Fot. Katarzyna Machniewicz
W ramach krakowskiej Nocy Tańca Barbara Bujakowska pokaże spektakl Jestem miłością. To performatywny projekt na granicy teatru tańca, performansu i działań parateatralnych. To spotkanie dwóch kobiet, których konsekwencją jest wspólne penetrowanie przestrzeni społeczno, religijno, kulturowych, które blokują naturalny rozwój jednostek. Dużym czynnikiem i punktem zapalnym w pracy nad projektem były pytania o poczucie wolności, a także poczucie winy.
Poczucie winy w swojej elementarnej definicji utożsamiane jest ze stanem emocjonalnym powstającym w sytuacji uświadomienia sobie czynu moralnie niedozwolonego. Wielokrotnie związane jest z koniecznością poddania się karze, którą jednostki same na siebie nakładają, ma to służyć zadośćuczynieniu, albo nawet długiej procesji odpokutowania.
Wielokrotnie poczucie winy nie jest jednoznaczne z faktycznym przewinieniem, co jednak w poczuciu jednostek przepełnionych poczuciem winy nie ma znaczenia. Stan odczuwalny staje się rzeczywistością daleką od stanu faktycznego, można powiedzieć, że w dużej mierze za poczucie winy odpowiadają systemy społeczne, kultura, w której uczestniczymy, a także systemy religijne.
Celem projektu nie jest jednak obwinianie przysłowiowego „Pana Boga” za to, że wywołuje w nas poczucie winy, ale przypatrzenie się uwikłanym jednostkom, w tym wypadku kobietom jakie emocje nimi targają i czy są w ogóle w stanie znaleźć jakąkolwiek przestrzeń autonomicznej wolności, wolnej od poczucia winy.
Fasada zachowana, osobnik pozornie się nie zmienił,
zachowuje formy towarzyskie, pracuje.
Zmianę bardziej wyczuwa się niż zauważa.
Coś nieuchwytnego dzieli go od najbliższych, jakby był z innego świata, a nie stąpał po tej samej ziemi.
– Schizofrenia, A. Kępiński
koncept: Barbara Bujakowska, Daria Kubisiak
choreografia: Barbara Bujakowska
wykonanie: Barbara Bujakowska, Daria Kubisiak
muzyka: Marcin Janus
czas trwania: ok. 60 min
Barbara Bujakowska – tancerka, performerka, absolwentka Institute for Dance Art na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linzu (dyplom BA /performance in dance) oraz P.F.P w Eksperymentalnej Akademii Tańca Współczesnego w Salzburgu (SEAD). Jest laureatką Pierwszej Nagrody w konkursie TVP2 „Dolina Kreatywna” za solowy spektakl Swan….like i stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009) oraz Art Stations Foundation (Solo Projekt 2008, Alternatywna Akademia Tańca 2009). Współpracowała m.in. z takimi twórcami, jak Teresa Ranieri, Rebecca Murgi, Nigel Charnock, Kaya Kołodziejczyk, Daniel Landau, Isabelle Schad, Towarzystwo Gimnastyczne, Teatr Maat Projekt. Mieszka w Krakowie. Prowadzi zajęcia taneczne z dziećmi, młodzieżą oraz osobami starszymi. Tworzy spektakle z pogranicza teatru, tańca oraz performansu.
Daria Kubisiak – Ur. 1989. Absolwentka polonistyki i performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim, studentka reżyserii (spec. dramaturg teatru) na Wydziale Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Jako dramatopisarka debiutowała tekstem Reduplikacja w reżyserii Aśki Grochulskiej w Łaźni Nowej w Krakowie w ramach Festiwalu Uczuć Urażonych. Jako dramaturżka debiutowała spektaklem Opole/04 w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu, odpowiedzialna za dramaturgię części III: Współczesny pomnik Opola, w reżyserii Jakuba Skrzywanka. Współautorka i reżyserka instalacji Kartoteka rozrzucona 2.016 (Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, 2016). Współtworzyła wraz z Katarzyną Peplińską autorskie wydarzenie sceniczne Chór Performatyków, które otrzymało wyróżnienie na Forum Młodej Reżyserii w 2016 roku (Cricoteka 2016, Teatr Nowy w Krakowie 2017), Stypendystka Stypendium Miasta Krakowa w roku 2016 w dziedzinie literatury. W Bibliotece Mieczysława Porębskiego przy MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie zrealizowała grę performatywną, dającą możliwość samodzielnego bądź zbiorowego dryfowania po bibliotece, bez obecności przewodnika. Członkini kolektywu artystycznego „Antyteren” (m.in. Dzień Cudów; Antyteren – każdy teren jest nasz – projekt prezentowany w ramach III Kołłątajowskiego Przeglądu Sztuki, Dolne Młyny 2016); członkini i współzałożycielka Pracowni Dramaturgicznej AST Kraków (pod opieką pedagogiczną Igi Gańczarczyk; projekty realizowane: „archiwum//lab.”, „Inny Teatr”).
Marcin Janus – pochodzi z Krakowa, jest artystą dźwiękowym, multimedialnym, twórcą muzyki elektronicznej i elektroakustycznej. Od wielu lat zajmuje się oryginalnymi projektami artystycznymi. Jest autorem i często wykonawcą muzyki do licznych spektakli tanecznych oraz teatralnych. Tworząc na granicach sztuk kreuje złożone środowiska dźwiękowe. Realizując projekty stawia sobie za zadanie uczynić przedstawienia bardziej wciągającymi, nasycając świat i myślenie osobliwymi zjawiskami dźwiękowymi, dostarcza zmysłom szerokiego spektrum wrażeń. W procesie twórczym koncentruje się na barwie dźwięku, bada jego podstawowe cechy, często szuka odzwierciedlenia w ruchu i obrazie, nadaje zdarzeniom nowych znaczeń łącząc je w przestrzeniach muzycznych. Pracując w domenie cyfrowej najczęściej wykorzystuje Ableton Live i Metasynth oraz kontrolery midi, które dostarczają̨ unikalnych możliwości. W świecie analogowym operuje na mocnych brzmieniach Bass Station czy Elektrona w rezultacie jego muzyka charakteryzuje się szeroką paletą dźwiękową. W pracach opartych o technologię można usłyszeć zestawienie nagrań i organicznych dźwięków z syntetycznymi barwami o często motorycznych cechach. Zaczynał jako muzyk eksperymentalnych formacji, by po kilku latach rozpocząć pracę jako niezależny kompozytor. Był stypendystą Art Stations Foundation w programie Solo Projekt, Finalistą na Konkursie kompozytorskim, który odbywał się̨ w ramach roku Johna Cage’a. Doświadczenie zdobywał również̇ jako uczestnik kursów a w ostatnim czasie GrupLab Studia Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie z którą wspólnie brał udział w wielu projektach artystycznych. Poza częstymi występami w kraju gościł również w Londynie, Lizbonie, Turynie i Frankfurcie.
