4 kwietnia 2013 w ramach festiwalu Kalejdoskop w Białymstoku odbędzie się pokaz dwóch spektakli Polskiego Teatru Tańca: Jesień-Nuembir – kolejną część cyklu „4 pory roku”, który powstaje od 2007 roku w Polskim Teatrze Tańca oraz Wiosna – Effatha – projekt choreograficzno – multimedialny, w którym cechy świata stechnicyzowanego i zglobalizowanego zderzają się z tęsknotą do prostych prawd i reguł możliwych do odzyskania drogą przemiany zachodzącej w przyrodzie.
Jesień – Nuembir to trzecia po Naszyjniku gołębicy i Barocco realizacja Jacka Przybyłowicza w Polskim Teatrze Tańca. Artysta przez wiele lat związany z Kibbutz Contemporary Dance Company konsekwentnie penetruje relacje międzykulturowe w zderzeniu z językiem tańca współczesnego i tradycją muzyczną, zarówno o genezie klasycznej, jak i etnicznej. Inspiracją do spektaklu Jesień – Nuembir jest obrzędowość plemion berberyjskich zamieszkujących góry Atlasu. Nuembir to znaczy listopad, symboliczny czas przemijania, który w koncepcji Jacka Przybyłowicza odnosi się także (a może przede wszystkim) do jesieni życia człowieka, tancerza…
choreografia : Jacek Przybyłowicz
kostiumy: Adriana Cygankiewicz
muzyka: collage
realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński
czas trwania: 35 minut
premiera: 20.11.2008
tańczą: Adamczak Andrzej, Adamczak–Kasprzak Karina, Lepold Lukas, Paweł Malicki, Raźnikiewicz Bartłomiej, Katarzyna Rzetelska, Stryjecki Daniel, Wycichowska Paulina, Karolina Wyrwał
„a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy Otwórz się” (Mk. 7,34)
Wiosna – Effatha to projekt choreograficzno – multimedialny, w którym cechy świata stechnicyzowanego i zglobalizowanego zderzają się z tęsknotą do prostych prawd i reguł możliwych do odzyskania drogą przemiany zachodzącej w przyrodzie. Niegdyś z nią zjednoczeni, dziś jesteśmy uwikłani w opozycję natura – kultura, tracąc zdolność dostrzegania tego co podstawowe, źródłowe w sensie antropologicznym, filozoficznym i duchowym.
„Zamknęliśmy nasze zmysły, zgubiliśmy dziecięcą ciekawość, otwartość i siłę płynącą z odradzającej się cyklicznie natury.”
Ewa Wycichowska
idea i choreografia: Ewa Wycichowska
muzyka: Jacek Wierzchowski
ponadto w spektaklu wykorzystano: Dettingen Te Deum nr 17 G.F. Haendla
scenografia: Bohdan Cieślakwizualizacja
video: Marcelina Wojciechowska
kostiumy: Adriana Cygankiewicz
video instalacja: Kacper Lipiński
kierownik zespołu artystycznego – asystent choreografa: Anna Gruszka
asystent choreografa: Agata Ambrozińska – Rachuta
światło: Ewa Wycichowska, Arkadiusz Kuczyński
realizacja dźwięku: Mateusz Rogaliński
inspicjent: Mariola Hendrykowska
kierownik techniczny: Grzegorz Okupniak
organizacja produkcji: Katarzyna Anioła
prapremiera: 17 listopada 2007 w Łodzi (XI Festiwal Kultury Chrześcijańskiej)
czas trwania: 60 minut