Tancerz, choreograf, kierownik baletu. Urodził się 25 kwietnia 1910 roku w Warszawie, zmarł 2 lipca 1976 r. w Warszawie. Absolwent warszawskiej szkoły baletowej; w latach 1927-1929 był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie. Od kwietnia 1929 r. i w sezonie 1929/30 był solistą baletu przy Teatrze Polskim w Katowicach, w sezonie 1930/31 w Teatrach Miejskich we Lwowie. Od 1932 r. był ponownie tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie, od 1934 r. solistą; wykonywał m.in. partię Franciszka w Coppélii. We wrześniu 1934 r. brał udział we Wszechsłowiańskim Festiwalu Tańca w Lublanie. Od 1935 r. współpracował z zespołem Feliksa Parnella, w 1936 r. tańczył na olimpiadzie tanecznej w Berlinie. W sezonie 1937/38 był solistą, a w sezonie następnym pierwszym solistą Polskiego Baletu Reprezentacyjnego, w którym tańczył m.in. w Paryżu, Cannes, Nicei, Marsylii, Lyonie i na Wystawie Światowej w Nowym Jorku.
Podczas II wojny światowej występował w jawnych teatrach warszawskich, w Teatrze Miasta Warszawy był kierownikiem baletu. Po wojnie pracował jako choreograf i kierownik baletu opery w Poznaniu i Opery Katowickiej, w obu tych teatrach zorganizował studia baletowe. W sezonach 1949/50-1951/52 i od 1955 r. do końca sezonu 1958/59 był kierownikiem baletu Opery warszawskiej. Pracował jako choreograf i okresowo kierownik baletu w Operetce warszawskiej, Operze wrocławskiej, w Operze w Poznaniu, Operetce szczecińskiej, Operze Objazdowej i Operetce łódzkiej. W sezonie 1968/69 wrócił na stanowisko kierownika baletu Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie zakończył karierę.
Najważniejsze choreografie:
Jezioro łabędzie (1953, 1956, 1961), Coppélia (1963, 1964). Pan Twardowski (1948, 1951, 1957, 1962, 1965), Swantewit Piotra Perkowskiego (1949), Harnasie i Serenada Karłowicza (1951), Bursztynowa panna Świerzyńskiego (1961), Z chłopa król Bacewiczówny, Zabawa w Lipinach Mycielskiego (1954), Mazepa Szeligowskiego (1958).
