Bytom/Teatr ROZBARK/PROJECT 2/3: Artur Bieńkowski „Zugwang” – pokaz work in progress

Teatr ROZBARK zaprasza na pokaz work in progress Zugwang – projektu choreograficznego Artura Bieńkowskiego.

O projekcie: 

Projekt choreograficzny Zugwang jest eksperymentem badającym nowe relacje zachodzące pomiędzy abstrakcyjną formą i ruchem – gdzie ruch jest potrzebą samą w sobie i ostatecznym celem. Performerzy, budując własne partytury przestrzeni, kreują światy niezależne. Tworzą tym samym środowisko ruchowe składające się z mikrochoreografii, zwracając uwagę na to, co wydarza się pomiędzy nimi – świat kreowany, świat zastany, a także ten, który przeminął a nadal determinuje wybory. Zmaterializowana idea i jej rezonowanie w widzach tworzą choreografię uważności widza, bez celowych znaczeń i odniesień. To samowystarczalny byt. Śladem procesu twórczego jest tu zatarta granica pomiędzy myśleniem, działaniem, kreacją i formą. Neutralizując odrębność ciała, działania, myślenia i tworzenia, autor choreografii skłania się ku podążaniu za transformującą się materią i jej wpływem na percepcję widza – zmierzając jednocześnie do wyzwolenia choreografii z obowiązku prezentowania czegokolwiek.

Choreografia: Artur Bieńkowski

Taniec i kreacja: Victoria Kennett i Alexey Torgunakov

Muzyka: Matmos

Pokaz Zugwang jest prezentacją pracy, jaka powstała w ramach rezydencji w Centrum Choreograficznym w Luksemburgu i Bytomskim Teatrze Tańca i Ruchu ROZBARK.

Rezydencja artysty w Luksemburgu odbyła się w ramach programu wymiany rezydencyjnej PROJECT 2/3 organizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca w partnerstwie z TROIS C-L – Centre de Création Chorégraphique Luxembourgeois.

https://www.danse.lu/evenements/3-du-trois/novembre-2019/

***

Program wymiany rezydencyjnej PROJECT 2/3 organizowany przez Instytut Muzyki i Tańca w partnerstwie z Centre de Création Chorégraphique Luxembourgeois TROIS C-L zapewnia m.in.:

– wymianę doświadczeń i wiedzy o tańcu współczesnym w Polsce i Luksemburgu;

– wymianę artystyczną z lokalnymi twórcami i dialog z lokalną publicznością;

– możliwość autorefleksji i przyjrzenia się własnej praktyce choreograficznej oraz metodzie twórczej w warunkach międzykulturowej wymiany artystycznej.