Fot. Klaudyna Schubert
Wystawa Dance until we are lost Klaudyny Schubert jest wydarzeniem towarzyszącym I Krakowskiego Festiwalu Tańca Zobaczyć taniec.
Jedną z najważniejszych funkcji fotografii jest utrwalanie ruchu. Taniec, będący jego kwintesencją i fotografia, która go niejako unieważnia, wydają się połączeniem sprzecznym. Jak najpełniej ukazać ruch poprzez jego zatrzymanie? Fotografia tańca coraz częściej zawiera w sobie próby znalezienia „adekwatności” środków wyrazu: długi czas ekspozycji, rozmycie, podwójną ekspozycję. Tymczasem taniec nie jest tylko ruchem, ale także emocją, eksterioryzacją wewnętrznej siły i kondycji. Nierzadko wyraża więcej niż jednoznacznie ukierunkowana aktywność artystyczna. Wychodzi poza samego tancerza, współgra czy rezonuje z przestrzenią, stanowiącą jego doraźną scenę.
Fotografia tańca nie musi zostać wykonana podczas samego tańca. Pokazanie ruchu nie musi odzwierciedlać jego choreograficznego zaplecza. Czy można pokazać taniec w bezruchu? Co stanowi o tym, czym jest taniec na fotografii oglądanej zazwyczaj bez performatywnego kontekstu? Osoba tancerza? Poczucie ruchu? Skąd wiemy, czy jest on dynamiczny czy statyczny, zamierzony czy przypadkowy? Projekt eksploruje temat tańca w fotografii. Stanowi próbę znalezienia kwintesencji ruchu i emocji tańca w sytuacji pozaperformatywnej.
Klaudyna Schubert – fotografka współpracująca z szeregiem instytucji kultury i festiwalami w całej Polsce. Autorka projektów fotograficznych prezentowanych w ramach wystaw indywidualnych i zbiorowych. Najchętniej fotografuje teatr, taniec i oryginalne formy artystycznego wyrazu. Uwielbia zwykłe momenty i niezwykłe wydarzenia, a w fotografii próbuje pokazać ich odwrotność.
***
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
