Melissa Monteros jest pedagogiem, choreografką i performerką. Od 1991 roku jest profesorem nadzwyczajnym School of Creative and Performing Arts na Uniwersytecie w Calgary, wielokrotnie pełniąc funkcję dziekana Wydziału Tańca
Ukończyła UCLA (University of California) w Los Angeles z tytułem Master of Arts oraz University of Utah z tytułem Bachelor of Fine Arts. Jest dyrektor artystycznąW&M Physical Theatre, który założyli wspólnie z Wojciechem Mochniejem. W latach 1994-2000 współtworzyła z Mochniejem Gdański Teatr Tańca (od 2000 roku działający jako W&M Physical Theatre). Współpracowała oraz występowała dla wielu wybitnych choreografów i artystów ze Stanów Zjednoczonych i Europy. Prowadziła zajęcia i wykłady na wielu prestiżowych uniwersytetach i festiwalach w Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Laureatka nagrody Fulbrighta, dzięki której uczyła i pracowała w Polsce oraz pełniła funkcję doradcy artystycznego Śląskiego Teatru Tańca.
Otrzymała nagrodę Prezydenta Miasta Gdańsk za całokształt pracy artystycznej oraz wyjątkowy wkład w rozwój tańca współczesnego w Gdańsku. Jej wykład na temat powstania Gdańskiego Teatru Tańca został opublikowany w Raporcie o Tańcu Współczesnym jaki przygotowała na Kongres Kultury Polskiej w 2009 roku.
Monteros wielokrotnie otrzymywała także nagrody Canada Council, Alberta Foundation for the Arts, International Collaborations z University w Calgary oraz wielu innych międzynarodowych organizacji. Jej indywidualne prace choreograficzne oraz efekty twórczych przedsięwzięć współtworzonych z Mochniejem, były prezentowane min. w Austrii, Estonii, Finlandii, Francji, Polsce, Niemczech i we Włoszech oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Jej wieloletnie zainteresowanie tworzeniem choreografii dla potrzeb filmu potęguje coraz silniejsza chęć poszukiwania rozwijania nowych perspektyw dla tańca.
Jej styl i język choreograficzny charakteryzuje swoista chropowatość i naturalistyczna organiczność, którą łączy z indywidualną ekspresją wykonawców. Monteros pracuje nie tylko z ciałem ale również z głosem szukając tym samym połączeń z pogranicza tańca, rytuału i teatru.
