Plakat. Windows. Fot. Sebastian Ćwikła.
Podczas wieczoru Izadora Weiss zaprezentuje swoją najnowszą choreografię – Windows do muzyki Mozarta, Marais, Bacha i oryginalnej muzyki skomponowanej do tego spektaklu przez Leszka Możdżera. Kostiumy zaprojektował duet Paprocki & Brzozowski. No More Play do muzyki Weberna i Six Dances do muzyki Mozarta to jednoaktówki wybitnego współczesnego choreografa, Jiříego Kyliána, dzięki którym jego zespół Nederlands Dans Theater stał się niezwykle popularny na całym świecie. Kylián po obejrzeniu spektakli Izadory Weiss Czekając na… i Święto wiosny przekazał te choreografie zespołowi Bałtyckiego Teatru Tańca.
WINDOWS
Nowy spektakl Izadory Weiss opowiada o jednym z najważniejszych współczesnych dylematów, jakim jest uleganie fascynacji światem wirtualnym, podczas gdy nasze prawdziwe życie przemija za naszymi plecami z całym swym bogactwem i realnością. Bohaterka zapatrzona w metaforyczne okno czeka na niezwykłe doznania, jakich spodziewa się po tamtej stronie, a nie dostrzega zjawisk i ludzi w jej prawdziwym świecie, który jest na wyciągnięcie ręki. Jest samotna i bezradna, bo unika prawdziwej konfrontacji z żywymi ludźmi. Okno z widokiem na „tamten świat” jest w spektaklu symbolem o wielu znaczeniach. Od wirtualnego świata portali i mediów, po wszelkie iluzje ideologiczne i religijne odnosi się do platońskiego świata idei, który tak zdominował myślenie człowieka o tajemniczej nieprzenikalności bytu.
O współpracy z duetem Paprocki & Brzozowski:
Zaprosiłam duet Paprocki & Brzozowski do współpracy przy spektaklu Windows zaintrygowana ich talentem – mówi Izadora Weiss – Paleta barw ich projektów, a także bliska mojej wrażliwości dbałość o detale kreacji były jednym z głównych powodów mojego wyboru. Ich projekty wyróżniają się światłem i delikatnością linii, która znakomicie uzupełni piękno ruchu tancerzy. Są twórcami elastycznymi, wciąż poszukującymi nowych wymiarów Haute Couture.
Izadora Weiss współpracy z Leszkiem Możdżerem:
Izadora Weiss: W początkach powstawania pomysłu na nowe przedstawienie punkt odniesienia stanowił Mozart. Przeszłość, czas, w którym tworzył w zderzeniu z teraz, ze światem współczesnym z jego szalonym tempem i wielością informacji. Szukaliśmy „Mozarta dzisiejszego”. Kim mógłby być Mozart dzisiaj, jaką uprawiałby sztukę? Leszek Możdżer z jego wirtuozerią i wrażliwością jest doskonałą odpowiedzią. Wydaje się w podobny sposób nieusatysfakcjonowany łatwością, z jaką muzyka poddaje się jego palcom . Szuka sensu świata – w sztuce i poza nią.
muzyka Leszek Możdżer, W.A.Mozart, Marin Marais, J.S. Bach
choreografia Izadora Weiss
scenografia multimedialna Radek Moenert
kostiumy Paprocki & Brzozowski
NO MORE PLAY
Podstawową inspiracją dla tej choreografii jest niewielka rzeźba Alberto Giacomettiego: prosta, nieco zdeformowana plansza do gry, pokryta małymi kraterami i wyżłobieniami, z dwoma kawałkami drewna przypominającymi ludzkie postaci. Patrząc na rzeźbę, można poczuć się zaproszonym do gry, której zasady są ukryte albo nigdy nie były ustalone. Kiedy jednak przyłączymy się do tej tajemniczej rozgrywki, zaczynamy pojmować rządzące nią reguły, czasem jednak zbyt późno.
Muzyka Antona Weberna budzi fascynujące uczucie podstawowej nieuchronności. Jej dźwięk i struktura tworzą zniewalającą przejrzystość i dynamiczne napięcie. Owe właściwości połączone bezkompromisowym geniuszem Weberna, stają się źródłem energii, która bezpośrednio wpływa na wszystko co równocześnie dzieje się na scenie.
Jakże często, tylko groteskowym grymasem kończą się podejmowane z namaszczeniem działania. Ten żart powinniśmy akceptować, niech stanie się ważną częścią naszej istoty.
Tak samo ta choreograficzna zabawa ciał, umysłu, dźwięku i światła w czasie i przestrzeni jest zaledwie metaforą gry z ekstremalnie surowymi zasadami, które ktoś zapisał w dawno zapomnianym języku.
Jirí Kylián
muzyka Anton Webern (Five pieces of string quartet, opus 5)
choreografia Jiří Kylián
scenografia i kostiumy Jiří Kylián
światła Joop Caboort
SIX DANCES
Dwa stulecia dzielą nas od czasu kiedy Mozart napisał „Tańce Niemieckie”. Fragment historii ukształtowany przez wojny, rewolucje i wszelkiego rodzaju społeczne niepokoje. Mając to na uwadze zrozumiałem, że nie jest możliwe żebym zwyczajnie ułożył taneczne kawałki odzwierciedlające humor i muzyczną błyskotliwość kompozytora. Zamiast tego ustawiłem sześć pozornie bezsensownych scen, które oczywiście za nic mają otoczenie. Miniaturowe w obliczu wiecznie trwającego zatroskanego świata, który większość z nas z jakiegoś nieustalonego powodu nosi w głębi duszy.
I chociaż zabawne właściwości „Sześciu tańców” Mozarta generalnie radują publiczność, nie powinniśmy ich uznawać za burleskę. Ich humor powinien być środkiem wskazującym względność naszych wartości. Zdolność Mozarta do reagowania ochronnym wybuchem nonsensownej poetyki na trudne okoliczności jest dobrze znana.
Jirí Kylián
muzyka W.A. Mozart (Sechs Deutsche Tanze, KV 517)
choreografia Jiří Kylián
scenografia i kostiumy Jiří Kylián
światła Joop Caboort
JIŘÍ KYLIÁN – jeden z najwybitniejszych choreografów na świecie. Urodzony w 1947 roku w Pradze Jiří Kylián rozpoczął karierę taneczną w wieku 9 lat, w szkole baletowej Praskiego Teatru Narodowego. Jako piętnastolatek był już studentem Konserwatorium w Pradze. W 1973 roku, po pierwszej choreografii dla Nederlands Dans Theater, rozpoczęła się jego wieloletnia współpraca artystyczna z tym zespołem, której efektem była produkcja prawie 50 przedstawień. Kylián otrzymał wiele międzynarodowych nagród i wyróżnień, m.in. holenderski „Officer of the Orange Order”, tytuł Doctor honoris causa Juilliard School w Nowego Jorku oraz trzy nagrody Niżińskiego (najlepsza choreografia, zespół i praca).
