecz również na polu dialogu między organizacjami a władzami miejskimi; od 2012 roku uczestniczy w pracach Komisji Dialogu Społecznego ds. Tańca w Warszawie.
Uważa, że praktyka taneczna, bezpośrednie doświadczanie ciałem różnych rodzajów ruchu jest nieodzownym elementem warsztatu teoretyka tańca. Od 2004 roku uczestniczy w warsztatach i stałych kursach, od różnorodnych technik tańca scenicznego przez szeroką gamę tańców różnych kultur, po jogę czy sztuki walki. Nie będąc artystką, pobieraną w ten sposób naukę tańca i różnorodnych typów ruchu traktuje jako wzbogacenie zestawu narzędzi rozumienia tańca, którymi posługuje się w pracy teoretycznej.
